IBPBI/2/423-1230/11/PC - Warunki zwolnienia z CIT dochodów organizacji pożytku publicznego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 6c tej ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 października 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 6c tej ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Fundacja będąca organizacją pożytku publicznego prowadzi działalność statutową w zakresie:

Fundacja prowadzi także działalność gospodarczą jako dodatkową w stosunku do działalności pożytku publicznego. Działalność gospodarcza jest prowadzona m.in. w formie spółki komandytowej, w której Fundacja jest komplementariuszem. Ze względu na fakt, że nowo powstała spółka komandytowa nie posiadała zdolności kredytowej, Fundacja zawarła umowy leasingu operacyjnego na maszyny produkcyjne służące działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę komandytową.

Fundacja otrzymuje od leasingodawców faktury na poszczególne raty leasingowe, a następnie refakturuje je na rzecz spółki komandytowej. Fundacja nie dolicza w refakturach żadnej marży, nie wykazuje zatem na tych transakcjach zysku ani dochodu.

Natomiast przepływy środków pieniężnych są następujące: Fundacja płaci leasingodawcom faktury za raty leasingowe, natomiast spółka komandytowa ze względu na trudności płatnicze do dnia bilansowego nie uregulowała na rzecz Fundacji żadnej należności wynikającej z tych refaktur. W związku z powyższym Fundacja dokonała w swoich księgach rachunkowych odpisu aktualizującego zaległe należności od spółki komandytowej (odpis ten nie jest kosztem podatkowym).

Zgodnie ze statutem całą nadwyżkę przychodów nad kosztami Fundacja przeznacza na realizację działalności pożytku publicznego i korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy środki pieniężne wydatkowane przez Fundację na zapłatę rat leasingowych za korzystanie z maszyn produkcyjnych służących działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę komandytową i nie zrefundowane przez tę spółkę z powodu przejściowych trudności płatniczych nie stanowią wydatkowania przez Fundację dochodu na cele inne niż statutowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Fundację koszty leasingu operacyjnego refakturowane na spółkę komandytową stanowią transakcję handlową, w której ma miejsce udzielenie spółce komandytowej przejściowego kredytu kupieckiego. Po zapłacie przez spółkę zaległych należności wynikających z refaktur Fundacja zrealizuje przychody ze sprzedaży odpowiadające poniesionym kosztom, co oznacza, że środki pieniężne wydatkowane przejściowo przez Fundację na zapłatę faktur leasingowych nie stanowią wydatkowania dochodu na działalność inną niż statutowa, powodującego utratę prawa do zwolnienia z podatku.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie przedmiotowe podatników przekazujących dochody na cele statutowe ma zastosowanie jeżeli dochód jest przeznaczony - bez względu na termin - i wydatkowany na cele statutowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy zauważyć, że na mocy art. 1 pkt 13 lit. a) tiret pierwsze ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1957) uchylono przepis art. 17 ust. 1 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym.

W opisie stanu faktycznego oraz w pytaniu Wnioskodawca powołał się na zwolnienie przedmiotowe określone w art. 17 ust. 1 pkt 6a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 54, poz. 397 z późn. zm. - określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), który nie istnieje, jednakże uznano to za oczywistą omyłkę, która nie ma wpływu na ocenę jego stanowiska, przyjmując jednocześnie, iż chodzi w istocie o przepis art. 17 ust. 1 pkt 6c u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6c u.p.d.o.p., wolne od podatku są dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - w części przeznaczonej na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, iż ramy omawianego zwolnienia wyznaczone zostały przez art. 17 ust. 1a i art. 17 ust. 1b u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 17 ust. 1a u.p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

Na podstawie art. 17 ust. 1b u.p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Z wniosku wynika, iż Fundacja posiada status organizacji pożytku publicznego, jej działalność oparta jest m.in. na przepisach ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Natomiast zgodnie z przepisem ust. 2 tego artykułu organizacjami pozarządowymi są, niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, osoby prawne lub jednostki nieposiadające osobowości prawnej utworzone na podstawie przepisów ustaw, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

Natomiast zgodnie z art. 6 ww. ustawy, działalność pożytku publicznego nie jest, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, i może być prowadzona jako działalność nieodpłatna lub jako działalność odpłatna.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, działalnością odpłatną pożytku publicznego jest:

Jednakże zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy, przychód z działalności odpłatnej pożytku publicznego służy wyłącznie prowadzeniu działalności pożytku publicznego.

Jak wskazuje art. 9 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, działalność odpłatna pożytku publicznego organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 stanowi działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli:

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, organizacją pożytku publicznego może być organizacja pozarządowa oraz podmiot wymieniony w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 4, z zastrzeżeniem art. 21, która spełnia łącznie następujące wymagania:

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Fundacja prowadzi także działalność gospodarczą jako dodatkową w stosunku do działalności pożytku publicznego. Działalność gospodarcza jest prowadzona m.in. w formie spółki komandytowej, w której Fundacja jest komplementariuszem. Ze względu na fakt, że nowo powstała spółka komandytowa nie posiadała zdolności kredytowej, Fundacja zawarła umowy leasingu operacyjnego na maszyny produkcyjne służące działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę komandytową.

Fundacja otrzymuje od leasingodawców faktury na poszczególne raty leasingowe, a następnie refakturuje je na rzecz spółki komandytowej. Fundacja nie dolicza w refakturach żadnej marży, nie wykazuje zatem na tych transakcjach zysku ani dochodu.

Natomiast przepływy środków pieniężnych są następujące: Fundacja płaci leasingodawcom faktury za raty leasingowe, natomiast spółka komandytowa ze względu na trudności płatnicze do dnia bilansowego nie uregulowała na rzecz Fundacji żadnej należności wynikającej z tych refaktur.

Odnosząc stan faktyczny przedstawiony we wniosku do treści art. 17 ust. 1 pkt 6c u.p.d.o.p. należy stwierdzić, że ustawodawca zwalnia z podatku dochodowego organizacje pożytku publicznego, o ile podmioty te przeznaczają dochody wyłącznie na działalność statutową. Fundacja dokonała zapłaty za faktury rat leasingowych dot. maszyn wykorzystanych w działalności gospodarczej innego podmiotu (spółki komandytowej w której Fundacja jest wspólnikiem). Tym samym w tym momencie przeznaczyła uzyskany dochód na inny cel niż działalność statutowa, przy czym nie istotny jest fakt, iż raty leasingowe zostały "refakturowane" na spółkę komandytową. Skoro zapłata rat leasingowych nie służyła bezpośrednio realizacji celów statutowych Fundacji, to brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 6c u.p.d.o.p.

Należy bowiem zwrócić uwagę na fakt, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 6c u.p.d.o.p., stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości oraz powszechności opodatkowania i tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.