IBPBI/2/423-1155/10/AK - Zasady zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zysku lub straty na transakcjach zabezpieczających w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

* wynik na transakcjach zabezpieczających cenę aluminium w 100% powinien wpływać na dochód zwolniony - jest prawidłowe,

* zyski lub straty na działalności hedgingowej w zakresie kursów walut powinny być dzielone pomiędzy dochód zwolniony oraz dochód opodatkowany w oparciu o proporcje przychodową określoną w art. 10 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

W dniu 22 czerwca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie w zakresie ustalenia, czy:

* wynik na transakcjach zabezpieczających cenę aluminium w 100% powinien wpływać na dochód zwolniony,

* zyski lub straty na działalności hedgingowej w zakresie kursów walut powinny być dzielone pomiędzy dochód zwolniony oraz dochód opodatkowany w oparciu o proporcje przychodową określoną w art. 10 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (SSE) na podstawie odpowiedniego zezwolenia. Zgodnie z zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie SSE przedmiotem działalności Spółki jest działalność gospodarcza rozumiana jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie SSE określonych w sekcji D.

Dokładnie przedmiot działalności przedstawia się następująco:

* Sekcja D podsekcja DE klasa 21.12 - papier i tektura,

* Sekcja D podsekcja DE klasa 21.21 - papier i tektura falista oraz opakowania z papieru i tektury,

* Sekcja D podsekcja DE klasa 22.22 - wyroby i usługi poligraficzne gdzie indziej nie sklasyfikowane,

* Sekcja D podsekcja DE klasa 22.24 - usługi składu drukarskiego,

* Sekcja D podsekcja DE klasa 22.25 - usługi pozostałe związane z poligrafią,

* Sekcja D podsekcja DG klasa 24.30 - farby, lakiery i podobne środki pokrywające, farba drukarska i gotowe sykatywy,

* Sekcja D podsekcja DH klasa 25.21 - płyty, arkusze, rury i kształtowniki z tworzyw sztucznych,

* Sekcja D podsekcja DH klasa 25.22 - opakowania z tworzyw sztucznych,

* Sekcja D podsekcja DJ klasa 27.42 - aluminium i wyroby z aluminium,

* Sekcja D podsekcja DJ klasa 28.75 - wyroby metalowe gotowe pozostałe gdzie indziej nie sklasyfikowane.

Dochody z powyżej wymienionej działalności korzystają ze zwolnienie na mocy art. 17 ust. pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Do produkcji części wyrobów Spółka używa komponentów nabywanych od firm zewnętrznych w skład których wchodzi aluminium. W związku z powyższym, cena nabywanego komponentu zależy pośrednio od ceny aluminium. Formuła cenowa przy zakupie tego typu komponentów oparta jest o cenę rynkową aluminium z dnia zakupu.

Ponadto Spółka sporadycznie sprzedaje odpady, materiały oraz towary - dochód z tych transakcji opodatkowany jest na zasadach ogólnych.

W związku z wyżej prowadzoną działalnością Spółka planuje zawierać transakcje zabezpieczające.

Spółka planuje zabezpieczać:

Kursy walut zabezpieczane będą poprzez zawarcie transakcji forward z bankiem. Cena aluminium zabezpieczana będzie poprzez zawarcie transakcji futers w brokerem. Zakup komponentów zawierających aluminium dokonywany jest od ich producentów i nie będzie powiązany formalno-prawnie z transakcjami zabezpieczającymi cenę aluminium u brokera.

Przy walutach Spółka zabezpiecza tzw. ekspozycję na ryzyko kursowe, tj. nie są zabezpieczane poszczególne faktury lecz zabezpieczana jest część globalnej kwoty szacownych wpływów lub płatności walutowych.

Rozliczenie transakcji odbywa się wynikowo. Tj. Spółka płaci do banku/brokera lub otrzymuje z banku lub od brokera kwotę równą wynikowi na transakcji zabezpieczającej.

Zabezpieczenie walut dotyczy zarówno wpływów działalności opodatkowanej jak i zwolnionej.

Zabezpieczenie aluminium dotyczy wyłącznie działalności zwolnionej z podatku. Na powyższych transakcjach Spółka w zależności od sytuacji rynkowej może zrealizować zysk lub stratę. Zgodnie z rozwiązaniami księgowymi obowiązującymi w Spółce, Spółka powyższe transakcje traktuje jako transakcje zabezpieczające. Księgi rachunkowe Spółki prowadzone są w oparciu o Międzynarodowe Standardy Rachunkowości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przyjęcie proporcji podziału wyniku na zabezpieczeniach transakcji walutowych pomiędzy działalność opodatkowaną i działalność zwolnioną opartej na rozwiązaniu określonym w art. 10 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych bazującej na stosunku przychodów z działalności opodatkowanej do przychodów z działalności zwolnionej jest prawidłowe... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Spółki, wynik na transakcjach zabezpieczających cenę aluminium w 100% powinien wpływać na dochód zwolniony. Natomiast zyski lub straty na działalności hedgingowej w zakresie kursów walut powinny być dzielone pomiędzy dochód zwolniony oraz dochód opodatkowany w oparciu o proporcje przychodową określona w art. 10 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr.54 poz. 654 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 17 ust. 4 ww. ustawy zwolnienie, to przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. W sytuacji zatem gdy dany rodzaj działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, względnie gdy źródłem dochodu nie jest działalność gospodarcza to dochód nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie wyżej powołanych przepisów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają uregulowań uprawniających Spółkę do ustalania przychodów poprzez stosowanie proporcji przy określaniu wysokości przychodów przypadających na działalność zwolnioną z opodatkowania i działalność opodatkowaną. Zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności i równości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

W przypadku więc, gdy podatnicy uzyskują jednocześnie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu i przychody, z których dochód jest wolny od podatku, zobowiązani są do prowadzenia ewidencji przychodów i kosztów, tak aby możliwe było prawidłowe ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym i dochodu wolnego od podatku.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Mając powyższe na uwadze konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną w strefie oraz działalnością prowadzoną poza terenem strefy. Wyjątkowo w odniesieniu do kosztów, co do których podatnik nie jest w stanie dokonać takiego podziału, bowiem są to koszty wspólne, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można zastosować zasadę proporcjonalnego ich rozliczenia. W myśl przepisów art. 15 ust. 2 tej ustawy, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę ustalania kosztów przytoczoną powyżej stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy stosuje się odpowiednio (art. 15 ust. 2a ustawy). Ustalenie kosztów uzyskania przychodów zgodnie z powołaną zasadą ma zastosowanie w sytuacjach wyjątkowych, jedynie do niektórych kosztów Spółki dotyczących zarówno działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i działalności poza strefą, których obiektywnie nie można rozdzielić na dotyczące przychodów wolnych od podatku i dotyczące przychodów podlegających opodatkowaniu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie odpowiedniego zezwolenia. W związku z prowadzoną działalnością, Spółka planuje zawierać transakcje zabezpieczające.

Spółka planuje zabezpieczać:

Rozliczenie transakcji odbywa się wynikowo. Tj. Spółka płaci do banku/brokera lub otrzymuje z banku lub od brokera kwotę równą wynikowi na transakcji zabezpieczającej. Zabezpieczenie walut dotyczy zarówno wpływów działalności opodatkowanej jak i zwolnionej. Zabezpieczenie aluminium dotyczy wyłącznie działalności zwolnionej z podatku.

We własnym stanowisku Spółka wskazała, iż wynik na transakcjach zabezpieczających cenę aluminium w 100% powinien wpływać na dochód zwolniony. Natomiast zyski lub straty na działalności hedgingowej w zakresie kursów walut powinny być dzielone pomiędzy dochód zwolniony oraz dochód opodatkowany w oparciu o proporcje przychodową określona w art. 10 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 10 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli osoba prawna uzyskuje przychody z działalności rolniczej oraz z innych źródeł przychodów, łączną kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, zmniejsza się o dochód z działalności rolniczej, uzyskany za ten sam okres sprawozdawczy, z wyjątkiem dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej. Gdy ustalenie dochodu zmniejszającego jego łączną kwotę nie jest możliwe, dochód ten ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej, w ogólnej kwocie przychodów.

Jak już wskazano powyższej, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają uregulowań uprawniających Spółkę do ustalania przychodów poprzez stosowanie proporcji przy określaniu wysokości przychodów przypadających na działalność zwolnioną z opodatkowania i działalność opodatkowaną.

Natomiast powołany przez Spółkę art. 10 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy zmniejszenia dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w sytuacji gdy osoba prawna uzyskuje również dochody z działalności rolniczej.

W związku z powyższym, przepis ten nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, w sytuacji gdy nie jest możliwy precyzyjny podział wyniku na transakcjach zabezpieczających w zakresie kursów walut na źródła przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu i źródła przychodów, z których dochód podlega zwolnieniu, koszty uzyskania ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Natomiast wynik na transakcjach zabezpieczających cenę aluminium w całości podlega zaliczeniu do przychodów bądź kosztów strefowych z których dochód podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych.

Zatem, stanowisko Spółki, że:

* wynik na transakcjach zabezpieczających cenę aluminium w 100% powinien wpływać na dochód zwolniony jest prawidłowe,

* zyski lub straty na działalności hedgingowej w zakresie kursów walut powinny być dzielone pomiędzy dochód zwolniony oraz dochód opodatkowany w oparciu o proporcje przychodową określona w art. 10 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.