IBPBI/2/423-1142/10/JD - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki z o.o. odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oddanych do nieodpłatnego używania.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1142/10/JD Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki z o.o. odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oddanych do nieodpłatnego używania.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 7 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 26 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od oddanych w użyczenie środków trwałych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od oddanych w użyczenie środków trwałych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 5 listopada 2010 r. Znak: IBPBI/1/423-1142/10/JD, wezwano o jego uzupełnienie.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 listopada 2010 r. Ponieważ do 25 listopada 2010 r. do Organu nie wpłynęło uzupełnienie wniosku, postanowieniem Znak: IBPBI/2/423-1142/10/JD wniosek pozostawiono bez rozpatrzenia.

Pismem z dnia 1 grudnia 2010 r., które wpłynęło do Organu 6 grudnia 2010 r. wniesiono zażalenie na ww. postanowienie argumentując, że odpowiedź na ww. wezwanie, została nadana w dniu 17 grudnia 2010 r., tj. w ostatnim dniu terminu przewidzianego do jego wniesienia. Jako dowód wskazano kserokopię potwierdzenia nadania listu poleconego z tego dnia, który zawierał odpowiedź na przedmiotowe wezwanie.

Postanowieniem z dnia 18 stycznia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423Z-7/10/JD, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uchylił zaskarżone postanowienie z dnia 25 listopada 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1142/10/JD.

Tym samym ww. wniosek, uzupełniony w dniu 26 listopada 2010 r., zostaje rozpatrzony merytorycznie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. pełni funkcję pośrednika reprezentującego na rynku branży mięsnej interesy właścicieli hurtowni oraz sklepów zajmujących się sprzedażą mięsa i wędlin. Spółka zawiera porozumienia z producentami od których pobiera należność z tytułu bonusów oraz wynagrodzeń za realizację określonego poziomu sprzedaży. Te przychody są jedynymi przychodami Spółki. Spółka dąży do tego, ażeby zwiększyć ilość i wartość nabywanych od producentów towarów i jednocześnie zwiększać swoje przychody. Dla ciągłego zwiększania obrotów z producentami Spółka za wypracowany zysk zakupiła urządzenia chłodnicze, które przekazała na podstawie umowy użyczenia do nowo otwartych sklepów przez wspólników Spółki. Spółka na ww. urządzeniach umieściła w celach reklamowych logo swoje oraz producentów, z którymi współpracuje.

Spółka przekazuje urządzenia na podstawie umowy użyczenia bez dodatkowych opłat, z tym, że Spółka ma prawo żądać zwrotu urządzeń w przypadku, gdy biorący w użyczenie złamie warunki umowy, które zabraniają wykorzystywanie urządzeń do eksponowania w nich towarów producentów, z którymi Spółka nie ma zawartego porozumienia.

Jednocześnie Spółka zaznacza, że do dnia zawarcia aneksu nie otrzymała żadnych dodatkowych opłat, które wynikały z pierwotnej umowy (stan faktyczny wynikający z uzupełnienia, które wpłynęło do tut. Biura w dniu 26 listopada 2010 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy naliczoną amortyzację od przekazanych w użytkowanie środków trwałych, Spółka może uznać za koszty uzyskania przychodu (pytanie wynikające z uzupełnienia).

Zdaniem Spółki, amortyzację można uznać za koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Urządzenia spełniają funkcję nośnika reklamowego, ponieważ znajduje się na nich logo Spółki oraz logo producentów towarów, które są w nich sprzedawane. Ponadto wyposażenie sklepów w nowoczesne chłodnie pozwoli na lepsze funkcjonowanie punktów sprzedaży i zwiększenie obrotów z producentami. Spółka stoi na stanowisku, iż jej przychody są uzależnione od wielkości obrotów z producentami, a co za tym idzie wielkości sprzedaży w hurtowniach i sklepach, dlatego też amortyzacja tych środków trwałych jest związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W art. 16 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 16a ust. 1 tej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

* maszyny, urządzenia i środki transportu,

* inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Koszt taki stanowią natomiast, zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ww. ustawy, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła z kontrahentami umowy użyczenia. Przedmiotem tych umów są lady chłodnicze na których umieszczono logo Spółki.

Umowa użyczenia określona została w art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, że przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zatem istotą umowy użyczenia jest oddanie rzeczy do bezpłatnego używania, gdzie "bezpłatność" musi dotyczyć wszystkich elementów umowy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego, w rozpatrywanym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie ograniczenie wynikające z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Ustawodawca nie uzależnia zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ww. ustawy np. od incydentalności zdarzenia przekazania w nieodpłatne użytkowanie środka trwałego czy też umieszczenia na nim logo Spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że skoro odpisy amortyzacyjne dokonywane od oddanych w bezpłatne użytkowanie składników majątkowych zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ww. ustawy) to nawet istnienie związku o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie upoważnia do zaliczenia tychże odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl