IBPBI/2/423-1045/09/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 8 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 11 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu do opodatkowania z tytułu różnic kursowych powstałych w związku z wypłatą dywidendy przez kompensatę z pożyczkami - jest prawidłowe.

W dniu 8 września 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu do opodatkowania z tytułu różnic kursowych powstałych w związku z wypłatą dywidendy przez kompensatę z pożyczkami.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 1 grudnia 2009 r. znak: IBPBI/2/423-1045/09/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 11 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w czerwcu 2009 r. podjęła uchwałę w sprawie wypłaty dywidendy za rok 2008 oraz lata ubiegłe na rzecz swoich udziałowców, którymi są Spółka z o.o. z siedzibą w Hiszpanii oraz osoby fizyczne na stałe zamieszkujące w Hiszpanii. Za względu na fakt, iż wypłata dywidendy w przeważającej części nastąpiła przez kompensatę z pożyczkami udzielonymi przez udziałowców w walucie euro, uchwała została podjęta również w walucie euro, z przeliczeniem w jej treści na złote po kursie średnim NBP z dnia podjęcie uchwały.

W momencie wypłaty - kompensaty dywidendy po kursie średnim NBP z dnia podjęcia uchwały), z pożyczkami (po kursie banku z którego korzysta Spółka w Hiszpanii, z dnia wpływu pożyczek na konto w walucie euro), wystąpiły dodatnie różnice kursowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Spółki, w powyżej opisanym stanie faktycznym, w związku z kompensatą dywidendy z pożyczkami w walucie euro, nie była ona zobowiązana do zaliczenia powstałych różnic kursowych do przychodów podlegających opodatkowaniu i odprowadzenia podatku dochodowego od osób prawnych.

W ocenie Spółki, kompensata nastąpiła pomiędzy należnością w walucie euro, a zobowiązaniem z tytułu dywidendy w walucie polskiej, która tylko dla celów ułatwienia wypłaty została przeliczona na walutę euro. Aby powstały dodatnie różnice kursowe niezbędna jest kompensata należności ze zobowiązaniem, których każde powinno być wyrażone w walucie euro.

W ocenie Spółki, dodatnia różnica kursowa, która wynikła z powyższych kompensat nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu własnego stanowiska, Spółka wskazała, iż zobowiązanie wynikające z podjętej uchwały w sprawie wypłaty dywidendy wyrażone jest w walucie euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 191 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1.

Stosownie do przepisów z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. zwanej dalej ustawa o p.d.o.p.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jak wynika z art. 15a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Natomiast w myśl przepisów art. 15a ust. 3 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., ujemne różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Treść cytowanych powyżej przepisów dotyczących podatkowych różnic kursowych wskazuje, że aby różnice kursowe stanowiły przychód bądź koszt uzyskania przychodu muszą być związane z kosztem poniesionym.

Generalną zasadą uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, jest istnienie pomiędzy nim a spodziewanym przychodem związku przyczynowo skutkowego tego typu, że jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, zachowanie bądź zabezpieczenie.

Wypłata dywidendy, jest podziałem zysku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i w żaden sposób nie stanowi wydatku umożliwiającego powstanie przychodu, jak też nie jest związana z utrzymaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu Spółki. Jest jedynie realizacją prawa wspólnika do udziału w zyskach Spółki wynikającego z ww. art. 191 Kodeksu spółek handlowych.

W świetle powyższych przepisów, oraz w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, należy uznać, iż skoro dywidenda nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, to różnice kursowe powstałe w związku z jej ewentualną kompensatą z należnościami z tytułu udzielonych pożyczek, nie mają wpływu na dochód do opodatkowania.

W związku z rozbieżnościami pomiędzy stanem faktycznym w którym Spółka wskazała, iż kompensata nastąpiła z pożyczkami udzielonymi przez udziałowców, a stanowiskiem Wnioskodawcy z którego wynika, iż kompensata nastąpiła pomiędzy należnościami z tytułu pożyczek, a zobowiązaniem z tytułu dywidendy, przyjęto, że Spółka posiada należności z tytułu udzielonych pożyczek, bo w przeciwnym wypadku kompensata nie byłaby możliwa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, pytania oraz stanowiska nie wynika jednoznacznie, czy Spółka oczekuje odpowiedzi w zakresie ewentualnego powstania różnic kursowych od udzielonych pożyczek, czy tylko od wypłaconych dywidend. Dlatego pismem z dnia 1 grudnia 2009 r. znak: IBPBI/2/423-1045/09/SD wezwano Spółkę o doprecyzowanie pytania oraz stanowiska w ww. zakresie. Ponieważ w odpowiedzi na wezwanie Spółka, nie udzieliła odpowiedzi w tym zakresie, to przyjęto, iż spółka oczekuje odpowiedzi tylko dot. różnic kursowych od wypłaconych dywidend.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Do wniosku Spółka dołączyła kopie uchwał dotyczących wypłaty dywidend. Należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Organ, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych uchwał. Jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.