IBPBI/2/423-101/14/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 15 stycznia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług gastronomicznych poza siedzibą firmy w czasie spotkań z przedstawicielami innych firm z branży, kontrahentami, inwestorami, członkami Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy i Rady Nadzorczej - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług gastronomicznych poza siedzibą firmy w czasie spotkań z przedstawicielami innych firm z branży, kontrahentami, inwestorami, członkami Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy i Rady Nadzorczej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo ponosi wydatki na zakup usług gastronomicznych na zewnątrz, tj. poza siedzibą firmy w lokalach gastronomicznych lub restauracji podczas spotkań z:

* przedstawicielami innych przedsiębiorstw wodociągów i kanalizacji celem wymiany informacji, doświadczeń, omówienia aktualnych problemów branżowych,

* z kontrahentami, inwestorami m.in. z X, z którym to Przedsiębiorstwem jako konsorcjum posiada 50% akcji w nowo utworzonej Spółce Y; celem rozmów biznesowych jest działalność handlowa, pozyskiwanie funduszy na rozwój celem zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów w przyszłości,

* z członkami Walnego Zgromadzenia Spółki oraz Rady Nadzorczej; rozmowy dotyczą omawiania zagadnień z zakresu ustawowych, statutowych, opiniodawczych funkcji organów nadzorczych, których decyzje mają wpływ na rozwój firmy.

Tego typu spotkania poza siedzibą firmy odbywają się sporadycznie.

Obecnie Przedsiębiorstwo wydatki te kwalifikuje jako koszty reprezentacji i na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 wyłącza z kosztów podatkowych przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup usług gastronomicznych na zewnątrz poza siedzibą firmy w czasie spotkań z przedstawicielami innych firm z branży wodociągowo - kanalizacyjnej, kontrahentami, inwestorami, członkami Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy i Rady Nadzorczej mogą, na podstawie art. 15 ust. 1, być kwalifikowane jako koszty podatkowe do celów ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakup usług gastronomicznych na zewnątrz poza siedzibą firmy w czasie spotkań z przedstawicielami innych firm z branży wodociągowo - kanalizacyjnej, kontrahentami, inwestorami, członkami Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy i Rady Nadzorczej mogą, na podstawie art. 15 ust. 1, być kwalifikowane jako koszty podatkowe do celów ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. W czasie tych spotkań prowadzone są rozmowy dotyczące zakresu działalności Przedsiębiorstwa, ich celem jest zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów w przyszłości. Wydatki te nie mają charakteru wytwornego, są zamawiane z menu danego lokalu i dokumentowane fakturą lub rachunkiem, gdy dany lokal nie jest podatnikiem VAT. Przedsiębiorstwo posiada indywidualną interpretację w zakresie kwalifikowania do kosztów podatkowych artykułów spożywczych na spotkania w siedzibie firmy IBPBI/2/423-545/09/CzP z 27 lipca 2009 r. Zdaniem Spółki, miejsce podawania poczęstunków nie stanowi podstawy do kwalifikacji wydatków do kosztów reprezentacji i wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów, co potwierdza wyrok NSA z 17 czerwca 2013 r.- sygn. II FSK 702/11 oraz interpretacja ogólna Ministra Finansów sygn. DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521 z 25 listopada 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. W świetle tego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami spotkań.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi wydatki na zakup usług gastronomicznych poza siedzibą firmy w lokalach gastronomicznych lub restauracjach podczas spotkań z:

* przedstawicielami innych przedsiębiorstw celem wymiany informacji, doświadczeń, omówienia aktualnych problemów branżowych,

* z kontrahentami oraz inwestorami celem rozmów biznesowych,

* z członkami Walnego Zgromadzenia Spółki oraz Rady Nadzorczej celem rozmów z zakresu ustawowych, statutowych, opiniodawczych funkcji organów nadzorczych, których decyzje mają wpływ na rozwój firmy.

Wątpliwości Spółki budzi możliwość zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup usług gastronomicznych nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. Wydatki te ponoszone są bowiem w toku bieżąco prowadzonej działalności gospodarczej w trakcie spotkań:

* z przedstawicielami innych przedsiębiorstw (celem wymiany informacji, doświadczeń, omówienia aktualnych problemów branżowych),

* z kontrahentami oraz inwestorami (celem rozmów jest działalność handlowa, pozyskiwanie funduszy) jak również

* z członkami Walnego Zgromadzenia Spółki oraz Rady Nadzorczej (podejmowane są decyzje mające wpływ na rozwój firmy).

Zatem celem tych wydatków nie jest stworzenie dobrego wizerunku Wnioskodawcy, czy też wykreowanie pozytywnych relacji z przedstawicielami innych przedsiębiorstw, kontrahentami, inwestorami czy członkami Walnego Zgromadzenia Spółki oraz Rady Nadzorczej. Poniesione wydatki spełniają zatem przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. - są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.