IBPBI/2/423-1010/08/AP - Wydatki na świadczenia medyczne ponoszone przez spółkę na rzecz pracowników a koszty uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na dodatkowe dobrowolne świadczenia medyczne dla pracowników (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na dodatkowe dobrowolne świadczenia medyczne dla pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach dodatkowej opieki zdrowotnej z uwagi na charakter i miejsce wykonywania pracy, Spółka zaproponowała pracownikom przeprowadzenie badań w pracowni tomografii komputerowej. Umowa z pracownią została zawarta na okres od 8 października 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. na kwotę ryczałtową, ustaloną w wyniku negocjacji, niezależną od ilości przeprowadzonych badań oraz ilości pracowników. Płatność za badania odbędzie się w dwóch ratach, pierwsza w formie zaliczki w miesiącu listopadzie 2008 r., druga po zakończeniu badań w miesiącu styczniu 2009 r. Podstawą do przeprowadzenia badania jest skierowanie potwierdzające zatrudnienie pracownika w firmie, natomiast rodzaj badania ustala lekarz w wywiadzie z pracownikiem. Jednostka medyczna nie wystawia imiennych rachunków za korzystanie z określonych jej usług przez konkretnych pracowników.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na dodatkowe dobrowolne świadczenia medyczne ponoszone przez Spółkę na rzecz pracowników... (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zdaniem Wnioskodawcy, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z finansowaniem świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników. W ocenie Spółki, pracodawca powinien ponosić również koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami. Przez pojęcie profilaktycznej opieki zdrowotnej Spółka rozumie ogół działań zapobiegających powstawaniu niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z warunkami albo charakterem pracy. Objęcie pracowników dodatkową opieką medyczną, celem profilaktyki powoduje zmniejszenie absencji chorobowej, wyższy komfort psychiczny pracy, a w konsekwencji zwiększoną efektywność pracy.

To z kolei w bezpośredni sposób przekłada się na jakość realizowanych usług oraz uzyskiwane przez Spółkę przychody. Należy uznać, iż opisane wydatki będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów jako odpowiadające kryterium wynikłym z art. 15 ust. 1 o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty badań pracowników ponoszone przez pracodawcę dobrowolnie spełniają warunki umożliwiające ich kwalifikację jako koszty uzyskania przychodu. Nie są już bowiem wymienione w katalogu wydatków podlegających wyłączeniu z kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), za koszty uzyskania przychodów uznaje koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika oraz nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższą definicją do kosztów uzyskania przychodów można również zaliczyć tzw. koszty pracownicze. Pojęcie to obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia i inne wypłaty pieniężne oraz świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Przepisy prawa pracy, w tym przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) nakładają na pracodawcę wymóg przeprowadzania na własny koszt badań określonych w art. 229 Kodeksu Pracy. Pracodawca poza świadczeniami z zakresu badań profilaktycznych obowiązany jest sfinansować koszt profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, ze względu na warunki pracy.

Według stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2006 r. koszty związane z finansowaniem przez pracodawcę świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników nie były kosztami uzyskania przychodów z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązywały pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw (art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Od dnia 1 stycznia 2007 r., w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, brak jest wyłączenia z kosztów podatkowych wydatków poniesionych na finansowanie świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników. Oznacza to, że wydatki ponoszone przez pracodawcę mogą stanowić dla niego koszt uzyskania przychodów.

W przypadku wydatków ponoszonych na rzecz pracowników, nie oznacza to ich automatycznej kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów. Nie powinno się bowiem zapominać o przesłankach wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych warunkujących zaliczenie poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów.

Niewątpliwie, wydatki ponoszone przez Spółkę na zapewnienie pracownikom opieki medycznej, będą miały wpływ na efektywność wykonywanej pracy. Zatem, wydatki te uznać należy za związane w sposób pośredni z uzyskiwanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, co umożliwia ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2008 r. jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.