IBPBI/2/423-1122/09/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 22 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz kontrahentów w sytuacji gdy spotkania te odbywają się:

* w siedzibie Spółki - w czasie spotkań Spółka zapewnia kawę, herbatę, cukier, słodycze, kanapki,

* w ramach targów, imprez branżowych - na stoiskach Spółki oferowane są drobne słodycze,

(pytania wymienione w pkt a) i c))

- jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz kontrahentów w sytuacji gdy spotkania te odbywają się:

* w siedzibie Spółki - w czasie spotkań Spółka zapewnia kawę, herbatę, cukier, słodycze, kanapki,

* w ramach targów, imprez branżowych - na stoiskach Spółki oferowane są drobne słodycze.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach kontaktów z partnerami handlowymi dochodzi do spotkań o charakterze stricte biznesowym, w trakcie których omawiane są różnego rodzaju sprawy biznesowe (np. ustalane są warunki współpracy handlowej, warunki dostaw, płatności, przedstawiana jest oferta handlowa, prowadzone są negocjacje itp.).

Spotkania takie mają różny charakter:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentami, w sytuacjach opisanych w pkt a) i c) stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

(pytania wymienione w pkt a) i c))

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. W art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów wydatki na reprezentację, w szczególności na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane w u.p.d.o.p. ani innej ustawie podatkowej. W związku z tym, sięgając do znaczenia jakie przypisywane jest temu określeniu w języku powszechnym przyjmuje się, że reprezentacja oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem pozycją społeczną ("Słownik języka polskiego" pod red. M. Szymczaka, Wyd. PWN, Warszawa 1992).

Zdaniem Spółki, ponoszone wydatki w sytuacjach opisanych w poz. 54 lit. a) - c) nie mają charakteru reprezentacyjnego. Zaproponowanie kontrahentom kawy, herbaty, poczęstunek drobnymi słodyczami, czy zaproszenie na obiad do restauracji nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym lecz typowo przyjętą, powszechnie stosowaną praktyką. Organizacja spotkań z kontrahentami nie wiąże się z chęcią zaimponowania kontrahentowi okazałością czy wystawnością.

Taki punkt widzenia potwierdzają wydane przez organy podatkowe w tym zakresie interpretacje, m.in.:

* pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2008 r. (IPPB3/423-1220/08-2/MW),

* pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 stycznia 2009 r. (ILPB3/423-666/08-2/KS).

Warto wskazać wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 czerwca 2008 r. (sygn. III SA/Wa 157/08).

Spotkania z kontrahentami Spółki mają zawsze charakter biznesowy. Podczas spotkań omawiane są bieżące sprawy dotyczące przede wszystkim współpracy Spółki z danym kontrahentem. Spółka organizując spotkanie nie działa w celu wykreowania, czy utrwalenia pozytywnego wizerunku, ale w celu omówienia konkretnych spraw związanych ze współpracą z danym kontrahentem. Spotkania te nie mają charakteru wystawnego, zamawiane posiłki nie są okazałe i nie mają na celu uwypuklenia zasobności Spółki. Zdaniem Spółki organizacja spotkań biznesowych połączonych z drobnym, niewystawnym posiłkiem jest praktyką powszechnie stosowaną. Spotkanie takie nie mają na celu zaimponowania kontrahentowi, gdyż trudno zaimponować płacąc za kawę, ciastko czy za zwykły obiad. Podkreślić należy, że w czasie spotkań w restauracji zamawiane są posiłki z menu. Spotkania nie mają zatem charakteru wytwornego, czy okazałego obiadu (kolacji).

Odpowiadając na pytanie, czy poniesione przez Spółkę wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów należy na wstępie odpowiedzieć na pytanie, czy wydatki ponoszone na zakup usług gastronomicznych, zakup żywności i napojów zawsze powinny być uznane za koszty reprezentacji. Zdaniem Spółki odpowiedź na tak postawione pytanie musi być negatywna. Należy zauważyć, że z kosztów uzyskania przychodów wyłączono na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. "koszty reprezentacji". Wymienienie wśród kosztów reprezentacji wydatków na nabycie usług gastronomicznych, zakup żywności oraz napojów ma charakter wyliczenia przykładowego. Wydatki te nie będą kosztami uzyskania przychodów wyłącznie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny, natomiast w sytuacji gdy takowego charakteru nie można im przypisać mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Taki punkt widzenia podzielił m.in. WSA w Warszawie w wyroku z 12 czerwca 2008 r. sygn. SA/Wa 157/08. Zdaniem Spółki, decydujące znaczenie dla stwierdzenia tego, czy wydatki związane ze spotkaniem mogą być kwalifikowane jako koszty reprezentacji ma charakter organizowanego spotkania. Zdaniem Spółki, nie wszystkie wydatki poniesione na zakup usług gastronomicznych, żywności i napojów powinny być automatycznie wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, jako koszty reprezentacji. Kluczowym jest udzielenie odpowiedzi na pytanie w jakim celu Spółka poniosła dany wydatek, tj. dlaczego zaprosiła danego kontrahenta do restauracji, co było głównym motywem działania - czy chęć odbycia spotkania biznesowego, czy też głównym powodem organizacji spotkania w restauracji była chęć zaimponowania kontrahentom rozmachem, przepychem, czy wystawnością. Zdaniem Spółki, o reprezentacji możemy mówić wyłącznie wówczas, gdy głównym powodem zorganizowania spotkania była chęć pokazania wystawności i okazałości. Podobny pogląd wyraził WSA w Warszawie w wyroku z 21 stycznia 2009 sygn. III SA/Wa 1597/08 stwierdzając, że aby dany wydatek mógł zostać uznany za wydatek o charakterze reprezentacyjnym konieczne jest to, aby głównym celem działania podatnika było zaprezentowanie jego wystawności, okazałości, wysokiego standardu. Bez okazałości i wystawności nie może być zaś mowy o reprezentacji.

W związku z powyższym, jeśli Spółka zaprosiła kontrahenta do restauracji mając na celu przede wszystkim przeprowadzenie rozmów biznesowych, a nie okazywanie przepychu, okazałości czy wystawności, to wydatki poniesione w związku z takim spotkaniem powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Podobne zapatrywanie na tę kwestię wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 27 sierpnia 2009 r. nr IPPB5/4240-24/09-2/AM.

Podobnie Spółka uważa, iż do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych i napojów przeznaczonych na poczęstunek kontrahentów w ramach spotkań w siedzibie firmy, czy też w ramach obecności Spółki na targach, wystawach branżowych itp. Spotkania w siedzibie Spółki, czy też na zorganizowanych stoiskach w ramach targów itp. imprez nie mają na celu eksponowania okazałości, wystawności itp. przymiotów, służą natomiast nawiązywaniu kontaktów handlowych, omawianiu warunków współpracy handlowej itp. Poczęstunek kontrahenta w ramach takich spotkań kawą, herbatą, drobnymi słodyczami jest czymś naturalnym i zwyczajowo przyjętym, należącym do podstawowych kanonów kultury. Poczęstunek taki nie nosi znamion reprezentacji, tzn. okazałości, wytworności, przepychu itp. zatem brak jest w tym przypadku podstaw do wyłączenia poniesionych wydatków z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. Wydatki te powinny być traktowane jako zwykłe koszty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka organizuje spotkania biznesowe z kontrahentami. W czasie tych spotkań omawiane są różnego rodzaju sprawy biznesowe (np. ustalane są warunki współpracy handlowej, warunki dostaw, płatności, przedstawiana jest oferta handlowa, prowadzone są negocjacje itp.). Jeśli spotkania odbywają się w siedzibie Spółki, Spółka w czasie spotkań zapewnia herbatę, kawę, cukier, słodycze, kanapki. Organizując spotkania Spółka chce przede wszystkim omówić bieżące sprawy biznesowe. Spółka ponosi również wydatki na drobne słodycze w ramach organizowanych targów, imprez branżowych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska należy stwierdzić, że wydatki na drobny poczęstunek tj. herbatę, kawę, cukier, słodycze, kanapki podawane podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki, czy też drobne słodycze na zorganizowanych targach, imprezach branżowych jeśli nie noszą znamion wystawności, są zwyczajowo przyjęte i jako wydatki nie wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów. Ponadto należy zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na Spółce ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to Ona wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Reasumując, należy zatem zauważyć, iż wydatki na rzecz kontrahentów w sytuacji gdy spotkania te odbywają się:

* w siedzibie Spółki - w czasie spotkań Spółka zapewnia kawę, herbatę, cukier, słodycze, kanapki, są zwyczajowo przyjęte i jako wydatki nie wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów,

* w ramach targów, imprez branżowych - na stoiskach Spółki oferowane są drobne słodycze, jako zwyczajowo przyjęte i jako wydatki nie wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się iż w sprawie będącej przedmiotem wymienionego pytania w pkt b) wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.