IBPBI/2/423-1034/10/PC - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów pochodzących z wpłat właścicieli lokali użytkowych i mieszkalnych, dotyczących części wspólnej nieruchomości.
Pismo z dnia 22 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-1034/10/PC Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów pochodzących z wpłat właścicieli lokali użytkowych i mieszkalnych, dotyczących części wspólnej nieruchomości.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wspólnoty przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. Organu 12 sierpnia 2010 r.) uzupełnionym w dniu 29 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:
* możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu powstałego z wpłat właścicieli lokali użytkowych (członków wspólnoty), dotyczących części wspólnej nieruchomości - jest nieprawidłowe,
* możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu powstałego z wpłat właścicieli lokali mieszkalnych (członków wspólnoty), dotyczących części wspólnej nieruchomości - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:
* możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu powstałego z wpłat właścicieli lokali użytkowych (członków wspólnoty), dotyczących części wspólnej nieruchomości,
* możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu powstałego z wpłat właścicieli lokali mieszkalnych (członków wspólnoty), dotyczących części wspólnej.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 28 września 2010 r. Znak IBPB I/2/423-1034/10/PC wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 29 października 2010 r.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wspólnota Mieszkaniowa powstała z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r. Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości, tworzą wspólnotę mieszkaniową.
Wspólnota mieszkaniowa nie posiada własnego majątku, zarządza ona jedynie majątkiem swoich członków w takim zakresie, w jakim wchodzi on w skład nieruchomości wspólnej.
W skład nieruchomości wchodzą lokale o powierzchni użytkowej ogółem 3976,70 m2, w tym:
* lokale mieszkalne o pow. 2623,40 m2,
* miejsca postojowe o pow. 338,30 m2,
* pomieszczenia przynależne do lokali mieszkalnych o pow. 123,90 m2,
* oraz lokale użytkowe o powierzchni 891,10 m2.
Właścicielami lokali użytkowych są osoby prawne i osoby fizyczne. Lokale użytkowe usytuowane są na parterze budynku i stanowią 22,41% powierzchni użytkowej ogółem.
Części wspólne nieruchomości nie są przypisane do powierzchni mieszkalnej czy użytkowej, tylko do całości nieruchomości. Właściciele lokali mieszkalnych i użytkowych uiszczają wpłaty w formie zaliczek na poczet wydatków związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, remontów nieruchomości wspólnej i utrzymaniem własnych lokali w zakresie dostawy mediów.
Na koszty nieruchomości wspólnej składają się w szczególności:
wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
opłaty za dostawę energii elektrycznej, cieplnej, gazu i wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej,
ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publiczno prawne,
wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
wynagrodzenie zarządcy.
Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej właściciele lokali odpowiadają proporcjonalnie do posiadanych udziałów.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy opłaty wnoszone przez właścicieli lokali użytkowych - członków wspólnoty mieszkaniowej z tytułu utrzymania nieruchomości wspólnej, przyszłych remontów i utrzymania własnych lokali w zakresie dostawy mediów korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).
Zdaniem Wspólnoty Mieszkaniowej, wpłacane zaliczki w formie bieżących opłat przez właścicieli lokali mieszkalnych i użytkowych - członków wspólnoty mieszkaniowej na utrzymanie nieruchomości wspólnej, remontów nieruchomości wspólnej i dostawy mediów do lokali, należy zaliczyć do gospodarki zasobami mieszkaniowymi, gdyż opłaty te oraz pokrywane z nich koszty służą części wspólnej nieruchomości zapewniając sprawne jej funkcjonowanie, nie mają one charakteru zarobkowego. Współwłasność w nieruchomości wspólnej budynku mieszkalnego właścicieli lokali użytkowych nie różni się pod względem praw i obowiązków od współwłasności jaką posiadają właściciele lokali mieszkalnych.
W związku z powyższym uiszczane zaliczki na poczet utrzymania powierzchni wspólnych przez któregokolwiek z właścicieli oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.
Stanowisko to oparte jest na m.in. na wyroku WSA w Krakowie z 15 kwietnia 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 1596/08.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód, bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej, uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego, muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:
* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a także
* dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Z powołanego przepisu wynika więc, że dla zwolnienia z podatku istotny jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Dochody zwolnione z podatku dochodowego mogą pochodzić wyłącznie z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.
Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.
Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.
Zasadne jest więc zaliczenie do zasobów mieszkaniowych:
budynków mieszkalnych wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
pomieszczeń znajdujących się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związanych z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, w szczególności: budynków (pomieszczeń) administracji osiedlowej, kotłowni i hydroforni wolnostojących, osiedlowych warsztatów (zakładów) konserwacyjno-remontowych,
urządzeń i uzbrojenia terenów, na których znajdują się ww. budynki, w szczególności: zbiorników-dołów gnilnych, szamb, rurociągów i przewodów sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej, ciepłowniczej, sieci elektroenergetycznych i telefonicznych, budowli inżynieryjnych (studni itp.), budowli komunikacyjnych (np: drogi osiedlowe, ulice, chodniki), innych budowli i urządzeń związanych z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mających wpływ na prawidłowe funkcjonowanie budynków mieszkalnych (np: latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).
gruntów na których posadowione są budynki mieszkalne.
W języku potocznym, pojęcie "gospodarka" - w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. "Zasób" zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojecie "mieszkanie" jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik "mieszkaniowy", "mieszkaniowych" określa rzeczy związane z mieszkaniem. W konsekwencji, z interpretacji językowej pojęcia "gospodarka zasobami mieszkaniowymi" wynika, że gospodarka ta obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi rzeczami związanymi z zamieszkiwaniem.
Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, że lokale użytkowe nie należą do żadnej ze wskazanych wyżej grup pomieszczeń pozostałych i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców (ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego, zapewniających sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie).
Istotą lokali użytkowych jest ich niemieszkalne przeznaczenie, co oznacza, iż nie można ich zaliczyć do zasobów mieszkaniowych. W związku z tym, dochody uzyskane od właścicieli tych lokali, jako nieosiągnięte z zasobów mieszkaniowych, należy zaliczyć do dochodów, które bez względu na cel na jaki zostaną przekazane, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Natomiast dochód stanowiący nadwyżkę zaliczek wnoszonych przez właścicieli lokali mieszkalnych nad kosztami, w części przeznaczonej na utrzymanie zasobów mieszkaniowych korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:
* możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu powstałego z wpłat właścicieli lokali użytkowych (członków wspólnoty), dotyczących części wspólnej nieruchomości - jest nieprawidłowe,
* możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu powstałego z wpłat właścicieli lokali mieszkalnych (członków wspólnoty), dotyczących części wspólnej nieruchomości - jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Odnosząc się do powołanego przez Wspólnotę orzeczenia sądu, tut. Organ podkreśla, iż został on wydany w indywidualnej sprawie w odzwierciedleniu do konkretnego stanu faktycznego i nie ma charakteru wiążącej wykładni prawa podatkowego. Ponadto należy zauważyć, iż istnieją również wyroki sądów potwierdzające stanowisko tut. Organu, np. w wydanym w dniu 12 lutego 2010 r. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt. II FSK 1551/08) Sąd zajął stanowisko tożsame ze stanowiskiem zawartym w niniejszej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.