IBPBI/2/423-1328/09/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 7 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty przekazanej do Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w dacie wpływu na wyodrębniony rachunek ZFŚS, której źródłem jest zysk netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym) (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 3) - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty przekazanej do Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w dacie wpływu na wyodrębniony rachunek ZFŚS, której źródłem jest zysk netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka dokonuje podziału wyniku finansowego netto za dany rok obrotowy na podstawie podjętych Uchwał Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Wspólników Spółki zawartych w Protokole Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Wspólników, zgodnie z art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm., aktualny tekst jednolity jest opublikowany w Dz. U. z 17 września 2009 r. Nr 152, poz. 1223).

Podział wyniku następuje dopiero po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający i jest poprzedzony wydaniem opinii przez biegłego rewidenta. Natomiast Walne Zgromadzenie Wspólników Spółki podejmuje Uchwałę o podziale wyniku finansowego na wniosek Zarządu Spółki, który również poddawany jest ocenie przez Radę Nadzorczą.

Spółka jako jednostka, która zobowiązana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych wynik finansowy netto pozostawia na koncie 860 "Wynik finansowy" do momentu zatwierdzenia sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający. Po podjęciu Uchwały w sprawie podziału wyniku finansowego netto za dany rok obrotowy Spółka wynik ten przeksięgowuje w następnym roku na konto 825 "Rozliczenie wyniku finansowego".

Zgodnie z Uchwałą Walnego Zgromadzenia Wspólników część zysku netto może być przeznaczona na wypłatę dla załogi i na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Możliwość wypłaty nagród z podziału zysku wynika z Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy. Zasilenie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych z podziału zysku jest zgodne z zapisem o odpisach i zwiększeniach w Zakładowym Układzie Zbiorowym oraz Regulaminie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Wypracowany przez Spółkę zysk netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych) przeznaczono:

* za rok obrotowy 2004 m.in. na wypłatę dla załogi i zasilenie funduszu socjalnego;

* za rok obrotowy 2006 m.in. na zasilenie funduszu socjalnego;

* za rok obrotowy 2007 m.in. na wypłatę dla załogi i zasilenie funduszu socjalnego.

Kwoty przekazane na wypłaty dla załogi uwzględniały wartość brutto tych wypłat oraz wartość składek na ubezpieczenia społeczne w części obciążającej pracodawcę.

Spółka nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów:

* postawionych do dyspozycji wypłat brutto,

* składek na ubezpieczenia społeczne w części obciążającej pracodawcę,

* wydatków na zasilenie funduszu socjalnego,

odpowiednio: w roku 2005 za 2004, w roku 2007 za 2006, w roku 2008 za 2007.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę zasilenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w dacie wpływu na wyodrębniony rachunek ZFŚS... (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 3)

Zdaniem Spółki, zasady tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz zasady gospodarowania środkami tego funduszu określa ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.). Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, odpisy i zwiększenia, o których mowa w art. 3-5 i 6a obciążają koszty działalności pracodawcy. Przepis ten odnosi się również do odpisów ustalonych na podstawie art. 4 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym u pracodawców, o których mowa w art. 3 ust. 1, układ zbiorowy pracy może dowolnie kształtować wysokość odpisu na fundusz. Ustalone przez Spółkę odpisy i zwiększenia tworzone w wysokości określonej w układzie zbiorowym winny stanowić koszt uzyskania przychodów na takich samych zasadach jak odpisy, o których mowa w art. 5 ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych, w dacie przekazania ich równowartości na wyodrębniony rachunek funduszu. Ponadto Spółka sankcjonuje dodatkowy odpis za ZFŚS poprzez zapis w "Protokole dodatkowym" do ZUZP zarejestrowanym w Państwowej Inspekcji Pracy. Podobne stanowisko prezentuje w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej, Sygn. z dnia 5 stycznia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z postanowieniami art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwana dalej: u.p.d.o.p.), według stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2006 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl natomiast obowiązującego od 1 stycznia 2007 r. przepisu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Enumeratywnie wymieniony w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. katalog kosztów niestanowiących kosztów podatkowych nie oznacza, że inne koszty w nim nie wymienione tymi kosztami nie mogą być. W takim przypadku należy badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów).

W myśl przepisów art. 15 ust. 4d i ust. 4e u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie), podlegają podatkowemu rozliczeniu w dacie ich poniesienia. Za dzień ten, z zastrzeżeniem przewidzianym w tych ustawach, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Sfinansowane z zysku netto odpisy na rachunek Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, choć niewątpliwie związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, to jednak nie spełniają wszystkich przesłanek niezbędnych do zakwalifikowania ich, w oparciu o wyżej wymienione przepisy ustawy, do kosztów uzyskania przychodów. Odpisy te stanowią bowiem element podziału wypracowanego przez Spółkę zysku netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym). Nie mają one więc charakteru kosztowego. Wydatki te nie będą zatem stanowić kosztów uzyskania przychodów, gdyż jego źródłem jest zysk.

Reasumując, Spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dokonanych z podziału zysku netto wpłat na rachunek Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Stanowisko Spółki uznać należy zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania Nr 1 i 2 wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.