IBPBI/2/423-1173/08/PP - Wydatki na organizację odwołanego wyjazdu integracyjno-szkoleniowego jako koszt uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 17 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację wyjazdu integracyjno-szkoleniowego, który ze względu na kryzys finansowy został odwołany - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację wyjazdu integracyjno-szkoleniowego, który ze względu na kryzys finansowy został odwołany.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Bank organizuje imprezy okolicznościowe i integracyjne dla swoich pracowników, które finansowane są ze środków obrotowych Banku. Do imprez takich zalicza się m.in. imprezy wyjazdowe, będące połączeniem imprezy integracyjnej ze szkoleniem. W ramach takich imprez Bank zapewnia dla pracowników nocleg, wyżywienie, transport, zajęcia rekreacyjne, szkolenie prowadzone przez pracowników itp. Często możliwość udziału w takim wyjeździe uzależniona jest od efektów pracy danego pracownika. Bank uzyskał pozytywną interpretację wydaną przez Ministerstwo Finansów za pośrednictwem Izby Skarbowej w Katowicach w tym zakresie.

W 2008 r. podjął decyzję o zorganizowaniu takich wyjazdów dla wyróżniających się pracowników kadry menedżerskiej Banku. Bank podpisał stosowne umowy z biurami podróży na organizację wyjazdów zagranicznych. Zgodnie z podpisanymi umowami Bank został zobowiązany do wpłaty zaliczki na poczet organizowanego wyjazdu. Płatności zostały uregulowane na podstawie wystawionych przez biura podróży faktur pro-forma. Wyjazdy zostały zaplanowane na 10-19 października 2008 r. oraz 11-18 listopada 2008 r.

W związku z kryzysem finansowym, który rozpoczął się we wrześniu 2008 r., a który w szczególności odbił się na sektorze bankowym, Zarząd Banku - na podstawie rekomendacji Rady Nadzorczej - podjął decyzję o odwołaniu w ostatniej chwili wszelkich wyjazdów dla kadry menedżerskiej. Decyzja Zarządu podyktowana była obawą o utratę reputacji Banku, a także koniecznością obecności kluczowych menedżerów Banku w okresie, w którym wymagane jest podejmowanie błyskawicznych decyzji, pozwalających zapobiec panice klientów Banku. Zarząd i Rada Banku mieli na uwadze również negatywny wydźwięk medialny po organizacji takich imprez w okresie kryzysu finansowego przez Bank w USA.

Bank podjął próby odzyskania wpłaconych kwot na poczet organizacji wyjazdu, jednakże w większości kwot tych nie udało się odzyskać. Były to kwoty poniesione na bilety lotnicze, hotele itp.

Biura podróży wystawiły faktury VAT końcowe, opiewające na kwoty zbliżone do wpłaconych zaliczek, pomniejszając je o odzyskane tylko w nieznacznym stopniu kwoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Bank ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację wyjazdu integracyjno-szkoleniowego, który ze względu na kryzys finansowy został odwołany, a Bank, zgodnie z zawartymi umowami z biurami podróży nie mógł odzyskać wpłaconych kwot na poczet organizacji tych imprez.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Zgodnie z tymi uregulowaniami, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich podatków, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Zatem poniesiony wydatek na organizację wyjazdu integracyjno-szkoleniowego, który ze względu na sytuację kryzysu finansowego oraz w obawie przed utratą reputacji Banku, został odwołany przez Radę Nadzorczą Banku, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, gdyż spełnia wszystkie warunki do uznania tychże wydatków za koszty uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zwrócić należy uwagę, iż brak podstaw do uznania za prawidłowe stanowiska Banku ujętego w zdaniu drugim o treści ",.. podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich podatków,.. ". Mając jednak na względzie dalszą treść stanowiska uznać należy to sformułowanie za oczywistą omyłkę; zamiast słowa "podatków" wnioskodawca zamierzał użyć słowa "wydatków".

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że podatnik wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z treści powyższych regulacji prawnych wyraźnie wynika, iż warunkami kwalifikującymi dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów są:

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest tak wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie, stosując zasadę zdrowego rozsądku.

Wydatki więc nie tylko muszą być ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów ale jednocześnie -co ma zasadnicze znaczenie dla rozpatrywanej sprawy - nie mogą być wymienione w art. 16 ust. 1 wydatków nie uznawanych za koszt uzyskania przychodów.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka zamierzała zorganizować wyjazd integracyjno - szkoleniowy dla wyróżniających się pracowników kadry menedżerskiej. Na poczet zawartych umów wpłacono wymaganą przez biuro podróży zaliczkę. W związku z kryzysem finansowym wyjazd ten został jednak odwołany.

Aby poniesiony wydatek można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów należy wykazać, że impreza miała mieć charakter integracyjno - szkoleniowy. Oznacza to, iż jej celem z założenia miało być zintegrowanie jej uczestników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywanych wobec firmy obowiązków itp. a także szkolenie.

Aby uznać, iż dana impreza może mieć charakter integracyjny to z założenia powinna być skierowana do wszystkich zainteresowanych. Integrację można bowiem osiągnąć w sytuacji nieograniczonej i niczym nie skrępowanej możliwości uczestnictwa w niej przez wszystkich chętnych. A takich warunków zamierzony wyjazd nie spełniał. Przede wszystkim Bank z góry założył uczestnictwo w nim wyłącznie wyróżniających się pracowników kadry menadżerskiej. Wątpliwe jest wobec tego, aby udział w wyjeździe wyselekcjonowanych osób doprowadził do integracji, której efektem byłyby korzyści w wyniku ekonomicznym Banku.

Warto także zwrócić uwagę na uzasadnienie odwołania tego wyjazdu. Wprawdzie Bank wskazuje jako przyczynę kryzys, ale z podtekstu wynika, iż charakter tego wyjazdu w aktualnej sytuacji był na tyle prestiżowy czyli komfortowy, że mógłby negatywnie odbić się na reputacji Banku. Oznacza to, iż jego zamierzony standard wykraczał poza zwyczajowo przyjęte ramy takich wyjazdów. A to w połączeniu z ograniczoną, wybraną liczbą uczestników wyklucza możliwość uznania, iż w tym przypadku została spełniona przesłanka o której mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Wobec powyższego wydatki na organizację wyjazdu integracyjno - szkoleniowego, który został następnie odwołany, nie mogą być zaliczone w koszty uzyskania przychodów, bowiem nie służą uzyskaniu lub zwiększeniu przychodów Banku bądź utrzymaniu tego źródła.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.