IBPBI/2/423-132/12/AK - CIT w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup samochodu osobowego, zakup innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 18 kwietnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup samochodu osobowego, zakup innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

* w części sfinansowanej ze środków własnych Wnioskodawcy - jest prawidłowe,

* w części sfinansowanej ze środków o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 i 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 lutego 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup samochodu osobowego, zakup innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 5 kwietnia 2012 r. Znak IBPBI/2/423-132/12/AK wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 18 kwietnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie działając na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 20, poz. 104 z późn. zm.) i statutu jest trwałym, dobrowolnym i samorządnym zrzeszeniem osób fizycznych i prawnych oraz gmin, powiatów i województwa o celach niezarobkowych - o charakterze międzynarodowym. W statucie Stowarzyszenia w § 5 ust. 2 figuruje zapis, że Stowarzyszenie nie może prowadzić działalności gospodarczej. Uzyskane przychody z innych źródeł służą realizacji celów określonych w statucie.

Przedmiotem działalności statutowej Stowarzyszenia jest:

W ramach działalności statutowej Stowarzyszenie ponosi szereg wydatków majątkowych finansowanych w ramach projektów z Unii Europejskiej. W najbliższym czasie Stowarzyszenie planuje zakup samochodu osobowego w ramach jednego z projektów pt. "...", współfinansowanego w 90% przez Z w ramach programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej.

W uzupełnieniu wniosku (pismo z dnia 16 kwietnia 2012 r., data wpływu do tut. BKIP - 18 kwietnia 2012 r.) Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, iż wydatki (tekst jedn.: na zakup samochodu osobowego, zakup innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) nie mają wpływu na wielkość osiąganych przychodów Stowarzyszenia, natomiast mają wpływ na wysokość refundacji - środki trwałe które są jednorazowo amortyzowane wg przepisów krajowych podlegają refundacji zgodnie z wartością zakupu, natomiast pozostałe środki trwałe refundowane są wg zastosowanych stawek amortyzacyjnych.

Zakupione środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wykorzystywane są w ramach działalności statutowej Stowarzyszenia. Służą one realizacji projektów i wykorzystywane są przez pracowników Stowarzyszenia do odpowiedniego zarządzania, koordynowania, nadzoru i kontroli tych projektów. Zakupiony samochód osobowy wykorzystywany będzie w projekcie "..." do realizacji wizyt studyjnych w Z oraz dokonywania audytu u beneficjentów projektu. Wydatki są finansowane częściowo w ramach projektów Unii Europejskiej (z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w 85% oraz z budżetu państwa 15%, przez Z w 90% w ramach Z-P Programu Współpracy, którym objęte są nowe kraje członkowskie Unii Europejskiej, - za pośrednictwem BGK) pozostała część wydatków jest finansowana ze środków własnych Stowarzyszenia pochodzących ze składek członkowskich.

Stowarzyszenie, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 4, 40, 47, 52 (winno być art. 17 ust. 1 pkt 4, 40, 47, 52) przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Stowarzyszenie w ramach statutu realizuje projekty finansowane ze środków Unii Europejskiej. Do realizacji działań w ramach tych projektów i działań określonych w statucie Stowarzyszenia niezbędne są zakupy środków majątkowych w tym samochodu osobowego oraz wartości niematerialnych i prawnych za środki pozyskane na realizację i wdrożenie projektów. W związku z tym czy Stowarzyszenie może wydatki majątkowe w tym wydatek na samochód osobowy, wydatki na wartości niematerialne i prawne wykorzystywane do działalności statutowej zaliczyć bezpośrednio w koszty.

W oparciu o wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 lipca 2010 r. sygn. akt II FSK 1761/09 (orzeczenie prawomocne) oraz w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zdaniem Stowarzyszenia ma Ono prawo wydatki majątkowe, w tym zakup samochodu i wartości niematerialnych i prawnych, odnieść bezpośrednio w koszty.

Prowadzona przez Stowarzyszenie działalność określona w statucie w § 9 w myśl ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.) nie jest działalnością gospodarczą. Z tego powodu nabywane przez stowarzyszenie ruchomości, nieruchomości i prawa majątkowe nie mogą być zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Opierając się bowiem na ustawie z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1 - do uznania składników majątkowych za środki trwałe, wartości niematerialne i prawne konieczne jest ich wykorzystywanie w prowadzonej działalności gospodarczej.

Stowarzyszenie wykorzystuje nabywane składniki majątkowe, w tym samochód osobowy, oraz wartości niematerialne i prawne do działalności statutowej. Bez poniesienia tych wydatków działania statutowe i realizacja projektów w ramach pozyskanych funduszy nie mogą być wykonywane. Tak więc wydatki majątkowe powinny być wliczane bezpośrednio do kosztów. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodów uznaje się wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania, zabezpieczenia źródła przychodów z wyłączeniem wymienionych w ustawie o CIT w art. 16 ust. 1, niezależnie czy działalność statutowa płatnika jest działalnością gospodarczą w rozumieniu odrębnych przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Pośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki związane z całokształtem działalności podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych - wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b u.p.d.o.p., że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z uwagi na fakt, że składniki majątku trwałego wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia. Jak stanowi bowiem art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Wykluczając możliwość jednorazowego uznania wydatku na nabycie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej za koszt uzyskania przychodu, ustawodawca kierował się zasadą współmierności kosztów i przychodów podatkowych. W innym bowiem przypadku jednorazowe uznanie wydatku za koszty uzyskania przychodów pozwalałoby podatnikom w skrajnych przypadkach przy dużych wydatkach inwestycyjnych, na wykazywanie przez kilka lat podatkowych wyższych kosztów nad przychodami podatkowymi.

W myśl natomiast art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Z kolei z art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p. wynika, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż aby wymienione w art. 16a i 16b u.p.d.o.p., składniki majątku (środki trwałe i wartości niematerialne i prawne)) podlegały amortyzacji podatkowej, powinny spełniać następujące warunki:

* stanowić muszą własność lub współwłasność podatnika (środki trwałe),

* powinny być nabyte i nadawać się do gospodarczego wykorzystania,

* przewidywany okres ich używania powinien być dłuższy niż rok,

* powinny być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto środki trwałe w dniu przyjęcia do używania powinny być kompletne i zdatne do użytku, a więc wyposażone we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające ich funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem oraz być sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie.

Jak już wcześniej wskazano, jednym z warunków dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nabywanych przez podatnika składników majątku jest wykorzystanie tych aktywów na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. u.p.d.o.p. nie zawiera definicji działalności gospodarczej, a zatem zasadne jest sięgniecie w tym zakresie do definicji zawartej w Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej, przez działalność gospodarczą rozumie każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Stowarzyszenie działa na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 20, poz. 104 z późn. zm.) i statutu. W statucie Stowarzyszenia w § 5 ust. 2 figuruje zapis, że Stowarzyszenie nie może prowadzić działalności gospodarczej. Uzyskane przychody z innych źródeł służą realizacji celów określonych w statucie. Stowarzyszenie w ramach statutu realizuje projekty finansowane ze środków Unii Europejskiej. Do realizacji działań w ramach tych projektów i działań określonych w statucie Stowarzyszenia niezbędne są zakupy składników majątkowych, w tym samochodu osobowego oraz wartości niematerialnych i prawnych, za środki pozyskane na realizację i wdrożenie projektów. Zakupione środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wykorzystywane są w ramach działalności statutowej Stowarzyszenia. Służą one realizacji projektów i wykorzystywane są przez pracowników Stowarzyszenia do odpowiedniego zarządzania, koordynowania, nadzoru i kontroli tych projektów. Zakupiony samochód osobowy wykorzystywany będzie w projekcie "..." do realizacji wizyt studyjnych w Z oraz dokonywania audytu u beneficjentów projektu. Wydatki są finansowane częściowo w ramach projektów Unii Europejskiej (z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w 85% oraz z budżetu państwa 15%, przez Z w 90% w ramach Z-P Programu Współpracy, którym objęte są nowe kraje członkowskie Unii Europejskiej, - za pośrednictwem BGK); pozostała część wydatków jest finansowana ze środków własnych Stowarzyszenia pochodzących ze składek członkowskich. Stowarzyszenie, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4, 40, 47, 52 u.p.d.o.p.

Mając na uwadze fakt, iż Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej wydatki poniesione na zakup samochodu osobowego, innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią wydatków na nabycie składników majątku trwałego, a zatem nie mogą zostać odniesione w ciężar kosztów uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Natomiast aby ustalić czy wydatki na zakup samochodu osobowego, zakup innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Stowarzyszenie może zaliczyć bezpośrednio w koszty należy zbadać czy dane wydatki spełniają przesłanki art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. tj. zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Co prawda w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż wydatki o których mowa we wniosku nie mają wpływu na wielkość osiąganych przychodów Stowarzyszenia, jednakże w kolejnych zdaniach uzupełnienia Wnioskodawca poinformował, że zakupione środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wykorzystywane są w ramach działalności statutowej Stowarzyszenia, służą one realizacji projektów i wykorzystywane są przez pracowników Stowarzyszenia do odpowiedniego zarządzania, koordynowania, nadzoru i kontroli tych projektów. Zakupiony samochód osobowy wykorzystywany będzie w projekcie do realizacji wizyt studyjnych oraz dokonywania audytu u beneficjentów projektu.

Zatem wydatki na zakup samochodu osobowego, zakup innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spełniają przesłanki art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. i co do zasady mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Wskazać należy jednak, iż z opisu stanu faktycznego przedstawionego w uzupełnieniu wniosku, wynika również, że wydatki te są finansowane częściowo w ramach projektów Unii Europejskiej (z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w 85% oraz z budżetu państwa 15%, przez Z w 90% w ramach Z-P Programu Współpracy, którym objęte są nowe kraje członkowskie Unii Europejskiej, - za pośrednictwem BGK); pozostała część wydatków jest finansowana ze środków własnych Stowarzyszenia pochodzących ze składek członkowskich.

Zatem wskazać należy, iż wydatki sfinansowane ze środków zwolnionych z opodatkowania nie stanowią kosztów uzyskania przychodów bowiem zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.).

Zatem wydatki i koszty sfinansowane bezpośrednio (refundowane) z dotacji, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.p. lub ze środków o których mowa w pkt 52 tegoż artykułu, na mocy powołanego art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p., nie stanowią kosztów podatkowych. Kosztami uzyskania przychodów będą natomiast przedmiotowe wydatki w części sfinansowanej ze środków własnych Wnioskodawcy.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup samochodu osobowego, zakup innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

* w części sfinansowanej ze środków własnych Wnioskodawcy - jest prawidłowe,

* w części sfinansowanej ze środków o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 i 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.