IBPBI/2/423-1126/11/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 6 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłaconego twórcy - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2011 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłaconego twórcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż opraw oświetleniowych. Wyprodukowane produkty mogą być sprzedane jeśli spełniają odpowiednie wymogi technologiczne, jakościowe, posiadają odpowiednie certyfikaty. Do spełnienia wysokich wymagań odbiorców niezbędny jest stały dostęp do wiedzy w zakresie obejmującym prace badawczo-rozwojowe, wzory, dokumenty techniczne, doświadczenie wymagane przy produkcji, itd.

Celem zapewnienia powyższego, Spółka zawarła z twórcą (dalej "Twórca") umowę (dalej: "Umowa"), na mocy której Spółka, w trybie art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. Nr 119, poz. 1117) uzyskuje pierwotne i wyłączne prawo do korzystania z wynalazków, wzorów przemysłowych lub wzorów użytkowych, a także ma prawo do uzyskania patentów, praw ochronnych lub praw z rejestracji odpowiednich wynalazków i wzorów. W związku z powyższym, Twórcy należy się od Spółki określone wynagrodzenie, zgodnie z art. 22 Ustawy - Prawo własności przemysłowej. Ponadto, na podstawie ww. Umowy zawartej pomiędzy Spółką i Twórcą, strony postanowiły uregulować zasady wypłacania wynagrodzenia należnego Twórcy, na mocy art. 22 Ustawy - Prawo własności przemysłowej, w odniesieniu do praw uzyskanych przez Spółkę na podstawie art. 11 ust. 3 Prawa własności przemysłowej, tj. w wyniku świadczenia przez Twórcę pracy na rzecz Spółki, w wyniku której powstały odpowiednie wynalazki i wzory, do których korzystania od początku uprawniona była Spółka, uprawniona była także do uzyskania na te wynalazki i wzory odpowiednich praw ochronnych, które ostatecznie uzyskała. Wynagrodzenie należne Twórcy było do pewnego momentu wypłacane w ramach wynagrodzenia za pracę. Po rozwiązaniu umowy o pracę, wynagrodzenia należne Twórcy postanowiono wypłacać na podstawie zawartej Umowy.

Wynagrodzenie wypłacane Twórcy jest zatem wynagrodzeniem za korzystanie przez Spółkę z wynalazków, wzorów użytkowych lub przemysłowych, przysługujących Spółce na podstawie art. 11 ust. 3 Prawa własności przemysłowej.

Wynagrodzenie uzależnione jest od ilości produktów wytworzonych (i następnie sprzedanych) z wykorzystaniem wzorowi wynalazków, których Twórca jest twórcą lub współtwórcą. Wynagrodzenie wypłacane jest comiesięcznie, a określone jest jako ustalony procent liczony od wartości sprzedanych produktów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacane wynagrodzenia, jako pozostające w związku z uzyskiwanymi przychodami, stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, uzależnione od wysokości przychodów ze sprzedaży produktów oznaczonych w oparciu o przepisy art. 16g ust. 14 ustawy o CIT, mogą być zaliczone przez Spółkę bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Zdaniem Spółki, koszty wypłacanego Twórcy wynagrodzenia stanowią koszty uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (tekst jedn. Dz. U. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., zwanej dalej: "ustawą o CIT"). Są one związane z uzyskiwaniem lub zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów ze sprzedaży asortymentu oświetleniowego. Korzystanie z wiedzy i efektów pracy Twórcy pozwala Spółce prowadzić z powodzeniem produkcję i sprzedaż znaczącej części asortymentu opraw oświetleniowych.

W przedstawionym stanie faktycznym zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej wyżej ustawy. Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie tego związku. Zdaniem Spółki, nie ma wątpliwości, iż koszty ponoszone przez Spółkę celem rozwijania swojej oferty asortymentowej, a także udoskonalania i wprowadzania na rynek nowych rozważań użytkowych i technicznych, ponoszone są w związku z osiąganiem i zabezpieczaniem źródeł przychodów.

Stosownie do przepisów art. 16b ust. 1 ustawy o CIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania m.in. w pkt 6 prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.) - o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zdaniem Spółki, prawa jakie posiada Spółka w związku z zawartą Umową do wynalazków i wzorów powstałych w wyniku realizacji Umowy, a także na podstawie art. 11 ust. 3 Prawa własności przemysłowej (w odniesieniu do wynalazków i wzorów powstałych w okresie kiedy Twórca był pracownikiem Spółki) są prawami, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT, tym samym co do zasady podlegałyby amortyzacji stanowiąc koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16g ust. 14 ustawy o CIT, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych są uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę lub nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia. W opisywanym stanie faktycznym wynagrodzenie Twórcy jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji, bowiem przychodami z licencji są w tym wypadku przychody uzyskane ze sprzedaży produktów inkorporujących wzory przemysłowe lub wynalazki opracowane przez Twórcę. Jest bowiem oczywistym, że bez uzyskania praw własności przemysłowej na wzory lub wynalazki nie byłoby przychodów.

W świetle powyższego mając na uwadze przedstawione okoliczności faktyczne oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż ponoszone przez Spółkę koszty wynagrodzenia, jako pozostające w związku z uzyskiwanymi przychodami, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, uzależnione od wysokości przychodów ze sprzedaży produktów oznaczonych w oparciu o przepisy art. 16g ust. 14 ustawy o CIT, mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Z treści art. 16b ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p. wynika, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 16g ust. 14 u.p.d.o.p., wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka zajmując się produkcją i sprzedażą opraw oświetleniowych dokonuje na rzecz Twórcy wypłat z tytułu przeniesienia pierwotnego i wyłącznego prawa do korzystania z wynalazków, wzorów przemysłowych lub wzorów użytkowych. Wysokość wynagrodzenia uzależniona jest od ilości produktów wytworzonych (i następnie sprzedanych) z wykorzystaniem wzorów i wynalazków, których otrzymujący wynagrodzenie jest twórcą lub współtwórcą. Wynagrodzenie wypłacane jest comiesięcznie, a ustalane jest jako procent od wartości sprzedanych produktów. Przedmiotowe wydatki ponoszone są przez Spółkę w celu uzyskania przychodów.

W świetle powołanego wyżej art. 16g ust. 14 u.p.d.o.p., z uwagi na fakt, iż wysokość ponoszonych przez Spółkę wydatków uzależniona jest od wysokości przychodów z tych praw, opłaty te nie będą wpływały na wartość początkową praw o jakich mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., lecz będą stanowiły koszt uzyskania przychodu, po spełnieniu przesłanek wskazanych w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W celu ustalenia momentu potrącalności poniesionych wydatków związanych z wypłatą ww. wynagrodzeń należy prawidłowo określić ich charakter. u.p.d.o.p. przewiduje bowiem dwie kategorie kosztów:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

* koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie).

Jak wynika z art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów.

Natomiast w świetle art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Pośrednie koszty uzyskania przychodów są to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

W nawiązaniu do powyższego uznać należy, iż opisane powyżej koszty ponoszone w związku z korzystaniem z wynalazków, wzorów przemysłowych lub użytkowych należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

Podkreślić należy, iż w myśl art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle powyższych wywodów stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.