IBPBI/2/423-1042/09/BG
Pismo z dnia 10 września 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1042/09/BG
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z maja 2009 r., który wpłynął do tut. BKIP 12 czerwca 2009 r., uzupełnionym w dniu 7 września 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych kwoty podatku zapłaconego w Czechach, Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1 - stan faktyczny) - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości, odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych kwoty podatku zapłaconego w Czechach, Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 25 sierpnia 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 7 września 2009 r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca "Spółka" jest spółką z siedzibą oraz miejscem zarządu w Polsce, oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Działalność Spółki polega m.in. na działalności w obszarze obrotu prawami autorskimi i udzielania licencji na wykorzystanie utworów.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zawiera z kontrahentami zagranicznymi - umowy, których przedmiotem jest udzielanie przez kontrahentów zagranicznych w imieniu Spółki - na terenie danego kraju w określonym zakresie - licencji na prawa autorskie. Kontrahenci z Czech, Wielkiej Brytanii oraz Włoch potrącają podatek "u źródła" od należności licencyjnych wypłacanych Spółce (o ile z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z tym krajem wynika konieczność opodatkowania takich należności w tym kraju). Spółka traktuje się jako tzw. beneficial owner otrzymanych kwot i odlicza podatek pobrany "u źródła" przez kontrahentów zagranicznych. Następnie część z kwot pobranych przez kontrahentów zagranicznych jest przekazywana kompozytorom lub autorom lub ich następcom prawnym, tj. osobom, które udzieliły Spółce licencji na wykorzystywanie tych praw.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zawiera również z kontrahentami zagranicznymi - umowy na podstawie których Spółka pobiera w imieniu klienta zagranicznego - tantiemy autorskie od tzw. wielkich praw. Jednocześnie, na podstawie tej umowy, Spółka potrąca swoje wynagrodzenie (jako agenta podmiotu udzielającego licencji na tzw. wielkie prawa), a następnie wypłaca na rzecz kontrahenta zagranicznego z Wielkiej Brytanii, oraz - w przyszłości - z Niemiec - kwotę pobranych należności pomniejszoną o pobraną prowizję agencyjną. Kontrahenci zagraniczni dostarczają Spółce certyfikaty rezydencji wydane przez właściwe władze podatkowe, pozwalające na pobranie podatku "u źródła" od wypłat dokonanych na ich rzecz przez Spółkę zgodnie z właściwymi postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej przez Polskę z krajem rezydencji podmiotu otrzymującego wypłatę należności.
Spółka w przeszłości wypożyczała na rzecz podmiotów krajowych - materiały nutowe na podstawie których te podmioty rejestrowały utwory. Obecnie na podstawie archiwalnego nagrania tego utworu, kontrahenci Spółki wydają płyty czy dokonują retransmisji tych utworów, zwracając się jednocześnie do Spółki o udzielenie zezwolenia (zgody) na wykorzystanie archiwalnych materiałów w tym zakresie.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:
Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że zgodnie z art. 20 ust. 1 w związku z art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w związku - z odpowiednio w zależności od siedziby kontrahenta zagranicznego -
art. 12 Umowy z Czechami,
art. 12 Umowy z Wielką Brytanią z 1976 r. (w zakresie wypłat dokonywanych do końca obowiązywania tej umowy),
art. 12 Umowy z Wielką Brytanią z 2006 r. (w zakresie wypłat dokonanych od dnia wejścia w życie odpowiednich postanowień tej umowy),
oraz art. 12 Umowy z Włochami,
Spółka ma prawo do odliczenia od podatku dochodowego od osób prawnych obliczonego od łącznej sumy dochodów - kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Czechach, Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech, przy założeniu, że kwota odliczenia nie przekroczy tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie... (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1- stan faktyczny)
Zdaniem Spółki,
Postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich docho¬dów, bez względu na miejsce ich osiągania". Przepis ten wprowadza zatem zasadę nieograniczonego obowiąz¬ku podatkowego, która oznacza, że podmiot będący rezydentem na terytorium Polski, podlega w Polsce opo¬datkowaniu od całości swoich dochodów, tj. tych osiąganych ze źródeł położonych w Polsce i zagranicą. W odniesieniu do należności licencyjnych otrzymywanych przez Spółkę od kontrahentów zagranicznych oznacza to, że należności takie będą, co do zasady, podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, "jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również docho¬dy (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatko¬waniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed doko¬naniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie".
Przy analizie ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy jednak uwzględnić również zasadę określoną w art. 22a usta¬wy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą "przepisy art. 20 (...) stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwój¬nego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska".
Dla uniknięcia podwójnego opodatkowania w dwóch różnych państwach, umowy o unikaniu podwójnego opo¬datkowania zawierają przepisy dotyczące sposobu rozliczenia przez beneficjenta należności - podatku, który został pobrany w państwie z którego wypłacane są należności licencyjne, z podatkiem należnym od beneficjenta należności w kraju jego rezydencji, obliczonym od całości jego dochodu (tj. z uwzględnieniem otrzymanych należności licencyjnych.)
Różne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują odmienne sposoby unikania podwójnego opodatkowania dochodu z należności licencyjnych. Dla rozliczenia podatkowego należności licencyjnych w Pol¬sce, kluczowe znaczenie będą miały więc postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawar¬tej przez Polskę z krajem, którego rezydentem jest podmiot wypłacający te należności polskiemu podatnikowi.
Umowa zawarta między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzona w Warszawie dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 47, poz. 189), dalej:Umowa z Czechami
Zgodnie z art. 12 "Należności licencyjne" Umowy z Czechami:
Należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mają¬cej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opo¬datkowane w tym drugim Państwie.
Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1, mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności lub opłat jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych.
Określenie "należności licencyjne". użyte w niniejszym artykule, oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (...)".
Co do zasady zatem przy zastosowaniu art. 12 ust. 2 Umowy z Czechami, podatek "u źródła" pobierany w Cze¬chach powinien wynosić 5% kwoty brutto należności licencyjnych.
Odliczenie przez Spółkę podatku pobranego w Czechach jest uregulowane w art. 24 ust. 1 lit. b) Umowy z Cze¬chami, stanowiącym, iż "w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący: (...) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga część dochodu, który zgodnie z postanowieniami artykułów (...) 12 może być opodat¬kowany w Republice Czeskiej, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Republice Czeskiej. Jednakże takie potracenie nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem potrącenia i która odpowiada tej części dochodu, która została osiągnięta w Republice Czeskiej".
Zatem w przypadku pobrania przez kontrahenta z Czech - podatku "u źródła", zgodnie z art. 12 ust. 2 Umowy z Czechami, Spółka ma prawo do odliczenia od podatku obliczonego od całości dochodu Spółki (z uwzględnie¬niem należności licencyjnych otrzymanych z Czech) - kwoty podatku "u źródła" pobranego w Czechach. Takie odliczenie nie może jednak przekroczyć kwoty tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem potrącenia i która odpowiada tej części dochodu, która została osiągnięta w Czechach.
Natomiast, w przypadku, gdy stawka podatku "u źródła" jest niższa od stawki podatku w państwie, w którym odbiorca należności posiada nieograniczony obowiązek podatkowy i podlega opodatkowania od całości swoich dochodów, to o ile u tego podmiotu występuje dochód do opodatkowania, to będzie można odliczyć całą kwotę podatku pobranego "u źródła". W innym przypadku odliczenie będzie możliwe jedynie do wysokości podatku w państwie rezydencji przypadającego na kwotę należności licencyjnych.
Umowa zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych podpisana w Londynie dnia 16 grudnia 1976 r. (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), dalej:Umowa z Wielką Brytanią z 1976 r.
Zgodnie z art. 12 "Należności licencyjne" Umowy z Wielką Brytanią z 1976 r.:
Należności licencyjne pochodzące z Umawiającego się Państwa, uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, która jest ich właścicielem, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.
Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych należności.
Użyte w niniejszym artykule określenie "należności licencyjne" oznacza wszelkiego rodzaju należności wypłacane za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego (...)".
Z Umowy z Wielką Brytanią z 1976 r. wynika, że należności licencyjne wypłacane przez kontrahenta z Wielkiej Brytanii na rzecz Spółki podlegały opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii podatkiem "u źródła" w wysokości 10% kwoty brutto należności licencyjnych. Zatem o ile do należności wypłacanych na rzecz Spółki do dnia 31 grudnia 2006 r. można było zastosować postanowienia Umowy z Wielką Brytania z 1976 r., to wówczas od należności otrzymywanych przez Spółkę z Wielkiej Brytanii powinien zostać pobrany podatek "u źródła" w wysokości 10% kwoty brutto wypłaconych należności licencyjnych.
Zgodnie z art. 23 ust. 2 Umowy z Wielką Brytanią z 1976 r. "jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które - zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy - mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, wtedy Polska pozwoli na potrącenie od polskiego podatku od dochodu lub zysków majątkowych (w zależności od konkretnego przypadku), należnego od tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie odpowiednio od tego dochodu lub zysków majątkowych. Jednakże takie potrącenie nie może przekroczyć tej części podatku polskiego, która przypada proporcjonalnie na dochód lub zyski majątkowe, które mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie".
Przepis ten oznacza, że w przypadku pobrania przez kontrahenta z Wielkiej Brytanii - podatku "u źródła" zgodnie z art. 12 ust. 2 Umowy z Wielką Brytanią z 1976 r., Spółka miała prawo potrącenia od polskiego podatku od dochodu - kwoty równej podatkowi "u źródła" zapłaconej w Wielkiej Brytanii; takie potrącenie nie może przekroczyć tej części podatku polskiego, która przypada proporcjonalnie na dochód z należności licencyjnych.
Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), dalej:Umowa z Wielką Brytanią z 2006 r.
Zgodnie z art. 12 ust. 3 "Należności licencyjne" Umowy z Wielką Brytanią z 2006 r.:
"1. Należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli osoba uzyskująca należności jest osobą do nich uprawnioną, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty należności licencyjnych brutto.
Określenie "należności licencyjne" użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (...)".
Z Umowy z Wielką Brytanią z 2006 r. wynika, że należności licencyjne wypłacane przez kontrahenta z Wielkiej Brytanii na rzecz Spółki podlegają od dnia 1 stycznia 2007 r. opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii podatkiem "u źródła" w wysokości 5% kwoty brutto należności licencyjnych. Zatem, o ile do należności wypłacanych przez kontrahentów z Wielkiej Brytanii na rzecz Spółki można zastosować postanowienia Umowy z Wielką Brytanią z 2006 r., to wówczas należności otrzymywane przez Spółkę podlegały opodatkowaniu podatkiem "u źródła" w wysokości 5% kwoty brutto wypłaconych należności licencyjnych.
Zgodnie z art. 22 ust. 2 lit. b) Umowy z Wielką Brytanią z 2006 r. "w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób (...) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe (...) które zgodnie z postanowieniami artykułów (...) 12 (...) Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie".
Przepis ten oznacza, że w razie pobrania przez zagranicznego kontrahenta - podatku "u źródła", zgodnie z art. 12 ust. 2 Umowy z Wielką Brytanią z 2006 r., Spółka miała prawo potrącenia od polskiego podatku dochodowego od osób prawnych - kwoty równej kwocie podatku "u źródła" pobranej przez kontrahenta z Wielkiej Brytanii; takie potrącenie nie może przekroczyć tej części polskiego podatku dochodowego od osób prawnych, która przypada proporcjonalnie na dochód z należności licencyjnych.
Umowa zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374), dalej:Umowa z Włochami.
Zgodnie z art. 12 ust. 3 "Należności licencyjne" Umowy z Włochami:
Należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Jednakże należności te mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych należności.
Określenie "należności licencyjne", użyte w niniejszym artykule, oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (...)".
Na podstawie art. 12 ust. 3 Umowy z Włochami, podatek "u źródła" pobierany we Włoszech powinien więc wynosić 10% kwoty brutto należności licencyjnych.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 i ust. 2 lit. b) Umowy z Włochami "ustala się, że będzie się unikać podwójnego opodatkowania zgodnie z następującymi postanowieniami niniejszego artykułu:
W Polsce: (...) b) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów (...) 12 niniejszej umowy może być opodatkowany we Włoszech, to Polska zezwoli na potracenie od podatku dochodowego tej osoby kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu we Włoszech. Takie potrącenie nie może jednakże przekroczyć tej części podatku, wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego we Włoszech".
Przepis ten oznacza, że w razie pobrania przez kontrahenta z Włoch podatku "u źródła", zgodnie z art. 12 ust. 2 Umowy z Włochami, Spółka będzie miała prawo do odliczenia od podatku obliczonego od całości dochodu Spółki (z uwzględnieniem należności otrzymanych z Włoch) - kwoty podatku "u źródła" pobranego we Włoszech. Takie odliczenie nie może jednak przekroczyć kwoty tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem potrącenia i która odpowiada tej części dochodu, która została osiągnięta we Włoszech.
W razie, gdy stawka podatku "u źródła" jest niższa od stawki podatku w państwie, w którym odbiorca należności posiada nieograniczony obowiązek podatkowy i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów, to o ile u tego podmiotu występuje dochód do opodatkowania, to będzie można odliczyć całą kwotę podatku pobranego "u źródła".
6.
Zdaniem Spółki, w przypadku podatku "u źródła" pobranego przez kontrahentów z ww. krajów Spółka ma prawo do dokonania odliczenia takiego podatku od podatku w Polsce, stosownie do wskazań właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jednocześnie bez wpływu na ww. odliczenie jest późniejsze przekazywanie części kwot otrzymanych przez Spółkę od zagranicznych kontrahentów - kompozytorom, autorom lub (ich następcom prawnym), tj. osobom, które udzieliły Spółce licencji na wykorzystywanie tych praw.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.
Należy zauważyć, iż Wnioskodawca błędnie powołał we własnym stanowisku (w pkt 5 wierszu 12 na stronie 7 wniosku ORD-IN) "... art. 12 ust. 3 umowy z Włochami..." podczas gdy powinno być "... art. 12 ust. 2 umowy z Włochami..." Organ uznał to za oczywistą omyłkę nie mającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedstawionej sprawie.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Nadmienia się iż w sprawie będącej przedmiotem pytania 1 (zdarzenie przyszłe) oraz 2 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.