IBPBI/2/423-1056/14/MO - Zasady dokonywała korekty kosztów podatkowych, w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o kwoty nieuregulowanych zobowiązań z tytułu zakupów towarów handlowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 21 sierpnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym 21 listopada 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 5 listopada 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-1056/14/MO, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 21 listopada 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 1 stycznia 2013 r. Spółka stosownie do przepisu art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomniejszała koszty uzyskania przychodu o wartość niezapłaconych faktur za towar. W momencie zapłaty przez Spółkę jej zobowiązań za faktury VAT zakupowe zwiększono koszty uzyskania przychodu o kwotę dokonanego wcześniej zmniejszenia. Wtedy też zobowiązanie podatkowe powstawało w momencie wyrzucenia z kosztów uzyskania przychodu faktur za zakupiony towar. Pomimo straty bilansowej Spółka naliczała obciążenie podatkiem dochodowym od osób prawnych z powodu niekorzystnej dla Spółki interpretacji przepisu wyżej wskazanej ustawy, czyli podatek ten był należny. Naliczany podatek dochodowy powstawał w wyniku wyrzucenia z kosztów niezapłaconych przez Spółkę faktur - zobowiązań spółki za kupiony przez nią towar. W Spółce kosztem uzyskania przychodu nie są faktury zakupu towarów, lecz miesięczne rozliczenia kosztów zakupu dokonywane na ostatni dzień miesiąca.

W uzupełnieniu wniosku z 17 listopada 2014 r. (data wypływu do tut. BKIP 21 listopada 2014 r.), Spółka wskazała, że prowadzi księgi handlowe i zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości, dla towarów stosuje zasadę ewidencji ilościowo-wartościowej, w której dla każdego składnika ujmuje się obroty i stany w jednostkach naturalnych i pieniężnych. Nie jest stosowana przewidziana w ustawie o rachunkowości możliwość odpisywania w koszty wartości towarów na dzień ich zakupu, połączona z ustalaniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów o wartość tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy. Wartość sprzedanego towaru w cenach zakupu jest księgowana w koszty Spółki dopiero w momencie sprzedaży towaru. Od 1 stycznia 2013 r. po wejściu w życie nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 15b ust. 1) Spółka na koniec każdego okresu obrachunkowego (miesiąca) dokonywała zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwoty wynikające z faktur dokumentujących zakup towarów, które do dnia zakończenia okresu obrachunkowego nie zostały zapłacone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 17 listopada 2014 r. (data wypływu do tut. BKIP 21 listopada 2014 r.):

Czy Spółka prawidłowo dokonywała korekty kosztów podatkowych o kwoty nieuregulowanych zobowiązań z tytułu zakupów towarów handlowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 17 listopada 2014 r. data wypływu do tut. BKIP 21 listopada 2014 r.), po analizie przepisu art. 15b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zasadnym wydaje się twierdzenie, że Spółka do tej pory nieprawidłowo rozliczała podatek dochodowy w części dotyczącej korekty - zmniejszenia kosztów podatkowych o kwoty nieuregulowanych zobowiązań z tytułu zakupu towarów, gdyż nie zaliczała do kosztów uzyskania przychodów kwot wynikających z faktur dokumentujących zakup towarów handlowych. Zatem nie powinna zmniejszać kosztów uzyskania przychodów o kwoty wynikające z tych faktur, mimo nieuregulowania tych kwot w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności.

Prawidłowe jest natomiast zmniejszanie kosztów uzyskania przychodów o kwoty niezapłaconych w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności faktur dokumentujących zakup wyposażenia, materiałów i usług zużytych na własne cele Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p.").

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Mocą art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. Nr 1397), do ustawy o p.d.o.p. został wprowadzony z dniem 1 stycznia 2013 r. przepis art. 15b.

Zgodnie z art. 15b ust. 1 ustawy o p.d.o.p., w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.

Stosownie do art. 15b ust. 2 ustawy o p.d.o.p., jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Zatem, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów należy dokonać:

* jeżeli termin płatności zobowiązania jest krótszy lub wynosi 60 dni - z upływem 30 dnia od daty upływu terminu wymagalności (płatności) zobowiązania, lub

* jeżeli termin płatności zobowiązania jest dłuższy niż 60 dni - z upływem 90 dnia od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, jak wynika z art. 15b ust. 3 ustawy o p.d.o.p., zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach.

W myśl art. 15b ust. 4 ustawy o p.d.o.p., jeżeli po dokonaniu zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik w miesiącu, w którym uregulował zobowiązanie, zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę dokonanego zmniejszenia.

Jeżeli w miesiącu, w którym podatnik ma obowiązek dokonać zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, podatnik nie ponosi kosztów uzyskania przychodów lub poniesione koszty są niższe od kwoty zmniejszenia, wówczas ma obowiązek zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów (art. 15b ust. 5 ustawy o p.d.o.p.).

Z kolei, jak wynika z art. 15b ust. 8 ustawy o p.d.o.p., jeżeli zgodnie z art. 15 zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z dokumentów, o których mowa w ust. 1, nastąpi po upływie terminu określonego w ust. 1 lub 2, to zaliczenie tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem art. 15, z tym że nie wcześniej niż w miesiącu jej uregulowania.

Ponadto należy zauważyć, że wchodzące z dniem 1 stycznia 2013 r. regulacje dotyczące korekty kosztów podatkowych nie znajdą zastosowania do podatnika, który kwot wynikających z faktury lub innego dokumentu nie zaliczył do kosztów podatkowych; zatem nieuregulowanie kwoty wynikającej z ww. faktury lub innego dokumentu nie będzie powodowało obowiązku korygowania kosztów podatkowych.

Z niniejszego wniosku wynika, że Spółka prowadzi księgi handlowe i zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości dla towarów stosuje zasadę ewidencji ilościowo-wartościowej, w której dla każdego składnika ujmuje się obroty i stany w jednostkach naturalnych i pieniężnych. Od 1 stycznia 2013 r. po wejściu w życie nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka na koniec każdego okresu obrachunkowego (miesiąca) dokonywała zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwoty wynikające z faktur dokumentujących zakup towarów, które do dnia zakończenia okresu obrachunkowego nie zostały zapłacone. Ponadto Spółka we własnym stanowisku wskazała, że wartość sprzedanego towaru w cenach zakupu jest księgowana w koszty Spółki dopiero w momencie sprzedaży towaru.

Biorąc pod uwagę powyższe, skoro Spółka nie zaliczała do kosztów uzyskania przychodów kwot wynikających z faktur dokumentujących zakup towarów handlowych to nie miała obowiązku zmniejszać kosztów uzyskania przychodów o kwoty wynikające z tych faktur, mimo nieuregulowania tych kwot w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu stanu faktycznego, pytania i stanowiska dotyczącego obowiązku dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy Spółka nie zaliczała do kosztów uzyskania przychodów kwot wynikających z faktur dokumentujących zakup towarów handlowych i nieuregulowania tych kwot w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności.

Mając na uwadze przepisy Ordynacji podatkowej w zakresie wydawania interpretacji, należy wskazać, że przedstawione, na etapie uzupełnienia wniosku własne stanowisko w zakresie zmniejszania kosztów uzyskania przychodów o kwoty niezapłaconych w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności faktur dokumentujących zakup wyposażenia, materiałów i usług zużytych na własne cele Spółki, przy jednoczesnym braku pytania w tym zakresie, wyznaczającego zakres interpretacji indywidualnej, nie pozwala Organowi na merytoryczną ocenę stanowiska.

Z uwagi na powyższe, jeżeli Wnioskodawca oczekuje również interpretacji w zakresie ustalenia, czy powinien dokonywać zmniejszania kosztów uzyskania przychodów o kwoty niezapłaconych w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności faktur dokumentujących zakup wyposażenia, materiałów i usług zużytych na własne cele Spółki, winien złożyć w tym zakresie nowy wniosek ORD-IN, zwierający skoordynowane trzy elementy tj. dokładny opis sprawy, pytanie oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu. Ponadto należy stwierdzić, że zgodnie z art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.