IBPBI/2/423-1004/12/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia jaki kurs walutowy należy zastosować do wyceny środków pieniężnych z tytułu wpływu od kontrahenta zapłaty za fakturę (otrzymane należności), a jaki z tytułu zapłaty kontrahentowi za fakturę (zapłata zobowiązania) oraz co oznacza pojęcie "faktycznie zastosowany kurs waluty" - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 sierpnia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia jaki kurs walutowy należy zastosować do wyceny środków pieniężnych z tytułu wpływu od kontrahenta zapłaty za fakturę (otrzymane należności), a jaki z tytułu zapłaty kontrahentowi za fakturę (zapłata zobowiązania) oraz co oznacza pojęcie "faktycznie zastosowany kurs waluty".

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka posiada rachunki walutowe w USD i EURO w banku, na które wpływają należności od kontrahentów i z których płaci za swoje zobowiązania walutowe. Spółka również kupuje i sprzedaje walutę bankowi za pośrednictwem systemu bankowego (kursy on-line).

Różnice kursowe Spółka ustala zgodnie z art. 9b na podstawie art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z obowiązującą w Spółce "Polityką rachunkowości" wpływ środków pieniężnych na rachunek walutowy (kupno waluty w banku) wyceniane jest według faktycznie zastosowanego bankowego kursu kupna; wpływ środków na rachunek walutowy (otrzymanie należności) według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu. Zgodnie z art. 35 ust. 8 ustawy o rachunkowości, wycena walut obcych rozchodowanych z rachunku bankowego (różnice kursowe na rachunku walutowym) dokonywana jest według metody FIFO. Wypływ środków pieniężnych z rachunku walutowego (sprzedaż waluty do banku) wyceniany jest według faktycznie zastosowanego kursu sprzedaży banku, wypływ środków z rachunku walutowego (zapłata należności) według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypływu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaki kurs walutowy należy zastosować do wyceny środków pieniężnych z tytułu wpływu od kontrahenta zapłaty za fakturę (otrzymane należności), a jaki z tytułu zapłaty kontrahentowi za fakturę (zapłata zobowiązania). Co oznacza pojęcie "faktycznie zastosowany kurs waluty" do zapłaty zobowiązań i otrzymanych należności na rachunek walutowy Spółki.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15a różnice kursowe powstają jeżeli wartość przychodu/kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa/wyższa od wartości tego przychodu/kosztu w dniu jego otrzymania/ zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Problem polega na tym, że ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "kurs faktycznie zastosowany". Zdaniem Spółki, jeżeli nie doszło do rzeczywistej transakcji zakupienia bądź sprzedaży waluty (przewalutowania), to w świetle znowelizowanej ustawy od 1 stycznia 2012 r. do wyceny wpływu waluty z tytułu płatności za fakturę i rozchodu waluty z tytułu zapłaty za fakturę należy przyjąć kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu albo zapłaty waluty z rachunku walutowego. Stanowisko Spółki zgodne jest z interpretacjami wydanymi przez organy z upoważnienia Ministra Finansów, zamieszczonymi na stronie internetowej

* IPPB5/423-1016/11-2/IŚ,

* IPPB5/423-1174/11-2/IŚ,

* IPTPB3/423-338/11-2/IR.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

Należy zauważyć, że konsekwencją wprowadzonych od 1 stycznia 2007 r. zmian w sposobie rozpoznawania różnic kursowych (w tym art. 15a ustawy o p.d.o.p.) jest ich wyodrębnienie w przychodach i kosztach podatkowych. Zatem, różnice kursowe jako element przychodów i kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Prawidłowe wyliczenie podatku uzależnione jest więc m.in. od właściwego ustalenia różnic kursowych, w tym od zastosowania właściwego kursu waluty do przeliczenia danej transakcji, czy też operacji finansowej.

W myśl art. 15a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ustawy o p.d.o.p., dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Z kolei art. 15a ust. 3 ustawy o p.d.o.p. stanowi, iż ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2012 r. brzmieniem art. 15a ust. 4 ustawy o p.d.o.p., przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 15a ust. 6 ustawy o p.d.o.p.).

Do określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o p.d.o.p., należy porównać wartość przeliczoną z zastosowaniem określonego wyżej kursu średniego NBP do wartości przeliczonej wg kursu faktycznie zastosowanego z odpowiednich dni wymienionych w cyt. art. 15a.

Natomiast, w stosunku do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., należy porównać, wartości przeliczone z zastosowaniem kursu faktycznie zastosowanego z tych dni.

Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. Obowiązujący od 1 stycznia 2012 r. art. 15a ust. 4 ustawy o p.d.o.p., również nie wprowadza definicji ww. kursu faktycznego. W świetle wykładni językowej, faktycznie zastosowany kurs waluty nie jest tylko kursem zrealizowanym, dlatego też nie należy go wiązać wyłącznie z sytuacjami związanymi z nabyciem i zbyciem (wymianą) walut. Kurs faktycznie zastosowany to kurs, po jakim dokonuje się wyceny w danym dniu transakcji walutowej (przeliczenia waluty obcej). Przy operacjach bankowych, w celu ustalenia różnic kursowych, dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie bankowym, a więc kursie faktycznie zastosowanym. Literalne brzmienie art. 15a ust. 4 ustawy o p.d.o.p., jednoznacznie wskazuje, iż przy obliczaniu różnic kursowych kurs faktyczny, oprócz sytuacji gdzie dochodzi do zbycia/nabycia waluty ma zastosowanie również w przypadku otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. Zatem do wyceny wartości wpływu (wypływu) należności (zobowiązań) w walucie obcej na rachunek walutowy (z rachunku walutowego) w banku należy przyjmować kurs bankowy, tj. kurs faktycznie zastosowany.

Reasumując, do przeliczenia wpływu należności na rachunek walutowy oraz wypłat waluty z tego rachunku tytułem zapłaty zobowiązań Spółka powinna stosować kurs faktycznie zastosowany, tj. kurs bankowy (odpowiednio kurs kupna bądź kurs sprzedaży banku prowadzącego rachunek walutowy, z usług którego korzysta Spółka).

Zatem, stanowisko Spółki, iż w świetle znowelizowanej ustawy od 1 stycznia 2012 r., jeżeli nie doszło do rzeczywistej transakcji kupna bądź sprzedaży waluty (przewalutowania), to do wyceny wpływu waluty z tytułu płatności za fakturę i rozchodu waluty z tytułu zapłaty za fakturę należy przyjąć kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu albo wypływu waluty z rachunku walutowego jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do przytoczonych przez Spółkę interpretacji indywidualnych należy zauważyć, iż powołane interpretacje nie stanowią powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego, ponieważ wydane zostały w indywidualnych sprawach i wiążą tylko strony postępowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.