IBPBI/2/423-1134/12/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 3 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia kursu waluty, który należy przyjąć do przeliczenia kosztów poniesionych w walutach obcych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 września 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia kursu waluty, który należy przyjąć do przeliczenia kosztów poniesionych w walutach obcych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka koszty poniesione w walutach obcych przelicza wg kursu z dnia poprzedzającego dzień zaksięgowania kosztu np. Spółka otrzymała fakturę w walucie obcej od kontrahenta z datą wystawienia 24 lipca 2012 r., fakturę zaksięgowała w księgach pod datą 25 lipca 2012 r. (data wpływu do Spółki) stosując do jej przeliczenia średni kurs NBP z dnia 24 lipca 2012 r. Zapłata za ww. fakturę nastąpiła 16 sierpnia 2012 r. przelewem w walucie z rachunku bankowego walutowego Spółki, która to kwota została przeliczona według kursu zakupu waluty stosowanego przez bank z tego samego dnia, gdyż w tym samym dniu nastąpił zakup waluty (Spółka stosuje metodę wyceny środków pieniężnych według FIFO). W celu ustalenia różnic kursowych stosuje się przeliczenie kosztów poniesionych w walutach obcych według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień zaksięgowania faktury (rachunku) oraz kurs faktycznie zastosowany w dniu zapłaty (co miało miejsce w przytoczonym przykładzie) lub w przypadku braku możliwości jego ustalenia - kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień, co skutkuje powstaniem dodatnich lub ujemnych różnic kursowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy do przeliczania kosztów poniesionych w walutach obcych, udokumentowanych fakturą, zastosowany przez Spółkę kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień zaksięgowania dokumentu, jest właściwy... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania od kontrahentów faktur wystawionych w walutach obcych, do wyceny kosztów stosowany jest kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zaksięgowania dokumentów w księgach Spółki. Art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. W ten sposób ustawodawca określił, że datę poniesienia kosztów wyznacza ujęcie go w księgach rachunkowych. W podanym przykładzie koszt został poniesiony 25 lipca 2012 r. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego właśnie dzień poniesienia kosztu (a nie np. wystawienia dokumentu), dlatego w podanym przykładzie zastosowano kurs średni NBP z dnia 24 lipca 2012 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów, jako kategorii z zakresu prawa podatkowego, zawiera art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."). Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Jednocześnie zdanie drugie ww. art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. wskazuje, iż koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Aby zatem prawidłowo wykazać w ewidencji koszty uzyskania przychodów należy w pierwszej kolejności określić dzień poniesienia kosztu, a następnie zastosować właściwy kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.

Dzień poniesienia kosztu został zdefiniowany w art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. Zgodnie z tym przepisem za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jednocześnie wskazać należy, że nie można ustalić wartości transakcji walutowej w przeliczeniu na złotówki w oderwaniu od zasad ustalania różnic kursowych. Różnice kursowe powstają na skutek wahań kursów (kurs - cena jednej waluty w jednostkach innej waluty) kupna i sprzedaży waluty krajowej w stosunku do walut obcych, wzajemnych zmian poziomów kursów innych walut oraz wystąpienia odchyleń między kursem średnim walut obcych, ogłaszanym przez bank centralny (NBP) a faktycznymi, najczęściej bankowymi kursami sprzedaży lub zakupu poszczególnych walut. W zależności od wzajemnych relacji pomiędzy kursami walut mogą więc występować dodatnie lub ujemne różnice kursowe.

W odniesieniu do różnic kursowych przepisy u.p.d.o.p. stanowią, że jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP będzie wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia - to powstają dodatnie różnice kursowe, a w sytuacji odwrotnej - ujemne różnice kursowe (art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 u.p.d.o.p.). Z kolei w art. 15a ust. 7 u.p.d.o.p. zostało wyjaśnione, co należy rozumieć pod pojęciem "koszt poniesiony". Otóż za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku braku faktury, a zatem do przeliczenia waluty obcej należy przyjąć datę wynikającą z faktury, która określa powstanie zobowiązania. Przyjęcie daty wystawienia faktury, uwarunkowane obiektywnymi okolicznościami związanymi z powstaniem zobowiązania, jest znacznie bardziej uzasadnione, niż data otrzymania faktury, uzależniona od subiektywnych okoliczności zastosowanych środków przekazu (czy też data jej zaksięgowania).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż do przeliczenia wartości kosztów uzyskania przychodów, które zostaną poniesione w walucie obcej, należy przyjąć kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę wystawienia faktury lub innego dowodu (w przypadku braku faktury).

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania Nr 2 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.