IBPBI/2/423-1292/09/MS - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki zwrotu na rzecz innej spółki z tej samej grupy kapitałowej kwoty zapłaconej tytułem zwiększenia wydajności produkcji w związku z zawartym porozumieniem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 26 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zwrotu kosztów poniesionych przez Spółkę A na rzecz Spółki B (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 26 października 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zwrotu kosztów poniesionych przez Spółkę A na rzecz Spółki B.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest firmą produkującą podzespoły samochodowe. Spółka należy do grupy kapitałowej, do której należy również Spółka A.

Spółka A zawarła umowę - list intencyjny z firmą Spółka B na dostawę podzespołów samochodowych.

Spółka A zapłaciła na rzecz Spółki B kwotę za "wynagrodzenie za zwiększenie wydajności produkcji". Spółka A ponosi także inne koszty związane z przygotowaniem powyższej produkcji w ramach projektu Spółki B, które zostaną fakturowane na Spółkę, a które nie są objęte niniejszym zapytaniem.

Zgodnie z zasadami panującymi w grupie, zlecenie to przez Spółkę A zostało przekazane na rzecz Spółki.

W związku z tym, na podstawie przedmiotowego porozumienia Spółka poniesie następujące wydatki:

Poprzez "zwiększenie wydajności produkcji", należy rozumieć pełne wdrożenie przez Spółkę procesów związanych z produkcją elementów będących przedmiotem umowy. Wiąże się to z zawarciem długookresowego porozumienia na realizację danego podzespołu, który pozwoli w trakcie okresu jego produkcji doskonalić Spółce efektywność jego wytwarzania. Tym samym Spółka będzie mogła ponosić mniejsze wydatki związane z wytworzeniem jednostkowej części, co przełoży się automatycznie na wzrost z upływem czasu osiąganej przez nią marży.

Natomiast przez "koszt kapitału" należy rozumieć wynagrodzenie za usługę polegającą na sfinansowaniu przez jeden z podmiotów z Grupy kapitałowej wydatków innego podmiotu z tej samej Grupy.

Zapłata za "koszt kapitału" wynika z faktu, że pierwotnie wynagrodzenie dla Spółki B zapłaciła Spółka A. Obecnie Spółka ma zwrócić tą kwotę na rzecz Spółki A. Zgodnie z zasadami obowiązującymi w grupie, do której należy zarówno Spółka, jak i Spółka A w sytuacji, gdy jeden podmiot X zwraca podmiotowi Y koszty poniesione pierwotnie przez ten podmiot Y w związku z przekazaniem zlecenia podmiotowi X, to podmiotowi Y przysługuje "wynagrodzenie" na ustalonym w grupie poziomie. Jest to gratyfikacja dla tego podmiotu za zaangażowanie swojego kapitału przez pewien okres w zlecenie, które następnie zostało przekazane innemu podmiotowi. Wynagrodzenie zostało skalkulowane w oparciu o zasady panujące w grupie, zgodnie z którymi podmiotowi finansującemu zobowiązanie innego podmiotu przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 1/12 z 8% kwoty sfinansowanego kapitału.

Na podstawie zlecenia przekazanego Spółce od Spółki A, Spółka rozpocznie produkcję i sprzedaż podzespołów i części zamiennych do samochodów. Produkcja rozpocznie się gdy Spółka osiągnie gotowość do produkcji i sprzedaży (poprzez przygotowanie linii produkcyjnej), a Spółka B dokona pierwszych zamówień. Planowanym terminem pierwszej sprzedaży w ramach projektu Spółki B jest styczeń 2010 r., jednakże termin ten może ulec zmianie. Okres, przez jaki będzie dokonywana produkcja i sprzedaż podzespołów uzależniony jest od tego, jak długo dany model samochodu będzie przez Spółkę B sprzedawany. Spółka nie ma wpływu na okres długości podzespołów, który uzależniony jest tylko i wyłącznie od Spółki B. Prawdopodobnie będzie to okres od 3 do 5 lat, co wynika z listu intencyjnego - porozumienia między Spółką A, a Spółką B.

Zaznaczyć ponadto należy, że Spółka A w zakresie w jakim została zawarta umowa ze Spółką B, której dotyczy zapytanie, nie będzie realizowała na rzecz Spółki B żadnej sprzedaży. Możliwe jest jednak, że w pierwszym okresie rozruchu projektu początkowe partie wyrobów gotowych w ramach projektu Spółki B będą sprzedawane do Spółki B za pośrednictwem Spółki A.

W momencie bezpośredniej sprzedaży wyrobów gotowych przez Spółkę do Spółki B, Spółce A przysługuje prowizja od Spółki z tytułu pozyskania przez nią klienta (Spółka B). Wysokość prowizji między Spółką, a Spółką A reguluje umowa dot. prowizji realizowanych w takich przypadkach między firmami należącymi do N Group.

Docelowo całość sprzedaży z przekazanego zlecenia realizować będzie Spółka. W związku z tym całość kosztów związanych z zleceniem obciąża Spółkę.

Spółka nie pozyskuje "know-how", ani żadnej specjalistycznej wiedzy. Nie nabywa również żadnych licencji, sublicencji, czy tego typu podobnych usług. Spółka A wystawiła na rzecz Spółki faktury, ponadto pomiędzy obydwoma podmiotami zawarta została umowa, w ramach której uregulowany został sposób rozliczenia przedmiotowych kosztów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy poniesione przez podatnika wydatki z tytułu zwrotu kosztów poniesionych przez Spółkę A na rzecz Spółki B oraz "koszt kapitału" stanowią koszty uzyskania przychodów... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty przedstawione w stanie faktycznym w związku z umową ze Spółką A stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1. Artykuł 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie przewiduje w zakresie objętym przedmiotem zapytania żadnych wyjątków. W związku z tym uznać należy, że jeżeli spełniona zostanie ogólna przesłanka wynikająca z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., to poniesione przez Spółkę koszty stanowić będą koszty uzyskania przychodów.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołała:

Tym samym należy stwierdzić, iż jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., a podatnik będzie w stanie wykazać istnienie choćby pośredniego związku z racjonalnie uzasadnioną możliwością osiągnięcia przychodów, to koszt taki winien zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

W ocenie Spółki w przedstawionym stanie faktycznym bezspornie istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy kosztami, które Spółka poniosła, a osiąganymi przez Spółkę przychodami.

Spółka w związku z realizacją zlecenia planuje ponieść następujące wydatki:

Pkt 1

Zdaniem Spółki, poniesione przez nią wydatki na zwrot kwoty pierwotnie zapłaconej przez Spółkę A na rzecz Spółki B są kosztem uzyskania przychodów. Stanowią one bowiem formę wynagrodzenia stosowaną w branży motoryzacyjnej. W przedmiotowym przypadku zapłacona na rzecz Spółki B (poprzez Spółkę A) kwota miała miejsce z góry przed rozpoczęciem procesu produkcyjnego. Wynagrodzenie to wynika z wypracowanej na przestrzeni lat praktyki w branży motoryzacyjnej, polegającej na "dzieleniu się" - współuczestnictwie przez zleceniodawcę w zwiększającej się z biegiem lat marży uzyskiwanej na wyprodukowaniu jednostkowego elementu przez zleceniobiorcę. Jest to nieodzowny warunek, bez którego Spółki z powyższej branży nie zgadzają się zawierać kontraktów. Jak już wyżej wskazano, jedną z przesłanek uznania danego wydatku za koszt podatkowy jest jego związek z uzyskiwanym przychodem.

Tutaj ten związek można wykazać w przejrzysty sposób, bowiem bez uiszczania tego rodzaju wydatków, potencjalni zleceniobiorcy z branży, w tym Spółka, nie mogliby generować przychodów. Wskazano również, iż powszechniejszą praktyką w branży motoryzacyjnej jest również renegocjacja kontraktów w celu obniżenia ceny po danym okresie.

Skutkuje to ekonomicznie (nie uwzględniając innych czynników takich jak np. inflacja) tym samym, bowiem zleceniobiorca poniesie odpowiednio niższe koszty, ale również uzyska niższe przychody. Jedno i drugie działanie składa się na całokształt realizowanego przedsięwzięcia i ponoszonych w związku z nim kosztów (czy to bezpośrednio czy też w formie zmniejszenia przychodów), których w celu osiągnięcia przychodów z realizacji kontraktu, z uwagi na uwarunkowania rynkowe, nie można uniknąć. Na zakończenie należy podkreślić jeszcze jedną kwestię.

Spółka prowadzi działalność komercyjną nastawioną na osiąganie dochodów. Jeżeli zatem z kalkulacji ekonomicznej wynika, że opłacalne dla niej będzie poniesienie kosztu związanego ze zwrotem na rzecz Spółki A kosztów, które Spółka A pierwotnie zapłaciła na rzecz Spółki B. Kosztu jak już wyżej Spółka wskazała nieodzownego, bez którego Spółka nie uzyska możliwości generowania przyszłych przychodów z kontraktu, to w takim przypadku brak jest w ocenie Spółki przesłanek do negowania przedmiotowych wydatków jako kosztów związanych z przychodami. Tym samym jest to kolejny element wskazujący na wątek przyczynowo-skutkowy poniesionego kosztu z przychodami Spółki.

W sytuacji, gdyby Spółka nie poniosła opisanych w stanie faktycznym wydatków, nie będzie możliwe rozpoczęcie produkcji i sprzedaży podzespołów, a zatem Spółka nie miałaby możliwości osiągnięcia przychodów.

Pkt 2

Analogicznie przedstawia się sprawa z wydatkami dotyczącymi "kosztu kapitału".

Poniesienie tych kosztów wynika z zasad obowiązujących w grupie, do której należą obydwie Spółki. "Koszt kapitału" to po prostu wynagrodzenie dla jednej ze spółek (w tym przypadku Spółki A), która angażuje swój kapitał, a następnie z realizacji kontraktu nie czerpie żadnych korzyści, z wyjątkiem prowizji ustalonej od obrotu ze Spółki B za pozyskanie klienta ustalonej zgodnie z odrębną umową obowiązującą między firmami należącymi do grupy N Group.

Poniesienie tego kosztu również było niezbędne do przejęcia zlecenia od Spółki B. W sytuacji, gdyby Spółka nie zapłaciła "kosztu kapitału" nie miałaby możliwości realizacji kontraktu dla Spółki B. W związku z tym nie zostałyby osiągnięte przychody, dlatego też, zdaniem Spółki istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy "kosztem kapitału", a przychodami, jakie mają przez Spółkę zostać osiągnięte.

Reasumując wydatki na zwrot kwoty, którą pierwotnie zapłaciła Spółka A były konieczne, aby Spółka mogła realizować zlecenie dla Spółki B. Bez poniesienia tego kosztu Spółka nie mogłaby przystąpić do realizacji tego zlecenia, gdyż po prostu nie miałaby takiej możliwości.

Z kolei wydatek na "koszt kapitału" również był niezbędny. Spółka mogła bowiem zacząć realizować to zlecenie tylko w sytuacji, gdy zapłaciła koszt kapitału. W związku z tym Spółka, kierując się ekonomicznymi przesłankami podjęła decyzję o realizacji zlecenia i zapłacenia Spółce A "kosztu kapitału".

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że poniesione przez nią wydatki będące przedmiotem zapytania stanowią koszt uzyskania przychodów, gdyż ich związek przyczynowo-skutkowy z przychodami jest oczywisty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny.

Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest firmą produkującą podzespoły samochodowe. Spółka należy do grupy kapitałowej, do której należy również Spółka A. Spółka A zawarła umowę - list intencyjny z firmą Spółka B na dostawę podzespołów samochodowych. Spółka A zapłaciła na rzecz Spółki B kwotę stanowiącą "wynagrodzenie za zwiększenie wydajności produkcji". Zgodnie z zasadami panującymi w grupie, zlecenie to przez Spółkę A zostało przekazane na rzecz Spółki.

W związku z tym, na podstawie przedmiotowego porozumienia Spółka poniesie następujące wydatki:

Z wniosku ponadto wynika, iż wydatki na zwrot kwoty, którą pierwotnie zapłaciła Spółka A były konieczne, aby Spółka mogła realizować zlecenie dla Spółki B. Bez poniesienia tego kosztu Spółka nie mogłaby przystąpić do realizacji tego zlecenia, gdyż po prostu nie miałaby takiej możliwości.

Z kolei wydatek na "koszt kapitału" również był niezbędny. Spółka mogła bowiem zacząć realizować zlecenie tylko w sytuacji, gdy zapłaciła "koszt kapitału". W związku z tym Spółka, kierując się ekonomicznymi przesłankami podjęła decyzję o realizacji zlecenia i zapłacenia Spółce A "kosztu kapitału".

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż przedmiotowe wydatki związane są z działalnością Spółki i mają na celu uzyskanie przychodów. Ponoszone są w związku z prawidłowym funkcjonowaniem i prowadzeniem działalności podmiotu gospodarczego, zatem stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo zauważyć należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez Podatnika przychodów. W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, 3, 4 i 5 wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.