IBPBI/2/423-1134/13/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2013 r. (wpływ do tut. Biura 2 września 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka może:

* uznać za kurs faktycznie zastosowany, kurs uzgodniony pomiędzy stronami umowy pożyczki w przypadku jej wypłaty w PLN (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

* potraktować różnice pomiędzy wartością otrzymanej pożyczki a wartością zwróconego kapitału jako podatkowe różnice kursowe (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

- jest prawidłowe.

W dniu 2 września 2013 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka może:

* uznać za kurs faktycznie zastosowany, kurs uzgodniony pomiędzy stronami umowy pożyczki w przypadku jej wypłaty w PLN,

* potraktować różnice pomiędzy wartością otrzymanej pożyczki a wartością zwróconego kapitału jako podatkowe różnice kursowe.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zajmuje się skupem i sprzedażą złomu. W celu sfinansowania bieżącej działalności gospodarczej, Spółka zawarła umowę pożyczki, ze spółką spoza systemu bankowego (prowadzącą działalność gospodarczą w formie spółki akcyjnej). Przedmiotem umowy jest kwota pożyczki w walucie EUR. Strony postanowiły, iż wydanie przedmiotu pożyczki nastąpi w całości lub ratami na pisemny wniosek Pożyczkobiorcy. Strony dopuszczają możliwość wielokrotnej spłaty i zaciągnięcia pożyczki w okresie jej trwania. Zapisy umowy stanowią, iż wypłata pożyczki nastąpi w EUR, przelewem na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy prowadzony w EUR. Strony dopuszczają możliwość wypłaty pożyczki w PLN na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy prowadzony w PLN po przeliczeniu EUR na PLN po średnim kursie NBP sprzed dwóch dni roboczych poprzedzających złożenie wniosku o wypłatę pożyczki. Pożyczkobiorca zobowiązuje się do zwrotu Pożyczkodawcy kwoty pożyczki w EUR. Pożyczka będzie oprocentowana według stopy zmiennej w wysokości stopy EURIBOR 1M+2% w skali rocznej. Pierwsza wypłata pożyczki nastąpiła w PLN na rachunek bankowy Spółki (Pożyczkobiorcy) prowadzony w PLN po przeliczeniu EUR na PLN po średnim kursie NBP sprzed dwóch dni roboczych poprzedzających dzień złożenia wniosku o wypłatę pożyczki.

Spłata nastąpi w EUR z rachunku bankowego Pożyczkobiorcy prowadzonego w EUR. W księgach rachunkowych kwota spłaty w EUR zostanie przeliczona na PLN po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczki z rachunku EUR.

W ocenie Spółki prawdopodobne jest, że skorzysta z możliwości wielokrotnej spłaty i zaciągnięcia pożyczki, zaś w kolejnych wnioskach o wypłatę pożyczki wnioskować będzie o wypłatę kwot pożyczki w PLN, na rachunek w PLN, po przeliczeniu EUR na PLN po średnim kursie NBP sprzed dwóch dni roboczych poprzedzających złożenie wniosku o wypłatę pożyczki. Spółka ustala różnice kursowe dla celów podatkowych zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy Spółka (Pożyczkobiorca) może uznać za kurs faktycznie zastosowany, kurs po jakim strony Umowy Pożyczki umówiły się, że będą stosować w przypadku wypłaty pożyczki w PLN na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy prowadzony w PLN.

Czy Spółka może potraktować różnice pomiędzy wartością otrzymanej pożyczki a wartością zwróconego kapitału jako podatkowe różnice kursowe, dodatnie lub ujemne.

Zdaniem Spółki, stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 5 powołanej ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Stosownie do art. 15a ust. 4 ww. ustawy, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

W myśl art. 15a ust. 5 tej ustawy, jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Artykuł 15a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Jak stanowi art. 15a ust. 7 ww. ustawy, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Powołane powyżej przepisy wyraźnie określają sytuacje, kiedy powstają podatkowe różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania. Różnice kursowe powstają m.in. gdy wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest inna niż jego wartość w dniu zwrotu bądź wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest inna niż jego wartość w dniu spłaty. Różnice kursowe, mające wpływ na podstawę opodatkowania, mogą powstać w dacie spłaty kredytu, który został udzielony i jest spłacany w walucie obcej.

Spółka zawarła umowę pożyczki w walucie EUR. Strony Umowy dopuszczają możliwość wypłaty pożyczki w PLN na rachunek bankowy Pożyczkobiorcy (Spółki) prowadzony w PLN po przeliczeniu EUR na PLN po średnim kursie NBP sprzed dwóch dni roboczych poprzedzających dzień złożenia wniosku o wypłatę pożyczki. Pożyczkobiorca skorzystał z takiej możliwości i wnioskowana kwota pożyczki w EUR została przelana na rachunek bankowy w PLN. Wartość przelanej kwoty pożyczki to kwota pożyczki w EUR razy średni kurs NBP sprzed dwóch dni roboczych poprzedzających dzień złożenia wniosku o wypłatę pożyczki. Według oceny Spółki kurs ten można potraktować jako kurs faktycznie zastosowany w dniu otrzymania pożyczki, ponieważ jest to kurs po jakim Spółka faktycznie otrzymała środki pieniężne tytułem umowy pożyczki. Spłata pożyczki nastąpi w EUR z rachunku walutowego. Wartość pożyczki w dni spłaty zostanie przeliczona po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień spłaty pożyczki z rachunku EUR. Powstałą różnicę pomiędzy wartością pożyczki w dniu jej otrzymania a wartością pożyczki w dniu jej spłaty, Spółka uzna jako różnice kursowe i zaliczy do kosztów bądź przychodów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2. Ponieważ pytanie nr 3 o treści: Czy w przypadku jeżeli różnice pomiędzy wartością otrzymanej pożyczki a wartością zwróconego kapitału, nie można potraktować jako podatkowe ujemne/dodatnie różnice kursowe, to czy Spółka może zastosować art. 12 ust. 1 pkt 10 lit. b oraz art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych..., jest pytaniem warunkowym w zakresie którego Wnioskodawca oczekuje interpretacji jedynie w przypadku negatywnej oceny jego stanowiska przyporządkowanego do pytań 1 i 2, oraz biorąc pod uwagę podjęte niniejszą interpretacją rozstrzygniecie, wydanie interpretacji indywidualnej zawierającej ocenę stanowiska w zakresie wyznaczonym pytaniem nr 3 uznano za bezprzedmiotowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.