IBPBI/2/423-1137/09/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 25 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 12 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych przez Spółkę zaległych składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od wynagrodzeń Prezesa Zarządu Spółki uznanych wyrokiem Sądu za wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych przez Spółkę zaległych składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od wynagrodzeń Prezesa Zarządu Spółki uznanych wyrokiem Sądu za wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 5 listopada 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-1137/09/MS wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 12 listopada 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2008 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS) prowadził w Spółce kontrolę za okres od 1 stycznia 1999 r. do 31 lipca 2008 r. Kontrola ZUS objęła swoim zakresem m.in. kwestię składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia zdrowotne i składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) od wynagrodzeń Prezesa Zarządu Spółki.

Prezes Zarządu Spółki otrzymywał w latach 2000-2008 wynagrodzenia z dwóch tytułów: wynagrodzenie na podstawie umowy o pracę oraz wynagrodzenie na podstawie uchwały wspólników, określane jako tzw. dodatek za udział w pracach zarządu. Spółka nie odprowadzała składek na ubezpieczenia od powyższego dodatku uznając, że stanowi on formę wynagrodzenia Prezesa Zarządu z tytułu tzw. powołania do zarządu. Jednakże w decyzji z dnia 14 listopada 2008 r. ZUS uznał, że dodatek wypłacany Prezesowi Zarządu w latach 2000-2008 stanowi wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę i w związku z tym podlega obowiązkowym składkom na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i FGŚP.

Spółka wniosła odwołanie od powyższej decyzji ZUS do Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2009 r. Sąd oddalił odwołanie Spółki i utrzymał decyzję ZUS w mocy, stwierdzając, że wynagrodzenie za wszelkie czynności, jakie Prezes Zarządu wykonywał w związku z kierowaniem Spółką było faktycznie wynagrodzeniem za pracę w rozumieniu przepisów prawa pracy, w tym także wynagrodzenie przyznane za udział w pracach zarządu. Spółka nie wniosła apelacji od powyższego wyroku i tym samym stał się on prawomocny i ostateczny.

W konsekwencji wydania powyższego wyroku Spółka w sierpniu 2009 r. złożyła korekty deklaracji ZUS za właściwe miesiące w latach 2000-2008 oraz wpłaciła na konto ZUS zaległe składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i FGŚP od wynagrodzeń Prezesa Zarządu Spółki (tj. dodatku za udział w pracach zarządu, uznanego wyrokiem sądu za wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę). Spółka wpłaciła zarówno kwotę składek w części finansowanej przez pracodawcę, jak i kwotę składek w części finansowanej przez Prezesa Zarządu jako pracownika. Spółka wpłaciła również odsetki za zwłokę za każdy miesiąc, za który zostały naliczone zaległe składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i FGŚP.

Ponadto, w rezultacie ponownego przeliczenia kwot wynagrodzeń netto należnych Prezesowi Zarządu od Spółki z uwzględnieniem zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i FGŚP oraz właściwych kwot zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, Spółka zamierza dochodzić wobec Prezesa Zarządu zwrotu różnicy pomiędzy wynagrodzeniem netto wypłaconym w latach 2000-2008, a wynagrodzeniem netto wynikającym z aktualnej kalkulacji, tak aby kwoty netto wypłacone Prezesowi Zarządu odpowiadały rozliczeniom z tytułu składek na ZUS i zaliczek na podatek dochodowy, zgodnym z treścią wyroku Sądu Pracy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zapłacone przez Spółkę zaległe składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i FGŚP od wynagrodzeń Prezesa Zarządu Spółki uznanych wyrokiem sądu za wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę stanowią - w części finansowanej przez Spółkę jako pracodawcę - koszty uzyskania przychodów Spółki w dacie ich zapłaty... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłacone przez nią zaległe składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i FGŚP od wynagrodzeń Prezesa Zarządu Spółki uznanych wyrokiem Sądu za wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę stanowią - w części finansowanej przez Spółkę jako pracodawcę - koszty uzyskania przychodów Spółki w dacie ich zapłaty, czyli w sierpniu 2009 r. Co do zasady składki na ZUS w części finansowanej przez pracodawcę stanowią bowiem koszty uzyskania przychodów w momencie poniesienia. Nie powinno mieć przy tym znaczenia, że w sytuacji Spółki zaległe składki za lata 2000-2008 zostały zapłacone dopiero w sierpniu 2009 r., skoro zgodnie z wyrokiem Sądu Pracy były one należne i jednocześnie nie uległy jeszcze przedawnieniu. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależniają możliwości potraktowania wydatku z tytułu składek na ZUS za koszty uzyskania przychodów od terminu ich poniesienia - termin poniesienia decyduje jedynie o momencie rozpoznania kosztu, a nie o tym, czy wydatek w ogóle stanowi koszt podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Zatem, wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów o ile pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika i nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższą definicją do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki zarówno bezpośrednio związane z przychodami, które podatnik osiąga jako podmiot gospodarczy, a także wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie np. wydatki wynikające z zatrudnienia pracowników.

Przepis art. 15 ust. 4h ustawy o p.d.o.p. stanowi, iż składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka w latach 2000 - 2008 nie opłacała składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od części wynagrodzenia Prezesa Zarządu Spółki wypłacanych na podstawie uchwały wspólników, określanej jako tzw. dodatek za udział w pracach zarządu. W 2008 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeprowadził w Spółce kontrolę i w decyzji z dnia 14 listopada 2008 r. uznał, że dodatek wypłacany Prezesowi Zarządu w latach 2000-2008 stanowi wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę i w związku z tym podlega obowiązkowym składkom na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i FGŚP. Spółka wniosła odwołanie od powyższej decyzji ZUS do Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2009 r. Sąd oddalił odwołanie Spółki i utrzymał decyzję ZUS w mocy. Spółka nie wniosła apelacji od powyższego wyroku i tym samym stał się on prawomocny. W konsekwencji wydania powyższego wyroku Spółka w sierpniu 2009 r. złożyła korekty deklaracji ZUS za właściwe miesiące w latach 2000-2008 oraz wpłaciła na konto ZUS zaległe składki na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i FGŚP od części wynagrodzenia Prezesa Zarządu Spółki.

Wobec powyższego należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie unormowania zawarte w zdaniu drugim art. 15 ust. 4h ustawy p.d.o.p., ponieważ nie zostały dochowane terminy, o których mowa w zdaniu pierwszym tego artykułu.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Z art. 16 ust. 7d ustawy o p.d.o.p. wynika natomiast, iż przepis ust. 1 pkt 57a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Zatem a contrario, składki te są kosztem uzyskania przychodów, gdy zostaną opłacone (faktycznie uiszczone).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż składki na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez płatnika, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od części wynagrodzenia Prezesa Zarządu Spółki (dodatek za udział w pracach zarządu), należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich opłacenia do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest zatem prawidłowe.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii wyroku, należy zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania 2, 3, 4 i 5 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.