IBPBI/2/423-1194/09/MS - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki z o.o. wynagrodzenia wypłacanego członkowi zarządu na podstawie umowy o pracę, który stał się następnie jedynym udziałowcem tej spółki oraz prezesem zarządu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1194/09/MS Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki z o.o. wynagrodzenia wypłacanego członkowi zarządu na podstawie umowy o pracę, który stał się następnie jedynym udziałowcem tej spółki oraz prezesem zarządu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 6 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę wypłacane jedynemu wspólnikowi, będącemu zarazem jedynym członkiem zarządu, stanowi koszt uzyskania przychodów Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę wypłacane jedynemu wspólnikowi, będącemu zarazem jedynym członkiem zarządu, stanowi koszt uzyskania przychodów Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W kwietniu 2003 r. została zawarta umowa o pracę pomiędzy N., a Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym udziałowcem był K. Treścią umowy o pracę było pełnienie funkcji członka zarządu - wiceprezesa zarządu. W owym czasie prezesem Spółki był W, nieposiadający udziałów w spółce. Spółka posiadała więc wówczas jedynego wspólnika, niebędącego członkiem zarządu oraz dwuosobowy zarząd, którego członkowie nie byli udziałowcami Spółki. W miesiącu marcu 2005 r. W. został uchwałą wspólników odwołany z pełnienia funkcji prezesa zarządu i jednocześnie N. został powołany na prezesa zarządu (zarząd jednoosobowy). Umowa o pracę zawarta w kwietniu 2003 r. nie została w żaden sposób zmieniona ani rozwiązana.

W miesiącu marcu 2008 r. prezes zarządu, N., odkupił 100 % udziałów spółki od dotychczasowego wspólnika, K., stając się tym samym jedynym wspólnikiem oraz jedynym członkiem zarządu Spółki. Umowa o pracę w dalszym ciągu nie uległa zmianie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę (zawartej w czasie, gdy obecny udziałowiec Spółki nie był jeszcze udziałowcem, a 100 % udziałowcem Spółki była inna osoba oraz zarząd był dwuosobowy i jego członkowie nie byli udziałowcami) wypłacane jedynemu wspólnikowi, będącemu zarazem jedynym członkiem zarządu, stanowi koszt uzyskania przychodów Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wypłacane z tytułu omawianej umowy o pracę stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, iż tut. Organ w przedmiotowej interpretacji odnosi się jedynie do zagadnień związanych z przepisami prawa podatkowego, w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), tak więc nie rozstrzyga - gdyż nie ma takich uprawnień - co do skuteczności prawnej umowy o pracę na czas nieokreślony, która została zawarta pomiędzy Spółką, a jej pracownikiem, który następnie stał się Jej jedynym udziałowcem i jedynym członkiem zarządu.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Wiąże się to z koniecznością każdorazowej indywidualnej oceny prawnej poniesionego przez podatnika wydatku. Wyjątkiem będzie jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Artykuł 16 ust. 1 ww. ustawy zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, iż każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Na podstawie tego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów między innymi:

*

wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni nie będących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją

*

rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego (art. 16 ust. 1 pkt 38 tej ustawy),

*

wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji (art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy),

*

niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4 - 9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g (art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w kwietniu 2003 r. została zawarta umowa o pracę pomiędzy N., a Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym udziałowcem był K. Treścią umowy o pracę było pełnienie funkcji członka zarządu - wiceprezesa zarządu. W owym czasie prezesem Spółki był W., nieposiadający udziałów w spółce. W miesiącu marcu 2005 W. został uchwałą wspólników odwołany z pełnienia funkcji prezesa zarządu i jednocześnie N. został powołany na prezesa zarządu. W miesiącu marcu 2008 r. prezes zarządu, N., odkupił 100 % udziałów spółki od dotychczasowego wspólnika, K., stając się tym samym jedynym wspólnikiem oraz jedynym członkiem zarządu Spółki.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż umowa o pracę jest umową o charakterze dwustronnym tzn. z jednej strony mamy do czynienia ze świadczeniem pracy przez pracownika, natomiast z drugiej strony z wynagrodzeniem otrzymywanym od pracodawcy.

W związku z powyższym wskazuje się, iż w przypadku gdy umowa o pracę na czas nieokreślony zawarta pomiędzy Spółką, a pracownikiem, który następnie stał się jej jedynym udziałowcem i członkiem zarządu jest prawnie skuteczna, wówczas wydatki poniesione w związku z taką umową o pracę stanowią koszty uzyskania przychodu, o ile spełnione są warunki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl