IBPBI/2/423-1220/09/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 października 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1220/09/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 17 lipca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 24 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy amortyzacja naliczana od nowych środków trwałych będzie w całości stanowiła koszt uzyskania przychodu (pytanie wskazane we wniosku jako drugie) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy amortyzacja naliczana od nowych środków trwałych będzie w całości stanowiła koszt uzyskania przychodu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 18 września 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 24 września 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w wyniku pożaru utraciła majątek, w tym również środki trwałe. W konsekwencji środki trwałe zostały zlikwidowane. Ubezpieczyciel wypłaca transzami odszkodowane z tytułu umowy ubezpieczenia. Odszkodowanie, które ma na celu przywrócić stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę, przeznaczone jest na odtworzenie utraconego majątku.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy amortyzacja naliczana od nowych środków trwałych będzie w całości stanowić koszt uzyskania przychodów... (pytanie wskazane we wniosku jako drugie)

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku zdarzenia losowego jakim był pożar Spółka poniosła dotkliwą szkodę przejawiającą się m.in. w utracie majątku trwałego. Pojęcie szkody było przedmiotem rozważań Sądu Najwyższego w wyroku SN z 15 listopada 2001 r.

Odszkodowanie ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzonego szkodą. Celem odszkodowania jest naprawienie szkody, które może nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłacenie określonej sumy pieniężnej (art. 363 Kodeksu cywilnego). Odszkodowanie ma charakter kompensacyjny. Dał temu wyraz Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 maja 2002 r. V CKN 1273/2000. Spółka pragnąca kontynuować działalność gospodarczą jest zobligowana do przywrócenia stanu poprzedniego, w związku z czym otrzymane odszkodowanie przeznaczy na odtworzenie utraconego majątku poprzez nabycie lub wytworzenie nowych środków trwałych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przepis ten, definiując pojęcie przychodu, posługuje się kryterium faktycznego otrzymania pieniędzy. Tak więc co do zasady otrzymane pieniądze - w tym z tytułu odszkodowania - są przychodem podatkowym. W art. 12 ust. 4 ustawodawca wymienił wyłączenia z przychodów. Do przychodów zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie kosztami uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są koszty poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wydatki niepodlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wymienia przepis art. 16. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1b nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zatem te wszystkie wydatki wymienione w cytowanym przepisie, które zostały podatnikowi zwrócone w postaci odszkodowania, wyłączone są z przychodów podatnika.

Ponadto kosztem uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 6 są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Nie uważa się jednak za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonych od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Analizując treść wymienionych przepisów należy stwierdzić, że otrzymane odszkodowanie nie będzie stanowiło przychodu do opodatkowania, natomiast odpisy amortyzacyjne od zrefundowanych środków trwałych nie będą stanowiły kosztów podatkowych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p.") kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym wymienione w pkt 1-3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

* zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

* stanowią własność lub współwłasność podatnika,

* są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu (tzw. operacyjnego),

* nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w wyniku pożaru utraciła majątek, w tym również środki trwałe. W konsekwencji środki trwałe zostały zlikwidowane. Odszkodowanie, które Spółka otrzyma z tytułu straty w majątku (w tym w środkach trwałych) przeznaczone będzie na odtworzenie utraconego majątku poprzez nabycie lub wytworzenie nowych środków trwałych.

Biorąc powyższe po uwagę należy stwierdzić, iż jeżeli nowe środki trwałe będą stanowiły własność Spółki, zostaną nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, będą kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, a przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok oraz będą wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą - odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16a-16 m u.p.d.o.p. stanowić będą koszty uzyskania przychodu.

W przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania powołany przez Spółkę art. 16 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p. albowiem wypłaconego odszkodowania nie można rozpatrywać w kategoriach zwrotu wydatków na nabycie lub wytworzenie składników majątku trwałego, w rozumieniu ww. przepisu.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku w zakresie pytania 2 - jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania wskazanego we wniosku jako 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl