IBPBI/2/423-1167/12/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uzupełnionym w dniu 27 listopada 2012 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Centrum, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2012 r. (wpływ do tut. Biura 11 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* stosowania zwolnienia przedmiotowego oraz

* możliwości skorygowania zeznań podatkowych

- jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2012 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* stosowania zwolnienia przedmiotowego oraz

* możliwości skorygowania zeznań podatkowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 listopada 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-1167/12/JD, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 27 listopada 2012 r.

W uzupełnieniu wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako samorządowa jednostka organizacyjna prowadzi działalność kulturalną zgodnie z ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. Nr 72, poz. 406). Wnioskodawca jest instytucją kultury miasta, utworzoną w celu zaspakajania potrzeb kulturalnych społeczeństwa miejskiego oraz sąsiadujących gmin.

Jako instytucja, wpisana do rejestru instytucji kultury, prowadzi samodzielnie działalność pod względem prawnym, organizacyjnym i ekonomiczno-finansowym. Bezpośredni nadzór nad działalnością Wnioskodawcy sprawuje Prezydent Miasta.

Koszty działalności jednostki są pokrywane z dotacji podmiotowej udzielanej przez Organizatora (Urząd Miasta) oraz dochodów własnych wypracowanych przez Wnioskodawcę.

Dochody własne pochodzą z działalności kulturalnej i dodatkowej prowadzonej zgodnie ze statutem. Wnioskodawca dochody w całości przeznacza na cele statutowe. Wszystkie przychody (dotacja + dochody własne) oraz poniesione koszty ujmowane są w planie finansowym na podstawie którego Organizator przyznaje jednostce dotację na działalność.

Jednym z kosztów działalności jest opłata na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON), ujęta w planie finansowym. Dokonane wpłaty na PFRON finansowane są w całości z dotacji podmiotowej.

Obecnie jednostka płaci podatek dochodowy od osób prawnych od naliczanej opłaty PFRON.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 27 listopada 2012 r. wskazano, że wydatki na PFRON są w całości sfinansowane z dotacji podmiotowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Wszystkie koszty i przychody dotyczące swojej działalności ujmuje on w planie finansowym instytucji, na podstawie którego otrzymuje dotację podmiotową od Organizatora.W ramach otrzymywanej dotacji jednym z ponoszonych kosztów jest opłata na PFRON, która zdaniem Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. PFRON jest bowiem funduszem celowym realizującym zadania określone w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.

Wydatek jakim jest opłata na PFRON jest wolny od podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ sfinansowany został ze środków wolnych od podatku.

Ad. 2. Ma on prawo do odzyskania podatku dochodowego od osób prawnych opłaconego z tytułu składki PFRON za minione lata. (Stanowisko wynikające z uzupełnienia wniosku z dnia 26 listopada 2012 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest, co do zasady, dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty - art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."). Dochód ten stanowi osiągnięta w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania (art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p.).

W przypadku podatników, którzy uzyskują dochody zwolnione od podatku dochodowego w związku z prowadzeniem określonej działalności statutowej, wszelkie ponoszone wydatki w pierwszej kolejności powinny być analizowane pod kątem możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na zapis art. 16 ust. 1 pkt 36 u.p.d.o.p., z którego wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407 z późn. zm.). Następnie wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów należy analizować pod kątem możliwości zaliczenia ich do wydatków przeznaczonych na działalność statutową. Jeżeli wydatek wiąże się bezpośrednio z realizacją celów statutowych, które stanowią pozytywną przesłankę zwolnienia, to równowartość dochodu odpowiadająca temu wydatkowi będzie wolna od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Przepis powyższy, stosownie do art. 17 ust. 1c u.p.d.o.p., nie ma zastosowania w:

Z kolei z art. 17 ust. 1b u.p.d.o.p. wynika, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a. Stosownie do treści art. 17 ust. 1a pkt 2 u.p.d.o.p. zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Natomiast z dyspozycji art. 17 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.p. wynika, że wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Mając na uwadze wskazaną regulację art. 17 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.p., ustawodawca wyłączył z kategorii kosztów uzyskania przychodów wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane wymienionymi w niej dochodami (przychodami) - por. art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p.

W kontekście powyższego, skoro wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych sfinansowane są w całości uzyskaną z budżetu jednostki samorządu terytorialnego dotacją, to dochód stanowiący równowartość tych wpłat nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ wydatków tych dokonano ze środków wolnych od podatku, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.p.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Stosownie do art. 75 § 1 tej Ordynacji, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Uprawnienie o jakim mowa wcześniej przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach), o których mowa w art. 73 § 2, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej (art. 75 § 2 pkt 1 lit. a Ordynacji).

Stosownie do art. 75 § 3 ww. ustawy, w przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a i b) oraz w pkt 2 lit. a) i b), podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Jak wynika z powołanych norm prawnych Wnioskodawca ma możliwość skorygowania wcześniej złożonego zeznania podatkowego i domagania się stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych, za wyjątkiem tych okresów za które zobowiązanie uległo przedawnieniu. Należy jednak podkreślić, że zasadność tego wniosku oraz ewentualną wysokość nadpłaty określi właściwy organ podatkowy w toku prowadzonego postępowania podatkowego, do prowadzenia którego tut. Organ nie jest uprawniony.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy, iż ma on prawo do odzyskania podatku dochodowego od osób prawnych opłaconego z tytułu składki PFRON za minione lata jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.