IBPBI/2/423-1038/13/MO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1038/13/MO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 26 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 5 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w przypadku wynagrodzenia ryczałtowego można uznać koszty podróży za koszty uzyskania przychodu, jeżeli w umowie z kancelarią prawną brak jakiejkolwiek wzmianki na ten temat (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w przypadku wynagrodzenia ryczałtowego można uznać koszty podróży za koszty uzyskania przychodu, jeżeli w umowie z kancelarią prawną brak jakiejkolwiek wzmianki na ten temat.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Fundacja zawarła umowę z kancelarią prawną o kompleksową obsługę prawną za wynagrodzeniem ryczałtowym wypłacanym co miesiąc na podstawie wystawionej faktury. W umowie określono szczegółowy zakres obowiązków ciążących na zleceniobiorcy w tym m.in.:

* przygotowanie pozwów i zastępstwa procesowe przed sądami,

* udział w prowadzeniu postępowania egzekucyjnego.

Pomimo umowy ryczałtowej kancelaria prawna przy wyjazdach na rozprawy na dalsze odległości fakturuje dodatkowo koszty podróży.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku wynagrodzenia ryczałtowego można uznać koszty podróży za koszty uzyskania przychodu, jeżeli w umowie z kancelarią prawną brak jakiejkolwiek wzmianki na ten temat... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty podróży służbowej fakturowane przez kancelarię prawną są nieuzasadnione skoro w umowie brak wzmianki na ten temat. Należy zatem domniemywać, że wynagrodzenie ryczałtowe uwzględnia wszystkie koszty kancelarii prawnej. Zdaniem Wnioskodawcy, koszty te nie mogą być uznane przez Fundację za koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Powyższe oznacza, iż podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Fundacja zawarła z kancelarią prawną umowę o kompleksową obsługę prawną za wynagrodzeniem ryczałtowym wypłacanym co miesiąc na podstawie wystawionej faktury. W umowie określono szczegółowy zakres obowiązków ciążących na zleceniobiorcy w tym m.in. przygotowanie pozwów i zastępstwa procesowe przed sądami, udział w prowadzeniu postępowania egzekucyjnego. Ponadto kancelaria prawna przy wyjazdach na rozprawy na dalsze odległości fakturuje dodatkowo koszty podróży, które zdaniem Fundacji są nieuzasadnione z uwagi na brak wzmianki na ten temat w umowie zawartej z kancelarią. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. kosztów podróży.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż skoro, jak sam Wnioskodawca stwierdził, koszty podróży, zostały naliczone przez kancelarię niesłusznie ("są nieuzasadnione"), to nie będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym stanowisko Fundacji należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż jednocześnie wydano postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania oraz w zakresie części pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębną interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl