IBPBI/2/423-1065/13/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 7 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup pakietów medycznych (w części przypadającej na członków rodzin pracowników) sprzedawanych następnie pracownikom za symboliczną złotówkę - jest prawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup pakietów medycznych (w części przypadającej na członków rodzin pracowników) sprzedawanych następnie pracownikom za symboliczną złotówkę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 1 września 2013 r. zamierza zakupić pakiety medyczne dla pracowników oraz członków ich rodzin, uprawniające ich do korzystania z opieki lekarskiej. Pakiety medyczne będą gwarantować pracownikowi zgodnie z kodeksem pracy opiekę medyczną z zakresu medycyny pracy i BHP, w tym profilaktykę zdrowotną, a dodatkowo mają objąć nieobowiązkowe świadczenia tak dla pracownika, jak i członków jego rodziny, w szczególności dostęp do podstawowych i specjalistycznych badań i konsultacji lekarskich, rehabilitacji, wizyt domowych, szczepień przeciwko grypie.

Pracownicy będą uprawnieni do nabycia od Wnioskodawcy za symboliczną cenę pakietów medycznych (tekst jedn.: 1 zł) na mocy obowiązującego u Wnioskodawcy regulaminu wynagradzania i na warunkach w nim określonych. Wedle regulaminu wynagradzania zgodnie z kategorią zaszeregowania każdy pracownik będzie uprawniony do zakupu po symbolicznej cenie pakietu medycznego obejmującego (oprócz świadczeń medycznych dla pracownika zgodnie z kodeksem pracy) także świadczenia dodatkowe dla pracownika i jego rodziny. Do członków rodziny pracownika zaliczani będą: małżonek, dzieci, osoba, z którą pracownik pozostaje w faktycznym pożyciu i jej dzieci.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup pakietów medycznych, w części dotyczącej dobrowolnych świadczeń medycznych dla członków rodziny pracownika stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji, gdy uprawnienie pracownika do nabycia od Wnioskodawcy tego pakietu medycznego po symbolicznej cenie wynikać będzie z regulaminu wynagrodzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, uprawnienie pracownika do nabycia pakietu medycznego, w tym świadczeń dla członków rodziny pracownika, wynikać będzie bezpośrednio z regulaminu wynagradzania. W ocenie Wnioskodawcy sfinansowanie opieki zdrowotnej rodzinie jest rodzajem świadczenia pracodawcy na rzecz pracownika. Jest to forma wynagrodzenia za jego pracę, a wynagrodzenia stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Skoro wynagrodzenie pracownika i dodatkowe świadczenia na jego rzecz wynikające w szczególności z regulaminu wynagradzania, stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy, to koszty nabycia takich pakietów przez Wnioskodawcę, powinny również - analogicznie jak wynagrodzenie za pracę - stanowić koszt podatkowy dla Wnioskodawcy niezależnie od tego, czy dotyczą one samego pracownika, czy też członków jego rodziny.

Na uwagę zasługuje brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty ponoszone w celu uzyskania przychodów, zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów, jeśli nie zostały wyraźnie wymienione w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy jako koszty niestanowiące kosztu uzyskania przychodów. Koszty, jakie zostaną poniesione przez wnioskodawcę na medyczne pakiety rodzinne nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można zatem twierdzić, że ponosząc takie koszty Wnioskodawca działa w celu zabezpieczenia (zachowania) źródła przychodów.

Za takim poglądem przemawia to, że rodzinne pakiety medyczne wpływają m.in. na:

* niższą absencję chorobową i krótszy jej czas, jak również większe zaangażowanie w wykonywanie obowiązków pracowniczych, z uwagi na szybką i dużą dostępność do opieki medycznej dla pracownika i jego rodziny, dzięki czemu pracodawca nie ponosi kosztów z związanych nieobecnością w pracy, także kluczowych pracowników, jak również kosztów rekrutacji i szkolenia pracowników zatrudnianych "na zastępstwo",

* większą motywację do pracy, gdyż pakiety budują lojalność i tym samym postrzeganie pracodawcy jako dbającego nie tylko o swoich pracowników, ale również członków ich rodzin, co skutkuje wyższą efektywnością oraz mniejszą rotacją pracowników,

* pośrednim zwiększeniem dochodów rodzin, gdyż pracownik i jego rodzina nie muszą już wydawać środków z budżetu domowego na prywatną opiekę medyczną, co również buduje przywiązanie do pracodawcy jako tego, który oferuje atrakcyjne wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Przy czym przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Podkreślić w tym miejscu należy, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, o sposobie klasyfikacji kosztów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów podatnik musi jednoznacznie wykazać, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W konsekwencji, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od 1 września 2013 r. zamierza zakupić pakiety medyczne dla pracowników oraz członków ich rodzin, uprawniające ich do korzystania z opieki lekarskiej. Pracownicy będą uprawnieni do nabycia od Wnioskodawcy za symboliczną cenę pakietów medycznych (tekst jedn.: 1 zł) na mocy obowiązującego u Wnioskodawcy regulaminu wynagradzania i na warunkach w nim określonych.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż wydatki na zakup pakietów medycznych które są następnie sprzedawane pracownikom za symboliczną złotówkę, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów (również w części przypadającej na członków rodzin pracowników), gdyż spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz nie są wymienione w negatywnym katalogu wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup pakietów medycznych w części przypadającej na członków rodzin pracowników - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.