IBPBI/2/423-1212/13/CzP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 lipca 2013 r. (data wpływu do BKIP 5 lipca 2013 r.), uzupełnionym 17 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu stanowiącego równowartość wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, a przeznaczonych na realizację celu statutowego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 6) - jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu stanowiącego równowartość wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, a przeznaczonych na realizację celu statutowego. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 września 2013 r. Znak: IBPBII/1/415-684/13/BJ, IBPBII/1/415-831/13/BJ, IBPBII/1/415-832/13/BJ, IBPBI/2/423-805/13/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 17 września 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest uczelnią publiczną działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.). Wnioskodawca deleguje swoich pracowników w podróże służbowe na obszarze kraju oraz poza jego granice w celu udziału w konferencjach naukowych, sympozjach, konsultacjach związanych z zadaniami statutowymi itp. Koszty delegacji Wnioskodawca rozlicza zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167). Rozliczenie podróży służbowej odbywa się na podstawie wypełnionego formularza "Rozliczenie wyjazdu służbowego", do którego delegowany zobowiązany jest dołączyć dokumenty potwierdzające wszystkie poniesione wydatki ujęte w rozliczeniu (nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami). Pracownicy, za zgodą delegującego, podróż służbową mogą odbyć samochodem niebędącym własnością pracodawcy. Wnioskodawca pokrywa koszty używania samochodu prywatnego do celów służbowych wynikające z ilości przejechanych kilometrów oraz stawki za 1 km przebiegu określonej w zatwierdzonym wniosku o wydanie krajowej delegacji służbowej, nie wyższej niż maksymalna stawka za 1 km przebiegu określona w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Ilość przejechanych kilometrów pracownik dokumentuje ewidencją przebiegu pojazdu w sposób zgodny z art. 16 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pracownicy wykorzystujący w podróży służbowej samochody prywatne oprócz kosztów związanych z eksploatacją samochodów (amortyzacja, paliwo, ubezpieczenie itp.) często ponoszą dodatkowe koszty związane z przejazdem drogami płatnymi i autostradami oraz korzystaniem z płatnych miejsc parkingowych.

Pracownicy Wnioskodawcy delegowani do krajów spoza Unii Europejskiej, z uwagi na brak objęcia świadczeniami z tytułu ubezpieczenia na podstawie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), wykupują często polisy ubezpieczeniowe ważne na okres trwania podróży służbowej. Opłacenie składek na dodatkowe ubezpieczenie jest działaniem racjonalnym i niezbędnym. Wnioskodawca zwracając pracownikom wydatki poniesione na wykupienie polis unika ryzyka ponoszenia znacznych kosztów finansowych, związanych z pokrywaniem kosztów udzielonej delegowanym pracownikom pomocy medycznej poza granicami kraju. Ponadto, w przypadku podróży służbowych do niektórych krajów otrzymanie wizy uwarunkowane jest od wykupienia polisy ubezpieczeniowej. Zakres ubezpieczenia obejmuje zwykle koszty leczenia za granicą i następstw nieszczęśliwych wypadków.

W niektórych przypadkach ubezpieczenie obejmuje również dodatkowe elementy, np.:

* ubezpieczenie od utraty, kradzieży lub uszkodzenia bagażu podróżnego,

* OC za szkody na osobie,

* OC za szkody na rzeczy,

* ubezpieczenie opóźnienia w dostarczeniu bagażu podróżnego,

* ubezpieczenie opóźnienia lotu.

W niektórych polisach składka podawana jest w jednej kwocie odnoszącej się do całego zakresu ubezpieczenia, natomiast w innych podawana jest w rozbiciu na poszczególne zakresy ubezpieczenia. Do otrzymania ewentualnych świadczeń w ramach wykupionych polis uprawnieni są zawsze pracownicy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jeżeli prawidłowym byłoby uznanie wydatków, o których mowa w pytaniach 2 i 5, jako niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, to czy w sytuacji Wnioskodawcy, którego dochody są wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tego typu wydatki pozostałyby bez wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego... (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca jest uczelnią publiczną działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.). Tym samym dochody Wnioskodawcy, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w części przeznaczonej na działalność statutową, korzystają ze zwolnienia przedmiotowego od podatku. Zgodnie z art. 775 Kodeksu pracy, pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Stosownie do zapisu cytowanego artykułu ustawy jednym z warunków uznania wyjazdu pracownika za podróż służbową jest wykonanie w trakcie tego wyjazdu zadania służbowego. Delegowani pracownicy Wnioskodawcy wykonują zadania ściśle związane z Jego działalnością statutową. Jeżeli zatem prawidłowym byłoby uznanie zwracanych delegowanym pracownikom wydatków poniesionych na opłaty za parkingi, przejazdy drogami płatnymi, autostradami i/lub wykup dodatkowych polis ubezpieczeniowych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, to w przypadku Wnioskodawcy pozostałoby to neutralne podatkowo, ponieważ zachowany jest związek z Jego działalnością. Zwrot tego typu wydatków pracownikom nie będzie więc rodził obowiązku podatkowego, zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określana dalej skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, iż podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy. Przy czym, kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Kosztami podatkowymi są również wydatki na rzecz pracowników (tzw. koszty pracownicze), jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują nie tylko wynagrodzenie, wszelkiego rodzaju nagrody, premie ale również m.in. zwrot kosztów podróży służbowych.

Warunkiem podstawowym zaliczenia należności wypłaconych pracownikowi z tyt. podróży służbowej do kosztów uzyskania przychodów jest jej odbycie w celu osiągnięcia (zachowania lub zabezpieczenia) przychodów. Jeżeli ten warunek jest spełniony to kosztem uzyskania przychodów są należności wypłacone pracownikowi, jako zwrot kosztów odbytej podróży, a więc zarówno diety, jak i zwrot wydatków w formie ryczałtów lub faktycznie poniesionych.

Z opisu stanu faktycznego wynika m.in., iż Wnioskodawca jest uczelnią publiczną działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.). Wnioskodawca deleguje swoich pracowników w podróże służbowe na obszarze kraju oraz poza jego granice w celu udziału w konferencjach naukowych, sympozjach, konsultacji związanych z zadaniami statutowymi itp. Pracownicy wykorzystujący w podróży służbowej samochody prywatne oprócz kosztów związanych z eksploatacją samochodów (amortyzacja, paliwo, ubezpieczenie itp.) często ponoszą dodatkowe koszty związane z przejazdem drogami płatnymi i autostradami oraz korzystaniem z płatnych miejsc parkingowych. Ponadto pracownicy Wnioskodawcy delegowani do krajów spoza Unii Europejskiej, z uwagi na brak objęcia świadczeniami z tytułu ubezpieczenia na podstawie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), wykupują często polisy ubezpieczeniowe ważne na okres trwania podróży służbowej.

Tut. Organ w interpretacji indywidualnej z dnia 11 października 2013 r. Znak:. stwierdził, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zwracanych pracownikowi wydatków za parking oraz przejazd autostradą w związku z odbytą podróżą służbową poza limitem wynikającym z ewidencji przebiegu pojazdu jest nieprawidłowe. Zatem Wnioskodawca oprócz wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów ponosi także wydatki niestanowiące tych kosztów. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., w przypadku ponoszenia wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Nadmienić należy przy tym, że w przypadku podatników, którzy uzyskują dochody zwolnione od podatku dochodowego w związku z prowadzeniem określonego rodzaju działalności, w pierwszej kolejności należy poddać analizie każde przysporzenie majątkowe danej jednostki i ponoszone przez nią koszty - pod kątem możliwości zaliczenia ich do przychodów podatkowych oraz do kosztów uzyskania przychodów. Następnie wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów należy analizować pod kątem możliwości zaliczenia ich do wydatków przeznaczonych na działalność statutową. Jeżeli wydatek bezpośrednio wiąże się z realizacją celów statutowych, to równowartość dochodu odpowiadająca temu wydatkowi będzie wolna od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

W myśl art. 17 ust. 1a u.p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5% oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody jednostek naukowych i badawczo-rozwojowych, w rozumieniu odrębnych przepisów, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego,

1a.dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k,

2. dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Z kolei na podstawie art. 17 ust. 1b u.p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Ponadto w myśl art. 17 ust. 1c u.p.d.o.p., przepis ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania w:

Przeznaczenie i wydatkowanie dochodu powinno charakteryzować tożsamość celu, na który podatnik najpierw dochód przeznaczył, a następnie wydatkował. Zwolnienie to nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a. Ważny jest tu cel na jaki jest dochód przeznaczony, a nie źródło pochodzenia dochodu.

Zauważyć należy, iż z przepisów art. 17 (w szczególności z art. 17 ust. 1a pkt 2) u.p.d.o.p. wynika jednoznaczne powiązanie zwolnienia podatkowego z rzeczywistym i bezpośrednim wydatkowaniem dochodu na cele statutowe. Niespełnienie któregokolwiek z wyżej określonych warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia przedmiotowego skutkuje tym, iż podatnik musi się liczyć z obowiązkiem poniesienia ciężaru podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 25 ust. 4 u.p.d.o.p., jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele albo na cele określone w tych przepisach, ale po terminie w nich określonym - podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku lub w którym upłynął termin do dokonania wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1 pkt 5a.

Wnioskodawca jest uczelnią wyższą (posiada osobowość prawną), która nie jest wymieniona w powołanym wyżej wykazie podmiotów, do których nie stosuje się przedmiotowego zwolnienia.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.), uczelnia ma w szczególności prawo do:

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, akt prawny o utworzeniu uczelni publicznej określa jej nazwę oraz siedzibę. Ponadto zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy, pierwszy statut uczelni publicznej nadaje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, przy czym statut obowiązuje do czasu uchwalenia przez senat uczelni lub zatwierdzenia przez odpowiedniego ministra nowego statutu.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca prowadzi przede wszystkim działalność na podstawie statutu polegającą na kształceniu studentów oraz naukową, a zatem realizuje cele tożsame z celami wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, iż dochód Wnioskodawcy przeznaczony i wydatkowany na realizację ww. celów statutowych (kształcenie studentów, działalność naukowa), spełnia przesłanki zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. W sytuacjach, o których mowa we wniosku, tj. kiedy następuje wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wydatków za parking oraz przejazd autostradą w związku z odbytą podróżą służbową pracowników Wnioskodawcy (poza limitem wynikającym z ewidencji przebiegu pojazdu), równowartość dochodu odpowiadająca ww. wydatkom będzie wolna od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

Dotyczy to również rozliczenia podatku w trakcie roku podatkowego.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż odnośnie spraw będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku nr 1-5 wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.