IBPBI/2/423-1094/13/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 19 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 22 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym 31 października i 5 listopada 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek ZUS zapłaconych przez Wnioskodawcę:

* w części należnej do zapłaty przez płatnika - jest prawidłowe,

* w części, która winna być sfinansowana przez zleceniobiorcę - jest nieprawidłowe

(pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1)

W dniu 22 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek ZUS zapłaconych przez Wnioskodawcę:

* w części należnej do zapłaty przez płatnika,

* w części, która winna być sfinansowana przez zleceniobiorcę.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 października 2013 r. Znak IBPBI/2/423-1094/13/BG, IBPBII/1/415-805/13/MK wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 31 października i 5 listopada 2013 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jest spółką kapitałową prowadzącą działalność gospodarczą; jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W okresie od 26 września 2012 r. do 24 października 2012 r. w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeprowadził kontrolę w zakresie podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne i obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne. Kontrolą objęty został okres od 1 stycznia 2011 r. do 31 lipca 2012 r. W wyniku przeprowadzonej kontroli Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził, że umowy zlecenia oraz umowy o dzieło zawarte pomiędzy osobami fizycznymi a kontrahentem Wnioskodawcy (firmą świadczącą usługi na rzecz Wnioskodawcy), z uwagi na fakt, iż w rzeczywistości polegały na świadczeniu usług przez wskazane osoby fizyczne na rzecz Wnioskodawcy; będącego jednocześnie pracodawcą tychże osób fizycznych - powinny podlegać obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu i zdrowotnemu, z tytułu którego płatnikiem jest Wnioskodawca, a nie podmiot z którym umowy cywilnoprawne zostały zawarte. Ponieważ Wnioskodawca do czasu uzyskania prawomocnych rozstrzygnięć sądowych potwierdzających stanowisko Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stał na stanowisku, iż zawarte umowy cywilnoprawne nie rodziły obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego i społecznego, gdyż nie były to umowy zawarte z własnymi pracownikami, nie naliczał i nie odprowadzał do tego czasu składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. W chwili obecnej, w związku z uzyskaniem niekorzystnych dla siebie rozstrzygnięć sądowych, Wnioskodawca chce naliczyć oraz odprowadzić w 2013 r. należne składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne do ZUS w pełnej wysokości, tj. w części której zapłata leży po stronie płatnika i w części którą winna zapłacić osoba zatrudniona na umowę cywilnoprawną (tekst jedn.: umowę zlecenia lub umowę o dzieło).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy naliczone i zapłacone składki ZUS od wypłat z tytułu umów cywilnoprawnych, ustalonych po kontroli, zarówno w części należnej do zapłaty przez Wnioskodawcę jako płatnika, (tekst jedn.: składka na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe), jak również w części, którą winien zapłacić zleceniobiorca (tekst jedn.: składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, ubezpieczenie zdrowotne) na gruncie ustawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w roku bieżącym, w miesiącu dokonania zapłaty... (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. "koszty pracownicze".

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57a u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h u.p.d.o.p., określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Stosownie do treści art. 15 ust. 4h u.p.d.o.p., składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

* z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,

* z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d u.p.d.o.p.

Z uwagi na fakt, iż zgodnie z regulacjami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Wnioskodawca jako płatnik składek obowiązany był do uiszczenia składek na ubezpieczenie społeczne, należnych od ubezpieczonego oraz zleceniodawcy w wymiarze ściśle określonym przepisami, stwierdzić należy, iż fakt sfinansowania obecnie przez Wnioskodawcę całości naliczonych składek ZUS spowodował zawyżenie wynagrodzenia zleceniobiorcy w tej części, w której obowiązany był on do uiszczenia składek jako ubezpieczony. W związku z powyższym Wnioskodawca poniósł "koszty pracownicze" z tytułu dodatkowego świadczenia (wynagrodzenia) na rzecz zleceniobiorców, które może zaliczyć na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. do kosztów uzyskania przychodów. Brak jest równocześnie podstaw do wyłączenia analizowanych wydatków z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. W myśl art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Z powyższych przepisów wynika, iż koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodem, potrącalne są w dacie poniesienia. Z kolei za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień ujęcia w księgach rachunkowych (zaksięgowania).

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy, zarówno składki zapłacone przez Wnioskodawcę w części należnej do zapłaty przez płatnika (i jego obciążające), jak również składki zapłacone przez Wnioskodawcę w części, która winna być finansowana przez zleceniobiorcę stanowią na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów w miesiącach ich zapłaty, jeżeli dniem ujęcia w księgach rachunkowych (zaksięgowania) jest dzień ich zapłaty.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. "koszty pracownicze".

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne - osoby wykonujące pracę nakładczą oraz zleceniobiorcy - w okresie od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, składki na ubezpieczenia emerytalne zleceniobiorców - finansują z własnych środków, w równych częściach, ubezpieczeni i płatnicy składek.

Na mocy art. 16 ust. 1b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, składki na ubezpieczenia rentowe osób, o których mowa w ust. 1 i 1a, finansują z własnych środków, w wysokości 1,5% podstawy wymiaru ubezpieczeni i w wysokości 6,5% podstawy wymiaru płatnicy składek.

Zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, składki na ubezpieczenie chorobowe podlegających temu ubezpieczeniu osób, wymienionych w ust. 1 pkt 1-4, 8, 9 i 11 oraz ust. 1c finansują w całości, z własnych środków, sami ubezpieczeni. Natomiast składki na ubezpieczenie wypadkowe zleceniobiorców, w oparciu o art. 16 ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych finansują w całości, z własnych środków, płatnicy składek.

W myśl art. 17 ust. 1 i ust. 2 u.p.d.o.p. o systemie ubezpieczeń społecznych składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe za ubezpieczonych, o których mowa w art. 16 ust. 1-3, 5, 6 i 9-12, obliczają, rozliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu w całości płatnicy składek. Płatnicy składek, o których mowa w ust. 1, obliczają części składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe finansowane przez ubezpieczonych i po potrąceniu ich ze środków ubezpieczonych przekazują do Zakładu.

Z kolei w myśl art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.), składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca osoba podlegająca ubezpieczeniu zdrowotnemu, z zastrzeżeniem art. 85 i 86. Zgodnie z art. 85 ust. 4 ww. ustawy, za osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia, umowy agencyjnej lub innej umowy o świadczenie usług oraz za osobę z nią współpracującą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza zamawiający, z zastrzeżeniem.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. ma charakter zamknięty. Stosownie do pkt 57a u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek. Cytowane unormowanie wyłącza z kategorii kosztów uzyskania przychodów wartość nieopłaconych obciążeń spoczywających na podatniku jako płatniku składek na ubezpieczenia społeczne, tj. wartość nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, które - zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych - płatnik składek finansuje z własnych środków. Zatem - a contario - składki te są kosztem uzyskania przychodów, gdy zostaną opłacone.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w 2012 r. u Wnioskodawcy Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeprowadził kontrolę w zakresie podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Kontrolą objęty został okres od 1 stycznia 2011 r. do 31 lipca 2012 r. W wyniku przeprowadzonej kontroli Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził, że umowy zlecenia oraz umowy o dzieło zawarte pomiędzy osobami fizycznymi a kontrahentem Wnioskodawcy (firmą świadczącą usługi na rzecz Wnioskodawcy), z uwagi na fakt, iż w rzeczywistości polegały na świadczeniu usług przez wskazane osoby fizyczne na rzecz Wnioskodawcy - będącego jednocześnie pracodawcą tychże osób fizycznych - powinny podlegać obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu i zdrowotnemu, z tytułu którego płatnikiem jest Wnioskodawca, a nie podmiot z którym umowy cywilnoprawne zostały zawarte. Wnioskodawca nie naliczał i nie odprowadzał do tego czasu składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. W związku z uzyskaniem niekorzystnych rozstrzygnięć sądowych, Wnioskodawca zamierza naliczyć oraz odprowadzić w 2013 r. należne składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne do ZUS w pełnej wysokości, tj. w części której zapłata leży po stronie płatnika i w części którą winna zapłacić osoba zatrudniona na umowę cywilnoprawną (tekst jedn.: umowę zlecenia lub umowę o dzieło). Wątpliwość Wnioskodawcy budzi ustalenie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonych i zapłaconych składek ZUS od wypłat ustalonych po kontroli zarówno w części należącej do zapłaty przez Wnioskodawcę jako płatnika (tekst jedn.: składka na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe), oraz w części, którą winien zapłacić zleceniobiorca (tekst jedn.: składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, ubezpieczenie zdrowotne).

Mając na uwadze powyżej przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż składki zapłacone do ZUS przez Wnioskodawcę w części, w której powinny być sfinansowane przez zleceniobiorcę, a które zostaną zapłacone przez Wnioskodawcę nie są objęte zakresem art. 16 ust. 1 pkt 57a u.p.d.o.p. Przepis ten odnosi się bowiem wyłącznie do takich składek na ubezpieczenia, które zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych są finansowane przez płatnika składek.

Rozważając celowość poniesienia problemowych wydatków, należy natomiast podkreślić, że Spółka opłaci zaległe składki - po przeprowadzonej kontroli ZUS i postępowaniu sądowym - aby zrealizować swoje obowiązki, jako płatnik składek. Uiszczenie przedmiotowych składek było zatem konsekwencją błędnej kwalifikacji przez Wnioskodawcę zawartych umów, a nie celowym działaniem nakierowanym na osiąganie przychodów. Należy przy tym podkreślić, że Spółka dokona zapłaty tej części składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, w odniesieniu do których - zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - ciążył na niej wyłącznie obowiązek ich pobrania z należności zleceniobiorcy, a nie obowiązek sfinansowania z własnych środków. Trudno zatem uznać, że przyjęcie na siebie przez Spółkę ciężaru finansowania tych składek - będące wynikiem wcześniejszych nieprawidłowości związanych z klasyfikacją zawartych umów - służy uzyskiwaniu przez nią jakichkolwiek przysporzeń, w tym mających charakter przychodów. Koszty te nie służą również zachowaniu ani zabezpieczeniu źródeł przychodów Wnioskodawcy.

Składki zapłacone przez Wnioskodawcę "za zleceniobiorców" nie spełniają jednej z podstawowych cech definiujących kategorię podatkową "kosztów uzyskania przychodów" - nie są ponoszone w celu uzyskania przychodów ani w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zatem nie spełniają przesłanek zaliczenia ich do kategorii kosztów uzyskania przychodów, określonych w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Wnioskodawca nie ma zatem prawnej możliwości ujęcia w podatkowych kosztach uzyskania przychodów składek zapłaconych do ZUS w części, która zgodnie z odrębnymi przepisami obciąża zleceniobiorcę. W konsekwencji dokonanej kwalifikacji podatkowej tych wydatków, bezprzedmiotowe jest ustalenie momentu ich potrącalności na podstawie przepisów art. 15 ust. 4d i ust. 4e u.p.d.o.p.

Przepisy podatkowe dopuszczają natomiast możliwość zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów składek z tytułu ubezpieczenia społecznego, w części finansowanej przez płatnika składek - do zapłaty których był ustawowo zobowiązany (dot. umów zleceń). Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57a u.p.d.o.p. stanowią one koszty uzyskania przychodów - w dacie ich zapłaty.

W oparciu o powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek ZUS zapłaconych przez Wnioskodawcę:

* w części należnej do zapłaty przez płatnika - jest prawidłowe,

* w części, która winna być sfinansowana przez zleceniobiorcę - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania nr 2 i 3 odnoszącego się do podatku dochodowego od osób fizycznych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.