IBPBI/2/423-1064/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podwyższeniem kapitału - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 września 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podwyższeniem kapitału.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina w związku z wykonaniem ustawowych zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego związanych z kanalizacją i doprowadzeniem wody oraz obowiązkiem zapewnienia odpowiedniej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej i właściwego zarządzania osadami ściekowymi do 2012 r. (obowiązek zapewnienia sieci odprowadzającej odpady miejskie wynika z Dyrektywy Rady 91/271/EEC z dnia 21 maja 1991 r. w sprawie oczyszczania ścieków komunalnych; obowiązek właściwego gospodarowania osadami ściekowymi wynika z Dyrektywy Rady 86/278/EEC z dnia 12 czerwca 1986 r. w sprawie ochrony środowiska, a w szczególności gleb, przy stosowaniu osadów ściekowych w rolnictwie) w latach 2004 - 2009 realizuje Projekt "Gospodarka ściekowa w X".

Projekt ten obejmuje budowę systemu kanalizacji rozdzielczej (tj. osobno sanitarnej i osobno deszczowej) oraz modernizację części osadowej Oczyszczalni Ścieków w Y. (zakup urządzeń oraz budowa i modernizacja budynków i budowli). Budowa systemu kanalizacji rozdzielczej odbywać się będzie na nieruchomości stanowiącej własność Gminy. Natomiast modernizacja części osadowej oczyszczalni dotyczyć będzie oczyszczalni stanowiącej własność Spółki. Wyłącznym akcjonariuszem Spółki jest Gmina. Spółka została założona przez Gminę, a jednym z jej zadań statutowych jest prowadzenie gospodarki odpadami ściekowymi (osadami) dla Gminy. Gmina nie ponosi żadnych wydatków w związku z wykorzystaniem urządzeń Spółki. Spółka we własnym imieniu i na własną korzyść pobiera opłaty od mieszkańców Gminy z tytułu odprowadzania ścieków.

Realizacja projektu współfinansowana jest w 75% ze środków funduszy europejskich (Funduszu Spójności), a 25% ze środków własnych lub pochodzących z kredytów Gminy. Realizacja i finansowanie zadania nastąpiło na podstawie decyzji z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie przyznania pomocy w ramach Funduszu Spójności dla projektu "Gospodarka ściekowa w X.", wydanej przez Komisję Europejską.

We wniosku aplikacyjnym o dofinansowanie do przedmiotowego projektu podatek od towarów i usług od zakupów związanych z prowadzoną inwestycją został zaliczony do kosztów kwalifikowanych projektu (zgodnie z rozporządzeniem Komisji WE z dnia 6 stycznia 2003 r. nr 16/2003 i rozporządzeniem Rady WE nr 1164/94), tzn. że jest współfinansowany ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej i do chwili obecnej był ujmowany we wniosku o płatność przekazywanym do Komisji Europejskiej.

Realizacja Projektu w zakresie kanalizacji sanitarnej obejmuje budowę nowych urządzeń (nowej sieci) i modernizację sieci już istniejącej. Wytworzona w ramach projektu kanalizacja sanitarna zostanie wniesiona jako aport do Spółki w ten sposób, że niezwłocznie po zakończeniu budowy poszczególnych odcinków kanalizacji odcinki te będą przekazywane aportem do Spółki. Do momentu przekazania poszczególnych odcinków kanalizacji sanitarnej w formie aportu odcinki te nie będą użytkowane.

W związku z aportem kanalizacji sanitarnej, Spółka będzie musiała ponieść dodatkowe koszty związane m.in. z opłatą za akt notarialny, opłatą sądową wynagrodzeniem dla biegłego, którego opinia dotycząca prawidłowej wyceny przedmiotu aportu wymagana jest przez sąd rejestrowy.

Gmina również zwróciła się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości i terminu odliczenia podatku naliczonego w związku z wniesieniem aportu w postaci kanalizacji sanitarnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z aportem kanalizacji sanitarnej, tj. wydatki związane z opłatą za akt notarialny, opłatą sądową, wynagrodzeniem dla biegłego, którego opinia dotycząca prawidłowej wyceny przedmiotu aportu wymagana jest przez sąd rejestrowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodów dodatkowe wydatki związane z aportem kanalizacji sanitarnej, takie jak opłaty notarialne, opłaty sądowe, wynagrodzenie biegłego. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Ustawodawca nie wymienia w sposób enumeratywny wydatków, które mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, posługuje się jednak generalną klauzulą, wskazując jedynie na przesłanki, które muszą być spełnione, aby poniesione wydatki można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Analizując orzecznictwo sądów administracyjnych Spółka wskazuje na przesłanki, których spełnienie pozwoli uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodu. Są to: poniesienie kosztu przez podatnika, poniesiony koszt jest rzeczywisty (definitywny), koszt pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, został poniesiony w celu uzyskania przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, koszt jest właściwie udokumentowany.

Celem Spółki jest rozszerzenie działalności na usługi kanalizacyjne oraz zwiększenie przychodów z tego tytułu. Środkiem pozwalającym na osiągnięcie tego celu jest podwyższenie kapitału zakładowego w formie aportu. Koszty dodatkowe, które Spółka będzie musiała ponieść, czyli opłata notarialna, sądowa, wynagrodzenie dla biegłego, są w przedstawionej sytuacji kosztami obligatoryjnymi, czyli niezbędnymi w celu dopełnienia wszelkich wymogów związanych z aportem. Zdaniem Wnioskodawcy, aby zakwalifikować poniesione wydatki do kosztów podatkowych, należy rozpatrywać je indywidualnie i wziąć pod uwagę przede wszystkim cel, dla którego ma miejsce aport i podwyższenie kapitału. Celem podwyższenia kapitału jest rozwój działalności, a więc zwiększenie przychodów, a wydatki z nim związane będą stanowić koszt podatkowy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., gdyż wyczerpują znamiona definicji kosztów uzyskania przychodów i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy jako koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Spółka powołuje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r. (Sygn. akt. III SA/Wa 382/07) w którym orzeczono, iż należy uznać za koszty uzyskania przychodów wydatki poniesione na pozyskanie i obsługę kredytu wykorzystanego do wypłaty dywidendy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Z powołanego przepisu wynika, ze podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów. Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Jak stanowi art. 257 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje nie na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki przewidujących maksymalną wysokość podwyższenia kapitału zakładowego i termin podwyższenia, to może ono nastąpić jedynie przez zmianę umowy spółki. W myśl art. 257 § 2 ww. ustawy, podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych. Natomiast art. 158 § 1 tej ustawy, określa, iż udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością mogą być pokryte wkładami niepieniężnymi (aportem).

Oznacza to, iż przychód uzyskany przez Spółkę w związku z otrzymaniem aportu jest bezpośrednio przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego. W związku z powyższym, stwierdzić należy, iż wszelkie wydatki ponoszone przez Spółkę, w związku z otrzymaniem wkładu niepieniężnego, pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na powiększenie kapitału zakładowego.

W tym miejscu należy również podkreślić, iż w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nieistotny jest cel, ani konsekwencje podwyższenia kapitału zakładowego Spółki. Przepisy tej ustawy nie różnicują bowiem sytuacji podatkowej podatników ze względu na cel w jakim kapitał zakładowy ma być podwyższony, czy konsekwencje jego podwyższenia.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Powyższe oznacza, iż wartość wkładów pieniężnych jak i niepieniężnych, wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z jego powiększeniem nie jest zaliczana do przychodów podatkowych Spółki.

Skoro więc, przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem, nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi przez ustawodawcę za przychód.

Ponadto z dyspozycji zawartej w art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy wynika, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Związane z tymi przychodami koszty nie mogą, stosownie do pkt 3 tego przepisu, pomniejszać przychodów uzyskiwanych z innych źródeł.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że koszty opłat notarialnych i sądowych oraz wynagrodzenie dla biegłego, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem związane są z przychodem niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego we wniosku orzeczenia sądowego stwierdzić należy, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego interpretację. Jednocześnie wskazać należy, iż dotyczy ono całkowicie innego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.