IBPBI/2/423-1119/11/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 5 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconych przez Spółkę stypendiów dla uczniów szkół gimnazjalnych i pozagimnazjalnych w ramach Programu Stypendialnego - jest nieprawidłowe,

W dniu 5 września 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconych przez Spółkę stypendiów dla uczniów szkół gimnazjalnych i pozagimnazjalnych w ramach Programu Stypendialnego,

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest spółką prawa handlowego, działającą na terenie gminy, a przedmiotem jej działalności jest odprowadzanie i oczyszczanie ścieków. W 2011 r. Spółka, angażując się w rozwój lokalnej społeczności, podjęła decyzję o uruchomieniu Programu Stypendialnego dla uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych z terenu gminy, pochodzących z niezamożnych rodzin, którzy osiągają najwyższe wyniki w nauce. Program ma doprowadzić do wzrostu zaangażowania młodzieży w edukację, dzięki czemu wyłonione grono najzdolniejszych uczniów będzie stanowić pozytywny wzorzec dla środowiska uczniowskiego, jak również wzmocni poczucie wartości w społeczności miasta. Zasady przyznawania stypendiów określa zatwierdzony przez Ministra Edukacji Narodowej regulamin, który ustala sposób oceny wniosków konkursowych w oparciu o trzy oceny składowe, tj. średnia ocen ucznia która nie może być niższa niż 5,0; średni miesięczny dochód na członka rodziny ucznia, który nie może być wyższy niż 2.000,00 zł netto; osiągnięcia dodatkowe ucznia, jak udział w olimpiadach, konkursach, turniejach, itp. Zgodnie z regulaminem, otrzymane środki pieniężne mogą być wydatkowane jedynie na cele związane z edukacją ucznia.

Informacja o uruchomieniu Programu Stypendialnego oraz zasad przyznawania w jego ramach stypendiów, ukazała się w lokalnej prasie oraz na stronie internetowej Spółki, wskazując Spółkę jako organizatora programu. Spółka traktuje tą akcję jako formę promocji i reklamy, poprzez wykorzystywanie nazwy i logo Spółki w materiałach informacyjnych oraz w artykułach prasowych jakie ukazały się na ten temat w środkach masowego przekazu. Taka forma reklamy powoduje wzrost zainteresowania działalnością gospodarczą Spółki w środowisku lokalnym. W dniu 12 sierpnia 2011 r. kierując się zasadami ustalonymi w regulaminie Programu Stypendialnego, Spółka wyłoniła spośród grona kandydatów pierwszych stypendystów, a w kolejnych dniach wypłaciła laureatom I ratę stypendium, finansując ją z własnych środków obrotowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu stypendia wypłacone w ramach Programu Stypendialnego skierowanego do uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych z terenu gminy/miasta.

Zdaniem Spółki, stypendia wypłacone w ramach Programu Stypendialnego, Spółka może zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodu, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy. Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, niewymienione w art. 16 tej ustawy, zawierającym zamknięty katalog wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, stanowią koszty uzyskania przychodów. Aby więc wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* wydatek został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zamierzeniem organizatora Programu Stypendialnego było po pierwsze, stworzenie warunków wspierających kreatywność i aspiracje najbardziej uzdolnionej młodzieży szkolnej. Edukacja młodzieży powoli na utrzymanie w regionie wysokowykwalifikowanej kadry pracowniczej, co z pewnością przełoży się na rozwój przedsiębiorczości, tzn. zwiększenia się ilości podmiotów gospodarczych, a tym samym ma wpływ na zwiększenie liczby klientów Spółki. Ponadto przedsięwzięciu nadano również charakter medialny, tak aby służyło do propagowania pozytywnego wizerunku Spółki. Poprzez takie działanie Spółka rozpowszechnia logo firmy i buduje swój obraz w oczach lokalnej społeczności.

Reklama to działanie podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Wobec braku definicji pojęcia reklamy należy w tym względzie odwołać się do znaczenia tego terminu w potocznym języku polskim. W świetle objaśnień zawartych w "Słowniku języka polskiego" opracowanym pod redakcją M. Szymczaka (Warszawa 1994, tom III), reklama to "rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi".

W świetle powyższych argumentacji, wypłacone stypendia w ramach Programu Stypendialnego, są wydatkiem poniesionym w celu utrwalenia wizerunku Spółki, i jako takie podlegają zaliczeniu w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Kosztami uzyskania przychodów będą zatem takie koszty, które spełniają łącznie następujące warunki:

* zostały poniesione przez podatnika,

* pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą,

* ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych, na skutek ujęcia w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.,

* zostały właściwie udokumentowane.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W tym miejscu należy wskazać, iż ustawodawca nie określił, jak należy rozumieć pojęcie "zachowanie" albo "zabezpieczenie" źródła przychodów. Zgodnie ze "Słownikiem języka polskiego" pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1996 r. przez pojęcie "zachować" ("zachowywać") należy rozumieć "dochować coś w stanie nie zmienionym, nie naruszonym, utrzymać". Natomiast "zabezpieczyć" ("zabezpieczać") oznacza "uczynić bezpiecznym - nie zagrożonym; dać ochronę, ochronić". Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nie naruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób. Istotą tego rodzaju kosztów jest ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości. Zatem wydatki, które przyczynią się do zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodu, to takie wydatki, które w efekcie pozwolą w przyszłości osiągnąć przychód z tego źródła.

Ustawa o podatku dochodowym nie kwalifikuje pojęcia reklamy. Zgodnie z definicją zawartą w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007) reklamą jest "działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów i usług". Reklamą jest też "napis, rysunek, plakat, film itp. służące temu celowi". Pojęcie reklamy definiuje się również jako wszelkie działania podmiotu gospodarczego mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych klientów o towarach, w celu zachęcania ich do nabywania towarów właśnie od tego, a nie innego podmiotu gospodarczego. Za reklamę można uznać działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych nabywców do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może to być realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy (przedsiębiorcy). Reklama może zatem dotyczyć nie tylko oferowanych towarów i usług, ale również samej firmy i jej znaku. Wydatki poniesione na reklamę, w pełnej wysokości podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wydatki te pozostają w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka, angażując się w rozwój lokalnej społeczności, podjęła decyzję o uruchomieniu Programu Stypendialnego dla uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych z terenu gminy, pochodzących z niezamożnych rodzin, którzy osiągają najwyższe wyniki w nauce. Program ma doprowadzić do wzrostu zaangażowania młodzieży w edukację. Zasady przyznawania stypendiów określa zatwierdzony przez Ministra Edukacji Narodowej regulamin. Informacja o uruchomieniu Programu Stypendialnego oraz zasad przyznawania w jego ramach stypendiów, ukazała się w lokalnej prasie oraz na stronie internetowej Spółki, wskazując Spółkę jako organizatora programu. Spółka traktuje tą akcję jako formę promocji i reklamy, poprzez wykorzystywanie nazwy i logo Spółki w materiałach informacyjnych oraz w artykułach prasowych jakie ukazały się na ten temat w środkach masowego przekazu. Taka forma reklamy powoduje wzrost zainteresowania działalnością gospodarczą Spółki w środowisku lokalnym.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Spółkę opis stanu faktycznego należy wskazać, iż wydatki poniesione przez Spółkę na stypendia dla uczniów szkół gimnazjalnych i pozagimnazjalnych w ramach Programu Stypendialnego, (nie pracowników Spółki i nie zobowiązanych do jej podjęcia w Spółce po zakończeniu nauki), nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodów. Wypłacanie stypendiów dla uczniów nie ma jakiegokolwiek związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, nie przekłada się w żaden sposób na możliwość zwiększenia przychodów Wnioskodawcy. Sam fakt, iż informacja o Programie stypendialnym pojawiła się w mediach, wskazując Spółkę jako organizatora Programu, dzięki czemu Spółka "buduje swój obraz w oczach lokalnej społeczności" nie może przesadzać o tym, iż wydatki na stypendia dla uczniów niezwiązanych w żaden spodów z Wnioskodawcą staną się wydatkami ma promocję czy reklamę. Tym samym wydatki te nie spełniają przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. i nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconych przez Spółkę stypendiów dla uczniów szkół gimnazjalnych i pozagimnazjalnych w ramach Programu Stypendialnego - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.