IBPBI/2/423-103/11/MO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-103/11/MO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wypłata pieniężna lub świadczenie w naturze na rzecz Spółki wynikające z częściowego wycofania przez Spółkę wkładu będą podlegać opodatkowaniu podatkiem CIT (pytanie oznaczone we wniosku jako lit. b) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wypłata pieniężna lub świadczenie w naturze na rzecz Spółki wynikające z częściowego wycofania przez Spółkę wkładu będą podlegać opodatkowaniu podatkiem CIT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest właścicielem wytworzonych we własnym zakresie, zarejestrowanych przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej i objętych ochroną znaków towarowych.

Spółka zamierza założyć zagraniczną spółkę osobową z siedzibą na terytorium Unii Europejskiej, której powierzone zostanie m.in. zarządzanie własnością intelektualną Spółki ("SpK"). Forma prawna SpK będzie odpowiednikiem spółki komandytowej w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.; dalej: "k.s.h."). Spółka pełnić będzie w SpK rolę komandytariusza uprawnionego do większościowego udziału w zysku. Komplementariuszem będzie zagraniczna spółka kapitałowa z siedzibą na terytorium tego samego kraju, w którym mieścić się będzie siedziba SpK.

SpK posiadać będzie siedzibę za granicą, tj. zostanie zarejestrowana w zagranicznym rejestrze handlowym i zarządzana będzie za granicą (za granicą znajdować się będzie siedziba organu przedstawicielskiego spółki, w którym zasiadać będą w większości zagraniczni rezydenci podatkowi). W państwie siedziby SpK prowadzone będą jej księgi rachunkowe.

SpK prowadzić będzie działalność gospodarczą wyłącznie za granicą, tj. w państwie siedziby znajdować się będzie biuro i rachunek bankowy SpK, jej pracownicy podlegać będą systemowi ubezpieczeń społecznych obowiązującemu w państwie siedziby. Jako podatnik podatku od towarów i usług, SpK zarejestrowana będzie w państwie siedziby dla celów podatkowych.

Spółka zamierza wnieść co najmniej jeden z posiadanych znaków towarowych ("Znak") do nowotworzonej SpK jako wkład niepieniężny.

W ramach prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, SpK udostępniać będzie znaki towarowe (w tym Znak) do odpłatnego korzystania na podstawie umów licencyjnych. Rozważana jest m.in. możliwość zawarcia umowy licencyjnej pomiędzy SpK a Spółką lub pomiędzy SpK a podmiotami trzecimi.

Spółka nie wyklucza, że:

a.

osiągane wyniki finansowe będą pozwalały SpK na dokonywanie wypłat zysku za poszczególne lata obrotowe,

b.

w trakcie trwania umowy SpK, Spółka dokona częściowego wycofania wkładu,

c.

SpK zostanie w przyszłości rozwiązana.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wypłata pieniężna lub świadczenie w naturze na rzecz Spółki wynikające z częściowego wycofania przez Spółkę wkładu będą podlegać opodatkowaniu podatkiem CIT... (pytanie oznaczone we wniosku jako lit. b)

Zdaniem Spółki, wypłata ani świadczenie w naturze stanowiące równowartość części wycofywanego przez Spółkę wkładu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem CIT.

Zarówno na gruncie polskiego, jak i prawa podatkowego kraju rezydencji SpK, spółki osobowe jako podmioty pozbawione osobowości prawnej są transparentne podatkowo. Oznacza to, że podatnikami z tytułu generowanych przez te spółki dochodów są ich wspólnicy.

Wyrazem tej ogólnej zasady na gruncie prawa polskiego jest m.in. art. 5 Ustawy CIT, w myśl którego przychody (i odpowiednio koszty) związane z uczestnictwem w spółce osobowej (z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3 Ustawy CIT) podlegają łączeniu z przychodami (kosztami) każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału.

Spółka podkreśla, że przepis art. 5 Ustawy CIT, nie ogranicza się do polskich spółek osobowych, o czym świadczy odwołanie się do art. 1 ust. 3 Ustawy CIT, dotyczącego spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, które zgodnie z ustawodawstwem tego państwa traktowane są jak osoby prawne i podlegają w tym państwie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W ocenie Spółki, również wypłaty pieniężne lub świadczenia w naturze tytułem częściowego lub całkowitego zwrotu wkładu na rzecz Spółki nie będą rodziły obowiązku podatkowego w podatku CIT, pod warunkiem, że ewentualna nadwyżka ponad wartość wniesionego wkładu zostanie wcześniej opodatkowana zgodnie z art. 5 Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a Ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli zatem wniesienie wkładu do SpK nie stanowi dla Spółki kosztu uzyskania przychodów, zaś wartość wypłaty dokonanej na rzecz Spółki nie przewyższa wartości wkładu wraz z ewentualną nadwyżką opodatkowaną już wcześniej na poziomie Spółki, zarówno częściowy, jak i całkowity zwrot wkładu do Spk będzie dla Spółki neutralny podatkowo.

Przyjęcie odmiennego stanowiska stanowiłoby zdaniem Spółki naruszenie jednej z podstawowych zasad podatku dochodowego, jaką jest założenie, że ta sama wartość nie może być dwukrotnie opodatkowana na imię tej samej osoby, a ten sam wydatek nie może być uwzględniony więcej niż jeden raz jako koszt uzyskania przychodu. Zasada ta, choć nie została wyrażona wprost w uregulowaniach prawa podatkowego, jest jednak powszechnie akceptowana przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 października 2004 r. (sygn. akt FSK 594/04)1, "zysk oznacza nadwyżką wpływów nad wydatkami w działalności gospodarczej, występującą w założonym okresie. Jest to więc dochód spółki jako wspólnego źródła przychodów wspólników. Przyrost majątku spółki dokonywał się sukcesywnie i sukcesywnie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (...) Wobec tego należy stwierdzić, iż wystąpienie wspólnika ze spółki i wiążący się z tym faktem zwrot przypadającego temu wspólnikowi majątku spółki nie skutkuje powstaniem u niego przychodu podlegającego opodatkowaniu, bowiem dochody uzyskane dla spółki w czasie jej trwania podlegały opodatkowaniu w każdym roku podatkowym. Zobowiązanie występującego ze spółki wspólnika do uiszczenia podatku dochodowego od spłaty udziału w majątku spółki oznaczałoby opodatkowanie już wcześniej opodatkowanego majątku." (cytowany wyrok zapadł na gruncie uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak co do swej istotnej treści zarówno on, jak i inne przywołane w niniejszym wniosku orzeczenia zachowują w pełni aktualność także w odniesieniu do opodatkowania podatkiem CIT).

Również w wyroku z dnia 19 stycznia 2010 r. (sygn. akt II FSK 1252/08), Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że "zyski wcześniej opodatkowane zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p., powstałe w czasie jej trwania nie mogą być ponownie opodatkowane w momencie zwrotu wkładu (...) Zarówno Sąd jak i organ prawidłowo zatem przyjęły, iż zwrot wkładu wcześniej wniesionego nie może podlegać opodatkowaniu, opodatkowana może być najwyżej nadwyżka majątku, istniejąca w momencie likwidacji spółki, dotychczas nieopodatkowana stosownie do art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. u jej wspólnika. Pogląd ten należy w pełni zaakceptować. Przyrost majątku spółki osobowej, powstały w wyniku jej działalności jest bowiem przychodem z udziału w spółce niebędącej osobą prawną Przychodami tymi są wszelkie przychody (w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p.) osiągnięte z tytułu uczestniczenia w niej (udział to uczestniczenie w czymś wraz z innymi - tak w Uniwersalnym słowniku języka polskiego-dostępnym na stronie internetowej Wydawnictwa PWN, czynna obecność w jakimś zbiorowym działaniu - tak w Słowniku współczesnego języka polskiego - Wyd. Wilga 1996, s. 1171), czyli wszelkie przychody uzyskane z działalności prowadzonej przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w formie spółki niemąjącej osobowości prawnej. Jeżeli przyrost majątku powstał w czasie istnienia spółki, to - wypłacony w wyniku jej likwidacji - winien być opodatkowany tylko wówczas, jeżeli wcześniej nie został opodatkowany u jej wspólnika (likwidacja spółki nastąpić może w trakcie roku podatkowego)."

Powyższe stanowisko potwierdzono także m.in. w wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ("WSA") w Opolu z dnia 14 lipca 2010 r. (sygn. akt I SA/Op 63/10) oraz z dnia 3 marca 2010 r. (sygn. akt I SA/Op 537/09), WSA we Wrocławiu z dnia 30 czerwca 2010 r. (sygn. akt SA/Wr 494/10), a także WSA w Białymstoku z dnia 21 kwietnia 2010 r. (sygn. akt I SA/Bk 85/10).

Podobnie wypowiedział się również WSA w Krakowie w wyroku z dnia 18 marca 2008 r. (sygn. akt I SA/Kr 1029/07), w którym stwierdzono: "w oparciu o (...) zasadę jednokrotnego opodatkowania wspólników spółek osobowych, powszechnie przyjmuje się, że likwidacja spółek osobowych, w obu typach podatków dochodowych, z zastrzeżeniem przepisów dotyczących tzw. opodatkowania remanentu likwidacyjnego z art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinna być również obojętna podatkowo. Podział majątku pozostałego po likwidowanej spółce, nie jest bowiem niczym innym niż realizacją zysków już raz opodatkowanych (...). Sąd podziela więc w całości tezę Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażoną w wyroku z dnia 7 października 2004 r. sygn. FSK 594/04, że wystąpienie wspólnika ze spółki i wiążący się z tym faktem zwrot przypadającemu temu wspólnikowi majątku spółki nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu Zobowiązanie występującego ze spółki wspólnika do uiszczenia podatku dochodowego od spłaty udziału w majątku spółki oznaczałoby opodatkowanie już wcześniej opodatkowanego majątku (...). Dodatkowe opodatkowanie wzrostu wartości majątku spółki byłoby powtórnym opodatkowaniem zysków już raz opodatkowanych, albo opodatkowaniem faktycznie nie uzyskiwanych korzyści (sam wzrost cen rynkowych nie skonsumowanych w wyniku zbycia majątku nie stanowi rzeczywistego przychodu, co wyłącza tego typu kategorię zdarzeń z opodatkowania). Ponadto, zasada jednokrotności opodatkowania spółek osobowych w podatku dochodowym od osób prawnych i traktowania dochodów spółek bezpośrednio jako dochodów wspólników (w proporcji odpowiadającej posiadanym udziałom), skutkuje brakiem powstawania obowiązku podatkowego przy wnoszeniu wkładów do spółek osobowych, ale także brakiem powstania obowiązku podatkowego przy wycofywaniu wkładów i podziału zysków, na skutek wystąpienia wspólnika ze spółki lub też likwidacji całej spółki." Sąd ten powtórzył powyższe stanowisko m.in. w wyrokach z dnia 21 grudnia 2009 r. (sygn. akt I SA/Kr 1531/09) oraz z dnia 18 września 2009 r. (sygn. akt I SA/Kr 775/09).

Pogląd Spółki znajduje potwierdzenie także w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo wskazać można m.in. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 marca 2010 r. nr IPPB3/423-953/09-5/AG, w której stwierdzono, że "jedną z podstawowych zasad przyjętych na gruncie ustawy o p.d.o.p. jest to, iż - mimo, że przychodem są zarówno przychody należne jak i faktycznie otrzymane pieniądze - wykazane przez podatnika przychody (przychody należne) nie mogą podlegać ponownemu ich zaliczeniu do przychodów w chwili ich faktycznego uzyskania. Taka sytuacja prowadziłaby bowiem do podwójnego opodatkowania tych samych dochodów. Zatem środki finansowe otrzymane przez wspólnika w związku z wystąpieniem ze spółki osobowej stanowić będą przychód wspólnika, o ile kwota ta (odpowiadająca tym środkom) nie została uprzednio uwzględniona i wykazana na podstawie art. 5 cytowanej ustawy."

Prawidłowość poglądu Spółki potwierdzają także opracowane przez Ministerstwo Finansów założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych" z dnia 30 kwietnia 2010 r. Projekt przewiduje, że przy likwidacji spółki osobowej, w przypadku otrzymania przez wspólnika

1.

środków pieniężnych - ich wartość nie będzie stanowiła przychodu, przyjęcie tego rozwiązania uwzględnia wnioski płynące z orzecznictwa i zmierza do wyeliminowania zagrożenia wystąpienia podwójnego opodatkowania. W związku z tym proponuje się wyłączenie z przychodów podlegających opodatkowaniu przychodu odpowiadającego wartości otrzymanych z tytułu likwidacji spółki,

2.

innych składników majątku - ich wartość będzie stanowiła przychód u wspólnika dopiero w momencie zbycia składnika majątku otrzymanego w wyniku likwidacji spółki (...) Wymaga to wyraźnego wskazania w ustawie CIT, że przychód nie powstaje w związku z otrzymaniem w wyniku likwidacji spółki niepieniężnych składników majątku.

Natomiast w przypadku wystąpienia wspólnika ze Spółki, proponuje się, by przy wypłatach pieniężnych z opodatkowania wyłączony był wniesiony przez wspólnika wkład oraz pozostawiony przez wspólnika zysk uprzednio opodatkowany, zaś przy świadczeniach niepieniężnych, opodatkowanie odroczone zostało do dnia uzyskania przychodu ze sprzedaży składników majątkowych otrzymanych w wyniku wystąpienia ze spółki.

W oparciu o zasadę jednokrotnego opodatkowania dochodów potwierdzoną w interpretacjach organów podatkowych oraz orzecznictwie sądów administracyjnych, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że wypłata ani świadczenie w naturze stanowiące równowartość części wycofywanego przez Spółkę wkładu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p.'), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 (art. 1 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Stosownie do treści art. 1 ust. 3 u.p.d.o.p., przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest właścicielem znaków towarowych. Spółka zamierza założyć zagraniczną spółkę osobową z siedzibą na terytorium Unii Europejskiej, będącą odpowiednikiem polskiej spółki komandytowej (dalej "SpK"). Spółka pełnić będzie w SpK rolę komandytariusza. Komplementariuszem będzie zagraniczna spółka kapitałowa z siedzibą na terytorium tego samego kraju, w którym mieścić się będzie siedziba SpK. SpK posiadać będzie siedzibę za granicą i prowadzić będzie działalność gospodarczą wyłącznie za granicą i zarejestrowana będzie w państwie siedziby dla celów podatkowych. Spółka zamierza wnieść znak towarowy do nowotworzonej SpK jako wkład niepieniężny. Spółka wskazuje we wniosku, iż zarówno na gruncie polskiego, jak i prawa podatkowego kraju rezydencji SpK, spółki osobowe jako podmioty pozbawione osobowości prawnej są transparentne podatkowo. Oznacza to, że podatnikami z tytułu generowanych przez te spółki dochodów są ich wspólnicy. Spółka w trakcie trwania umowy zamierza dokonać wycofania wkładu.

Spółki osobowe prawa handlowego nie posiadają osobowości prawnej, a z punktu widzenia prawa podatkowego obowiązanymi do zapłaty podatku od osiąganych przez nie dochodów (podatnikami) są ich poszczególni wspólnicy. Z tego też względu, skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek osobowych, a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, należy rozpatrywać w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Sposób opodatkowania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną uregulowany został w art. 5 ust. 1 i 2 u.p.d.o.p.

W świetle art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p., analogiczne zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Ponieważ SpK jest spółką osobową, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba prawna, to dochód z udziału w SpK będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p. podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zatem wspólnicy zagranicznej spółki osobowej posiadający siedzibę w Polsce są podatnikami podatku dochodowego zgodnie z polskim prawem podatkowym.

Stosownie do art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Należy przy tym wyjaśnić, że omawiana ustawa nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 1 - 2 u.p.d.o.p.). Na podstawie powołanego art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

Jednocześnie w art. 12 ust. 4 u.p.d.o.p. zawarty został zamknięty katalog kategorii przychodów wyłączonych z opodatkowania.

Przepisy u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. określają zasady opodatkowania przychodu wspólnika w sytuacji likwidacji Spółki osobowej bądź wystąpienia z takiej Spółki.

Na mocy art. 2 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478) został dodany art. 12 ust. 4 pkt 3a-3b obowiązujący od 1 stycznia 2011 r. który stanowi, iż do przychodów nie zalicza się:

3a) środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu:

a.

likwidacji takiej spółki,

b.

wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej wydatkom na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce i uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 5, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce,

3b) wartości innych niż wymienione w pkt 3a składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji; przychodem jest jednak w przypadku odpłatnego zbycia tych składników majątku ich wartość wyrażona w cenie, za którą wspólnik je zbywa - art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z cytowanego przepisu, wyłączeniu z przychodów podlegają jedynie środki pieniężne bądź inne wartości w przypadku likwidacji spółki osobowej bądź wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Przepis ten nie odnosi się natomiast do środków pieniężnych lub świadczeń w naturze w związku z częściowym wycofaniem wkładu ze spółki osobowej. W związku z powyższym w przypadku wycofania części wkładu Spółka winna wykazać przychód z tego tytułu.

Odnosząc się natomiast do kwestii kosztów uzyskania przychodów, wskazać należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Zatem w sytuacji częściowego wycofania wkładu ze spółki osobowej Spółka ma prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodu części wydatków na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w tej spółce proporcjonalnie do wycofywanych wkładów.

Reasumując należy stwierdzić, iż wypłaty pieniężne lub świadczenia w naturze przez zagraniczną spółkę osobową tytułem częściowego zwrotu wkładu na rzecz Wnioskodawcy nie będą rodziły obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, w części odpowiadającej wydatkom na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na marginesie należy zaznaczyć, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku może mieć również (w zależności od państwa siedziby SpK) zastosowanie art. 20 lub art. 17 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p., jednak kwestia ta nie była objęta zakresem niniejszego wniosku.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie lit. a) i c) wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl