IBPBI/2/423-1326/13/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 października 2013 r. (data wpływu do Organu 7 października 2013 r.), uzupełnionym 8 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu udziału pracowników w branżowych zawodach sportowych, nie pokrytych z ZFŚŚ (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2013 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu udziału pracowników w branżowych zawodach sportowych, nie pokrytych z ZFŚŚ. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 23 grudnia 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-1326/13/MO wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 8 stycznia 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną Państwowego Gospodarstwa L.L.P. nadzorowaną przez Regionalną Dyrekcję. Pracownicy Wnioskodawcy biorą udział w:

* branżowych zawodach strzeleckich,

* branżowych turniejach tenisa,

* innych branżowych imprezach sportowych.

Powyższe imprezy sportowe organizowane są przez Generalną lub Regionalną Dyrekcję. Udział w zawodach, turniejach itp. bierze wyznaczona grupa pracowników (reprezentacja Wnioskodawcy). Imprezy mają charakter typowo sportowy. Zawodnicy występują w strojach z logo Wnioskodawcy. Wnioskodawca ponosi koszty w postaci:

* wpisowego i organizacji imprezy,

* wyżywienia i noclegów,

* przewozu pracowników na te imprezy,

* ubiorów sportowych z logo Wnioskodawcy,

* zakupu sprzętu sportowego np. naboi do ćwiczeń, itp.

Udział pracowników w takich zawodach odbywa się po godzinach pracy, jak i w dniach wolnych od pracy. Wydatki te pokrywane są z Środków Zakładowego Funduszu Socjalnego jak i z środków bieżącej działalności.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy poniesione wydatki, niepokryte z ZFŚŚ z tytułu udziału pracowników w branżowych zawodach sportowych są kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy i powinny być traktowane jako koszty pośrednie zaliczane w ciężar kosztów w momencie ich poniesienia... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z uczestnictwem w branżowych zawodach sportowych są kosztem uzyskania przychodów, za wyjątkiem wydatków pokrytych ze środków ZFŚŚ. Ww. wydatki są kosztem podatkowym Wnioskodawcy o ile nie zostaną sfinansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Z art. 16 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych, jednoznacznie wynika, że wszystkie poniesione wydatki po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie uznawane są za uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia ich przychodów). Celem tych imprez jest stworzenie oczekiwanego i pozytywnego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz" przedsiębiorcy spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne i temu służy reklama. Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa z definicji słownikowej na gruncie prawa podatkowego pod pojęciem reklamy rozumieć należy ogół działań podatnika zmierzających do rozpowszechniania informacji o jednostce. Reklama może mieć charakter publiczny i niepubliczny. Może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo jednostki. Jednocześnie udział w imprezach branżowych wpływa na kształtowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy, jako społecznie odpowiedzialnego podmiotu dbającego o kultywowanie tradycji branżowych. W przedstawionym stanie faktycznym nie można mówić o spełnieniu przesłanki okazałości i wystawności. Organizowane imprezy służą zacieśnianiu więzi społecznych i przyczyniają się do większej integracji pracowników w całej branży, którzy na co dzień kontaktują się ze sobą tylko telefonicznie lub za pomocą poczty elektronicznej. Osobiste poznanie się w trakcie takich imprez poprawia jakość wzajemnych kontaktów, a także ułatwia rozwiązywanie problemów i pokonywanie barier, jakie napotykają oni w trakcie codziennej współpracy. Sfinansowanie udziału w rozgrywkach sportowych to inwestycja w kadry, która ma na celu poprawienie atmosfery pracy i zmotywowanie pracowników. Pokazuje to, że Wnioskodawca dba o zdrowie i lepsze samopoczucie zatrudnionych. Jest to więc ogólny koszt działalności poniesiony w celu zachowania i zabezpieczenia przychodów.

Podobne stanowisko można znaleźć w interpretacjach indywidualnych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 lutego 2013 r., nr IPTPB3/423-429/12-2/GG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 września 2010 r., nr ILPB3/423-140/09-4/MC.

W piśmie z 31 grudnia 2013 r. Znak:.., będącym uzupełnieniem wniosku wskazano, że zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione z tytułu udziału pracowników w branżowych zawodach sportowych, niepokrytych z ZFŚS stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie poniesienia wydatku np. podróże służbowe lub poniesienia kosztu (data wykonania usługi z faktury).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują nie tylko wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie ale i diety, inne należności za czas podróży służbowych, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci zorganizowania zawodów sportowych, lecz w każdej sytuacji trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego przedsięwzięcia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że pracownicy Wnioskodawcy biorą udział w:

* branżowych zawodach strzeleckich,

* branżowych turniejach tenisa,

* innych branżowych imprezach sportowych.

Udział w zawodach, turniejach itp. bierze wyznaczona grupa pracowników (reprezentacja Wnioskodawcy). Imprezy mają charakter typowo sportowy. Zawodnicy występują w strojach z logo Wnioskodawcy. Wnioskodawca ponosi koszty w postaci:

* wpisowego i organizacji imprezy,

* wyżywienia i noclegów,

* przewozu pracowników na te imprezy,

* ubiorów sportowych z logo Nadleśnictwa,

* zakupu sprzętu sportowego np. naboi do ćwiczeń, itp.

Udział pracowników w takich zawodach odbywa się po godzinach pracy, jak i w dniach wolnych od pracy. Wydatki te pokrywane są z Środków Zakładowego Funduszu Socjalnego, jak i z środków bieżącej działalności.

Zorganizowanie udziału w rozgrywkach sportowych może przybrać charakter podobny do imprezy integracyjnej. Ma na celu poprawienie atmosfery pracy i zmotywowanie pracowników. Pokazuje, że firma dba o zdrowie i lepsze samopoczucie zatrudnionych. Jest to więc ogólny koszt działalności, poniesiony w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Zawody sportowe, w których biorą udział pracownicy z różnych firm należących do tej samej branży, mają dodatkowy element rywalizacji związany z konkurencją. Ponadto, wspólne sportowe emocje integrują pracowników, sprzyjają wytworzeniu dobrej atmosfery w pracy, jak również wpływają na zacieśnienie więzi pracowników z firmą. Uczestnicząc w tego rodzaju spotkaniach pracownicy konsolidują się z firmą, a mając świadomość, że pracodawca o nich dba, sumienniej wywiązują się ze swoich obowiązków. Efektywność pracy wykonywanej przez silnie zmotywowany i zharmonizowany zespół skutkuje w konsekwencji wzrostem przychodu firmy.

Zatem wydatki poniesione na uczestnictwo pracowników Wnioskodawcy w branżowych zawodach sportowych sfinansowane ze środków obrotowych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Wydatków tych jednak nie można powiązać z konkretnym przychodem osiągniętym w konkretnym roku podatkowym, dlatego też stanowią one koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem, których moment potrącenia został uregulowany w art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. Stosownie do treści art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p.).

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca może, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., zaliczyć do pośrednich kosztów uzyskania przychodów poniesione ze środków obrotowych wydatki na rzecz pracowników w postaci kosztów związanych z ich uczestnictwem w zorganizowanych branżowych zawodach sportowych. Koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia w rozumieniu powołanego wcześniej art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.