IBPBI/2/423-1040/09/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z maja 2009 r., który wpłynął do tut. BKIP 12 czerwca 2009 r., uzupełnionym w dniu 7 września 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości poboru podatku u źródła od kwoty faktycznej wypłaty, tj. kwoty należności pomniejszonej o prowizję pobieraną przez Spółkę (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2- zdarzenie przyszłe) - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości poboru podatku u źródła od kwoty faktycznej wypłaty, tj. kwoty należności pomniejszonej o prowizję pobieraną przez Spółkę.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 25 sierpnia 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 7 września 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1, art. 21 ust. 2, oraz art. 26 ust. 1 w związku z art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w związku z - odpowiednio w zależności od siedziby kontrahenta zagranicznego -

Spółka powinna pobierać podatek "u źródła" od kwoty faktycznej wypłaty, tj. kwoty należności pomniejszonej o prowizję pobieraną przez Spółkę.

(pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2 - zdarzenie przyszłe)

Zdaniem Spółki

Postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) "podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów (...) z praw autorskich lub praw pokrewnych (...), w tym również ze sprzedaży tych praw (...) - ustala się w wysokości 20% przychodów". Natomiast art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż "podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej".

Zatem, co do zasady, należności z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wypłacane przez polskiego rezydenta na rzecz nierezydenta (tj. podmiotu podlegającego ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce), podlegają w Polsce opodatkowaniu 20% podatkiem dochodowym od osób prawnych od przychodów (tj. bez uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów), który powinien być:

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 (dot. m.in. przychodów z praw autorskich i praw pokrewnych) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Dla wysokości opodatkowania podatkiem "u źródła" w Polsce należności licencyjnych - kluczowe znaczenie mają postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej przez Polskę z krajem, którego rezydentem jest podmiot otrzymujący te należności od polskiego podatnika.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych "Osoby prawne (...), które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji". Ww. przepis oznacza, że polski ustawodawca uznaje, że rezydencja podatkowa, oraz - w konsekwencji - możliwość stosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (prowadząca do zastosowania stawki podatku niższej niż 20% stawki podatku wynikającej z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, albo niepobrania podatku w Polsce zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania), powinna być potwierdzona certyfikatem rezydencji, wydanym przez właściwą administrację podatkową.

Jeżeli zatem administracja podatkowa innego kraju potwierdzi przez wystawienie certyfikatu rezydencji, iż zagraniczny kontrahent udzielający Spółce licencji jest rezydentem podatkowym tego kraju (a zatem, iż stosuje się do niego umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą przez ten kraj z Polską), istnieje możliwość - w zależności od postanowień umowy łączącej Polskę z tym krajem:

* zastosowania do należności wypłacanych kontrahentowi stawki podatku, względnie

* nie pobraniu podatku zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą z państwem, które wydało certyfikat rezydencji.

Zgodnie z art. 12 "Należności licencyjne" Umowy z Wielką Brytanią z 1976 r.:

Z Umowy z Wielką Brytanią z 1976 r. wynika, że należności licencyjne wypłacane przez kontrahenta z Wielkiej Brytanii na rzecz Spółki podlegały opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii podatkiem "u źródła" w wysokości 10% kwoty brutto należności licencyjnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 "Należności licencyjne" Umowy z Wielką Brytanią z 2006 r.:

Z Umowy z Wielką Brytanią z 2006 r. wynika, że należności licencyjne wypłacane przez kontrahenta z Wielkiej Brytanii na rzecz Spółki podlegają od dnia 1 stycznia 2007 r. opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii podatkiem "u źródła" w wysokości 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Zgodnie z art. 12 "Należności licencyjne" Umowy z Niemcami z 2003 r.:

" (2) Jednakże należności licencyjne, o których mowa w < art. 12 > ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

(3) Określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (...). Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów. (...)".

Z Umowy z Niemcami z 2003 r. wynika, że należności licencyjne płacone przez polski podmiot na rzecz kontrahenta z Niemiec podlegają opodatkowaniu w Polsce podatkiem "u źródła" w wysokości 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Zdaniem Spółki, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych posługuje się terminem kwot "uzyskanych", zaś postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania używają terminów należności "uzyskane", "wypłacone", lub "płacone", co jednoznacznie wskazuje, iż konieczność poboru podatku "u źródła" obciąża wypłaty dokonywane na rzecz kontrahenta zagranicznego na zasadzie kasowej, tj. jedynie kwoty faktycznie przez niego uzyskane. W konsekwencji należy zatem uznać, że Spółka będzie obowiązana do poboru podatku "u źródła" jedynie od kwot wypłaconych (a więc będzie to kwota pobranych przez Spółkę należności pomniejszona o jej prowizję). Do takiej konkluzji prowadzi też analiza art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż prowizja Spółki, jako podmiotu podlegającego nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, nie może być opodatkowana podatkiem "u źródła" w Polsce, albowiem wlicza się ją do dochodu Spółki w Polsce, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.

W odpowiedzi na wezwanie Spółka sprostowała swoje stanowisko, stwierdzając że, prawidłowe jest stanowisko zgodnie z którym art. 21 ust. 1 ust. 1 pkt 1, art. 21 ust. 2 oraz art. 26 ust. 1 w związku z art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w związku z - odpowiednio w zależności od siedziby kontrahenta zagranicznego

* art. 12 Umowy z Wielką Brytanią z 1976 r. (w zakresie wypłat dokonywanych do końca obowiązywania tej umowy),

* art. 12 Umowy z Wielką Brytanią z 2006 r. (w zakresie wypłat dokonanych od dnia wejścia w życie odpowiednich postanowień tej umowy),

* oraz art. 12 Umowy z Niemcami z 2003 r. (w zakresie wypłat dokonanych od dnia wejścia w życie odpowiednich postanowień tej umowy),

Spółka powinna pobierać podatek " źródła" od kwoty faktycznej wypłaty, tj. kwoty należności pomniejszonej o prowizję pobieraną przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Należy jednak zauważyć, iż stosownie do brzmienia art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533) podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się iż w sprawie będącej przedmiotem pytania 1, 2 (stan faktyczny) i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.