IBPBI/2/423-1295/10/AK - Sposób obliczenia maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przez spółkę prowadzącą działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 września 2010 r.), uzupełnionym w dniach 20 i 22 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu obliczenia maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przez Spółkę prowadzącą działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 9) - jest prawidłowe.

W dniu 28 września 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu obliczenia maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przez Spółkę prowadzącą działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 9).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 13 grudnia 2010 r. Znak IBPBI/2/423-1287/10/AK wezwano do ich uzupełnienia. Braki formalne uzupełniono w dniach 20 i 22 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca należy do kategorii małych przedsiębiorców. Prowadzi działalność gospodarczą w Specjalnej Strefie Ekonomicznej "..." (dalej "K.") posiadając stosowne zezwolenie z dnia 11 maja 2009 r. (dalej "Zezwolenie"). Treść zezwolenia dotyczy działalności w zakresie wyznaczonym w PKWiU jako:

* Sekcja J, Dział 58, Grupa 58.2, Klasa 58.29, Kategorie 58.29.1-3;

* Sekcja J, Dział 58, Grupa 58.2, Klasa 58.21. Kategoria 58.21.1, Podkategoria 58.21.10, Pozycja 58.21.10.0;

* Sekcja J, Dział 62, Grupa 62.0, Klasa 62.01.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności w sektorze transportu.

Zezwolenie jest udzielone do dnia 31 grudnia 2020 r. i zobowiązuje Wnioskodawcę m.in. do poniesienia na terenie K. wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie") w wysokości co najmniej 1,5 mln zł w terminie do dnia 31 grudnia 2015 r. Zakończenie inwestycji ma nastąpić zgodnie z Zezwoleniem do dnia 31 grudnia 2015 r. Maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 6 Rozporządzenia wyniesie zgodnie z Zezwoleniem, w przypadku kosztów nowej inwestycji, 2.250.000,00 zł. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę na terenie K. jest wyłączną działalnością Wnioskodawcy tj. nie prowadzi jej w innych miejscach ani w innym zakresie niż objęty przedmiotowym Zezwoleniem. Wnioskodawca notuje z tytułu przedmiotowej działalności gospodarczej przychody oraz ponosi koszty ich uzyskania np. koszty wynagrodzeń pracowników, w tym innych podmiotów niż pracownicy, pozapłacowe koszty pracy, koszty czynszu pomieszczeń biurowych na terenie K., nabycia materiałów i urządzeń, z których część stanowi środki trwałe o wartości poniżej 3.500 zł netto i nie podlega amortyzacji, a część przewyższa wartością kwotę 3.500 zł netto i jest amortyzowana, opłaty leasingowe oraz koszty nabycia i utrzymania dotyczące samochodów służbowych wykorzystywanych przez personel Wnioskodawcy (handlowcy, programiści, zarząd), nieprzypisanych do żadnego konkretnego stanowiska czy osoby. Korzystanie z tych pojazdów służy przemieszczaniu się po terytorium UE w celu przedstawiania ofert handlowych, odbywania rozmów, rokowań czy negocjacji, nawiązywania czy zacieśniania istniejącej współpracy z kontrahentami Wnioskodawcy a także wykonywaniu obowiązków serwisowych dotyczących produktów Wnioskodawcy.

Inwestycja Wnioskodawcy prowadzona w ramach K. to rozbudowa istniejącego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym dywersyfikacja produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów oraz rozwój dotychczas (tekst jedn. przed uzyskaniem zezwolenia na działalność w K.) istniejących produktów informatycznych. W ramach tej Inwestycji Wnioskodawca nabywa środki trwałe oraz będzie nabywał wartości niematerialne i prawne, w tym poniósł i będzie ponosił koszty wytworzenia tych wartości np. w postaci wynagrodzeń personelu innego niż pracownicy.

Wnioskodawca zatrudnia nowo zatrudnionych pracowników w rozumieniu § 3 ust. 6 Rozporządzenia w liczbie większej niż 3, która to liczba (tekst jedn. 3) została użyta w Zezwoleniu dla określenia limitu przy obliczaniu maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych. Wnioskodawca nie wyklucza zwiększenia tej liczby. Wnioskodawca pomniejsza ustalony przez siebie z tego tytułu limit zwolnienia podatkowego o koszty pracy wszystkich nowo zatrudnionych pracowników aż do wysokości tego limitu zwolnienia podatkowego.

Wnioskodawca rozważa nabycie nieruchomości położonej poza K. (poza specjalną strefą ekonomiczną) albo wynajęcie czy dzierżawę takiej nieruchomości, co prócz kosztów nabycia wiązałoby się z kosztami jej wyposażenia a nieruchomość ta będzie służyła działalności gospodarczej prowadzonej w K. (np. filia Wnioskodawcy, biuro handlowe w miejscowości poza siedzibą Wnioskodawcy).

Wnioskodawca rozważa wynajęcie na terenie K. - w miejsce obecnie wynajmowanego-nowego lokalu, lepiej przystosowanego do jego potrzeb i potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej.

Wnioskodawca korzysta, na potrzeby działalności prowadzonej w K., ze specjalistycznych usług innych przedsiębiorców spoza K. np. usług księgowych czy prawnych.

Wnioskodawca korzysta jednocześnie ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji oraz z tytułu kosztów tworzenia nowych miejsc pracy, z tym, że założył, iż nie może łącznie w ramach tych zwolnień przekroczyć limitu wyższego z nich.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 grudnia 2010 r. Znak IBPBI/2/423-1287/10/AK do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, Spółka wskazała, że nie jest przedsiębiorcą, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji tj. Spółka rozbudowała istniejące przedsiębiorstwo przenosząc je w całości na teren K. zatem nie doszło do objęcia istniejącego przedsiębiorstwa spółki granicami (poszerzeniem) specjalnej strefy ekonomicznej. Spółka poinformowała, również, że umowy leasingu, o których mowa w pytaniu Nr 3 (tekst jedn. te zawarte przez Spółkę) są umowami leasingu operacyjnego. Spółka prowadzi działalność wyłącznie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i działalność ta obejmuje swoim przedmiotem wyłącznie zakres przewidziany zezwoleniem na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej.

W związku z powyższym zadano następujące m.in. pytanie:

Czy Wnioskodawca korzystający ze zwolnienia podatkowego w związku z tworzeniem nowych miejsc pracy, co do którego treść Zezwolenia wskazuje na sposób obliczania maksymalnej wysokość kosztów kwalifikowanych z tego tytułu jako "dwuletnie koszty pracy 3 nowo zatrudnionych pracowników" prawidłowo wyliczył te koszty kwalifikowane biorąc pod uwagę dowolnie wybranych 3 nowo zatrudnionych pracowników i ich wynagrodzenie za okres 24 miesięcy i pomniejsza ustalony na tej podstawie limit zwolnienia podatkowego (maksymalne koszty kwalifikowane x współczynnik 70%) o koszty pracy wszystkich nowo zatrudnionych pracowników aż do wysokości tego limitu zwolnienia podatkowego czy też powinien pomniejszać go tylko o koszty pracy tych 3 pracowników... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 9)

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ustala wysokość maksymalnego zwolnienia podatkowego w oparciu o dwuletnie koszty pracy 3 nowo zatrudnionych, dowolnie wybranych w tym celu pracowników (stanowiska pracy) ale pomniejszania ustalonego w ten limitu zwolnienia może dokonywać o koszty pracy wszystkich nowo zatrudnionych pracowników. Przepisy Rozporządzenia oraz postanowienia Zezwolenia służą jedynie obliczeniu maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych i maksymalnej wielkości limitu zwolnienia podatkowego, nie precyzując jednak, jakich pracowników przedsiębiorca ma brać pod uwagę ani jak szybko przedsiębiorca korzystający z pomocy publicznej ma tę pomoc wykorzystać (nie licząc oczywiście terminu końcowego wynikającego z Zezwolenia) i czy wykorzystanie to ogranicza się jedynie do takiej liczby nowo zatrudnionych pracowników która określona jest w Zezwoleniu (w przypadku Wnioskodawcy to 3 pracowników).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 11 maja 2009 r. Wnioskodawca zatrudnia nowo zatrudnionych pracowników w rozumieniu § 3 ust. 6 rozporządzenia w liczbie większej niż 3, która to liczba (tekst jedn. 3) została użyta w Zezwoleniu dla określenia limitu przy obliczaniu maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych. Wnioskodawca nie wyklucza zwiększenia tej liczby. Wnioskodawca pomniejsza ustalony przez siebie z tego tytułu limit zwolnienia podatkowego o koszty pracy wszystkich nowo zatrudnionych pracowników aż do wysokości tego limitu zwolnienia podatkowego.

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Stosownie do postanowień § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia, przez nowo zatrudnionych pracowników należy rozumieć liczbę pracowników zatrudnionych po dniu uzyskania zezwolenia, w związku z realizacją nowej inwestycji, jednak nie później niż w okresie 3 lat od zakończenia inwestycji, a każde miejsce pracy jest utrzymane przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres co najmniej 3 lat, licząc od dnia ich utworzenia. Liczba pracowników oznacza pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie jednego roku wraz z pracownikami zatrudnionymi w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz pracownikami sezonowymi, w przeliczeniu na etaty w pełnym wymiarze czasu pracy.

Jak wynika z § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługuje począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w § 3 ust. 6.

Mając powyższe na uwadze, do obliczenia maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy Spółka bierze pod uwagę dowolnie wybranych 3 nowo zatrudnionych pracowników i ustala je jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy tych nowo zatrudnionych pracowników. Przy czym przy wykorzystaniu tego limitu mogą być brane pod uwagę koszty pracy wszystkich nowo zatrudnionych pracowników, aż do wyczerpania przysługującego limitu.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 9 jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-8, 10-12 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.