IBPBI/2/423-1290/10/AK - Sposób rozliczania wydatków na nową inwestycję prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 września 2010 r.), uzupełnionym w dniach 20 i 22 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy mogą być na bieżąco rozliczane w koszty uzyskania przychodu wydatki na nową inwestycję prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia dotyczące:

* środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych - jest nieprawidłowe,

* kosztów najmu pomieszczeń biurowych-jest prawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

W dniu 28 września 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wydatki na nową inwestycję prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia mogą być na bieżąco rozliczane w koszty uzyskania przychodu (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 13 grudnia 2010 r. Znak IBPBI/2/423-1287/10/AK wezwano do ich uzupełnienia. Braki formalne uzupełniono w dniach 20 i 22 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca należy do kategorii małych przedsiębiorców. Prowadzi działalność gospodarczą w Specjalnej Strefie Ekonomicznej "..." (dalej "K.") posiadając stosowne zezwolenie z dnia 11 maja 2009 r. (dalej "Zezwolenie"). Treść zezwolenia dotyczy działalności w zakresie wyznaczonym w PKWiU jako:

* Sekcja J, Dział 58, Grupa 58.2, Klasa 58.29, Kategorie 58.29.1-3;

* Sekcja J, Dział 58, Grupa 58.2, Klasa 58.21. Kategoria 58.21.1, Podkategoria 58.21.10, Pozycja 58.21.10.0;

* Sekcja J, Dział 62, Grupa 62.0, Klasa 62.01.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności w sektorze transportu.

Zezwolenie jest udzielone do dnia 31 grudnia 2020 r. i zobowiązuje Wnioskodawcę m.in. do poniesienia na terenie K. wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie") w wysokości co najmniej 1,5 mln zł w terminie do dnia 31 grudnia 2015 r. Zakończenie inwestycji ma nastąpić zgodnie z Zezwoleniem do dnia 31 grudnia 2015 r. Maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych, o których mowa w § 6 Rozporządzenia wyniesie zgodnie z Zezwoleniem, w przypadku kosztów nowej inwestycji, 2.250.000,00 zł. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę na terenie K. jest wyłączną działalnością Wnioskodawcy tj. nie prowadzi jej w innych miejscach ani w innym zakresie niż objęty przedmiotowym Zezwoleniem. Wnioskodawca notuje z tytułu przedmiotowej działalności gospodarczej przychody oraz ponosi koszty ich uzyskania np. koszty wynagrodzeń pracowników, w tym innych podmiotów niż pracownicy, pozapłacowe koszty pracy, koszty czynszu pomieszczeń biurowych na terenie K., nabycia materiałów i urządzeń, z których część stanowi środki trwałe o wartości poniżej 3.500 zł netto i nie podlega amortyzacji, a część przewyższa wartością kwotę 3.500 zł netto i jest amortyzowana, opłaty leasingowe oraz koszty nabycia i utrzymania dotyczące samochodów służbowych wykorzystywanych przez personel Wnioskodawcy (handlowcy, programiści, zarząd), nieprzypisanych do żadnego konkretnego stanowiska czy osoby. Korzystanie z tych pojazdów służy przemieszczaniu się po terytorium UE w celu przedstawiania ofert handlowych, odbywania rozmów, rokowań czy negocjacji, nawiązywania czy zacieśniania istniejącej współpracy z kontrahentami Wnioskodawcy a także wykonywaniu obowiązków serwisowych dotyczących produktów Wnioskodawcy.

Inwestycja Wnioskodawcy prowadzona w ramach K. to rozbudowa istniejącego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym dywersyfikacja produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów oraz rozwój dotychczas (tekst jedn. przed uzyskaniem zezwolenia na działalność w K.) istniejących produktów informatycznych. W ramach tej Inwestycji Wnioskodawca nabywa środki trwałe oraz będzie nabywał wartości niematerialne i prawne, w tym poniósł i będzie ponosił koszty wytworzenia tych wartości np. w postaci wynagrodzeń personelu innego niż pracownicy.

Wnioskodawca zatrudnia nowo zatrudnionych pracowników w rozumieniu § 3 ust. 6 Rozporządzenia w liczbie większej niż 3, która to liczba (tekst jedn. 3) została użyta w Zezwoleniu dla określenia limitu przy obliczaniu maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych. Wnioskodawca nie wyklucza zwiększenia tej liczby. Wnioskodawca pomniejsza ustalony przez siebie z tego tytułu limit zwolnienia podatkowego o koszty pracy wszystkich nowo zatrudnionych pracowników aż do wysokości tego limitu zwolnienia podatkowego.

Wnioskodawca rozważa nabycie nieruchomości położonej poza K. (poza specjalną strefą ekonomiczną) albo wynajęcie czy dzierżawę takiej nieruchomości, co prócz kosztów nabycia wiązałoby się z kosztami jej wyposażenia a nieruchomość ta będzie służyła działalności gospodarczej prowadzonej w K. (np. filia Wnioskodawcy, biuro handlowe w miejscowości poza siedzibą Wnioskodawcy).

Wnioskodawca rozważa wynajęcie na terenie K. - w miejsce obecnie wynajmowanego-nowego lokalu, lepiej przystosowanego do jego potrzeb i potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej.

Wnioskodawca korzysta, na potrzeby działalności prowadzonej w K., ze specjalistycznych usług innych przedsiębiorców spoza K. np. usług księgowych czy prawnych.

Wnioskodawca korzysta jednocześnie ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji oraz z tytułu kosztów tworzenia nowych miejsc pracy, z tym, że założył, iż nie może łącznie w ramach tych zwolnień przekroczyć limitu wyższego z nich.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 grudnia 2010 r. Znak IBPBI/2/423-1287/10/AK do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, Spółka wskazała, że nie jest przedsiębiorcą, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji tj. Spółka rozbudowała istniejące przedsiębiorstwo przenosząc je w całości na teren K. zatem nie doszło do objęcia istniejącego przedsiębiorstwa spółki granicami (poszerzeniem) specjalnej strefy ekonomicznej. Spółka poinformowała, również, że umowy leasingu, o których mowa w pytaniu Nr 3 (tekst jedn. te zawarte przez Spółkę) są umowami leasingu operacyjnego. Spółka prowadzi działalność wyłącznie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i działalność ta obejmuje swoim przedmiotem wyłącznie zakres przewidziany zezwoleniem na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki na nową inwestycję w rozumieniu § 3 Rozporządzenia mogą być na bieżąco rozliczane w koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy, czy dopiero po zakończeniu inwestycji, w szczególności koszty najmu pomieszczeń biurowych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na nową inwestycję w rozumieniu § 3 Rozporządzenia mogą być na bieżąco rozliczane w koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 11 maja 2009 r. Inwestycja Wnioskodawcy prowadzona w ramach K. to rozbudowa istniejącego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym dywersyfikacja produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów oraz rozwój dotychczas (tekst jedn. przed uzyskaniem zezwolenia na działalność w K.) istniejących produktów informatycznych. Spółka rozbudowała istniejące przedsiębiorstwo przenosząc je w całości na teren K. zatem nie doszło do objęcia istniejącego przedsiębiorstwa spółki granicami (poszerzeniem) specjalnej strefy ekonomicznej.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6.

Przy czym stosownie do § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez samodzielnego przedsiębiorcę w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych).

Wydatki ponoszone na inwestycje - zgodnie z generalną zasadą - stanowią dla podatników koszty uzyskania przychodów jako spełniające definicję kosztu uzyskania przychodu zawartą w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Przepis art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jednakże należy zauważyć, że co do zasady koszty ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną inwestycją nie stanowią bezpośrednio kosztu uzyskania przychodu. Regulacja zawarta w art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., wskazuje, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

W myśl art. 16d ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Stosownie do postanowień art. 16g ust. 1 u.p.d.o.p., za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się:

W myśl art. 16 ust. 3 u.p.d.o.p., za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p., za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy, wydatki poniesione na nową inwestycję dotyczące nabycia, wytworzenia, rozbudowy (modernizacji) środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych co da zasady nie będą rozliczane na bieżąco w kosztach uzyskania przychodów, gdyż kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne z tytułu ich zużycia. Jednakże w przypadku środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość nie przekracza 3.500 zł wydatki na ich nabycie Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania (art. 16d ust. 1 u.p.d.o.p.). Zatem w tej części pytania oznaczonego we wniosku Nr 4 stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast koszt najmu pomieszczeń biurowych może być na bieżąco rozliczany w koszty uzyskania przychodu Spółki. W tej części pytania oznaczonego we wniosku Nr 4 stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-3, 5-12 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.