IBPBI/2/415-9/14/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 31 stycznia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 4 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej (jako wspólnik spółki jawnej) na podstawie umowy leasingu finansowego - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2014 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej (jako wspólnik spółki jawnej) na podstawie umowy leasingu finansowego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce jawnej (dalej: "Spółka"). Spółka prowadzi działalność gospodarczą jako operator stacji benzynowych. W związku z powyższym, Spółka planuje zawrzeć umowę leasingu nieruchomości (grunty i zabudowania) obejmujących stacje benzynowe od ich właściciela/użytkownika wieczystego (dalej: "Finansujący").

Umowa leasingu będzie stanowić umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. 17f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p.") oraz art. 23f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f."), w szczególności umowa zostanie zawarta na czas określony (przekraczający rok), jej przedmiotem będą środki trwałe (Stacje), a suma ustalonych w umowie opłat pomniejszona o należny podatek VAT, będzie odpowiadać, co najmniej wartości początkowej środka trwałego (Stacji). W umowie tej znajdzie się również zapis zgodnie, z którym odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu leasingu będzie dokonywać korzystający (Spółka).

W związku z powyższym, środki trwałe stanowiące przedmiot umowy leasingu zostaną ujawnione w ewidencji środków trwałych celem dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych, które będą stanowić koszt podatkowy Wnioskodawcy stosownie do art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. Podatnik nie wyklucza, że jeszcze przed wprowadzeniem Stacji do ewidencji Spółka poniesie dodatkowe koszty podatkowe związane z zawarciem umowy leasingu np. koszty notarialne. W związku z powyższym, Podatnik powziął wątpliwości w jakiej wysokości powinien ustalić wartość początkową środków trwałych będących przedmiotem leasingu dla potrzeb dokonywanych przez siebie, stosownie do art. 8 ust. 1 oraz art. 23f u.p.d.o.f., odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z postanowieniami umowy leasingu Spółka (jako korzystający) będzie zobowiązana do uiszczania rat z tytułu umowy leasingu. Szczegółowy harmonogram płatności rat z tytułu umowy leasingu będzie stanowił załącznik do umowy leasingu.

Podatnik zaznacza, iż zgodnie z przyjętym modelem prowadzenia działalności gospodarczej środki finansowe przeznaczone na spłatę rat leasingowych (zarówno w części kapitałowej jak i odsetkowej) będą pochodzić głównie z przychodów generowanych z działalności gospodarczej. Biorąc jednak pod uwagę niepewną sytuację na rynku, ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem działalności handlowej jak również ograniczone możliwości pozyskania zewnętrznego finansowania, możliwe jest powstanie zatorów płatniczych. W związku z powyższym nie można wykluczyć, iż na skutek okoliczności zewnętrznych Podatnik nie uiści na czas raty leasingowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakiej wysokości Wnioskodawca (jako wspólnik korzystającego, tj. Spółki) powinien określić wartość początkową środków trwałych będących przedmiotem umowy leasingu finansowego dla potrzeb dokonywania przez siebie odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa stanowiąca dla niego podstawę amortyzacji będzie równa przypadającej na niego jako wspólnika Spółki sumie rat kapitałowych opłat leasingowych (odpowiadającą wartości początkowej środków trwałych ujętych w księgach Finansującego). Wartość ta powinna zostać powiększona o ewentualną kwotę wynikającą z opcji wykupu, o ile opcja ta zostanie przewidziana w umowie leasingu. Dodatkowo Podatnik będzie uprawniony do uwzględnienia w wartości początkowej środka trwałego kosztów związanych z zawarciem umowy leasingu przedmiotowych środków trwałych a naliczonych do dnia ich przekazania do używania.

W efekcie dla potrzeb dokonywania przez Wnioskodawcę odpisów amortyzacyjnych wartość początkowa przedmiotu leasingu (Stacji) powinna zostać ustalona jako suma następujących wartości:

* wartości początkowej Stacji wynikającej z ksiąg Finansującego,

* kwoty wynikającej z opcji wykupu,

* kosztów związanych z zawarciem umowy leasingu przedmiotowych środków trwałych a naliczonych do dnia ich przekazania do używania.

Jak wynika z art. 23f ust. 1 updopf przez umowę leasingu finansowego należy rozumieć umowę, która:

* jest zawarta na czas oznaczony,

* suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek VAT, musi odpowiadać, co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

* zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.

W razie spełnienia powyższych przesłanek do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodu korzystającego nie zalicza się części opłat leasingowych w zakresie, w jakim dotyczą one spłaty wartości początkowej środka trwałego będącego przedmiotem umowy leasingu, określonej w księgach podatkowych finansującego (tzw. części kapitałowej raty leasingowej). Przychodem finansującego i odpowiednio kosztem korzystającego jest natomiast tzw. część odsetkowa raty leasingowej, która jako koszt pośredni powinna być przez korzystającego ujmowana w kosztach podatkowych w momencie jej poniesienia. Brak uwzględnienia w kosztach podatkowych korzystającego spłaty części kapitałowej wynika z faktu, iż jest ona przez niego rozliczana przez odpisy amortyzacyjne dokonywane od składnika majątkowego będącego przedmiotem umowy leasingu, mimo że pozostaje on własnością finansującego.

Przepisy nie określają szczególnego sposobu ustalania wartości początkowej środków trwałych będących przedmiotem leasingu finansowego. Sposób ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu wynika jednak pośrednio z definicji pojęcia "spłaty wartości początkowej" określonej w art. 23a ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., dlatego też określając podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych, należy odwołać się do art. 22g u.p.d.o.f.

Biorąc pod uwagę charakter umowy leasingu finansowego, najbardziej adekwatną postacią wartości początkowej, spośród uregulowanych w ww. wymienionym przepisie jest cena nabycia.

Zgodnie z art. 22g ust. 3 u.p.d.o.f., za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Biorąc jednak pod uwagę, że ustawodawca wprowadził szczegółowy sposób rozliczania przez korzystającego części odsetkowej raty leasingowej, która stanowi dla korzystającego koszt podatkowy w dacie jego poniesienia, część ta nie jest uwzględniania w wartości początkowej środków trwałych będących przedmiotem leasingu. Przyjęcie w tej mierze odmiennego stanowiska prowadziłoby bowiem do dwukrotnego uwzględnienia tej części opłat leasingowych w kosztach podatkowych korzystającego - raz jako koszty pośrednie uzyskania przychodów a drugi raz przez odpisy amortyzacyjne.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy dla potrzeb dokonywania odpisów amortyzacyjnych powinien on określić wartość początkową środków trwałych (z zastrzeżeniem art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f.) w wysokości sumy kapitałowej części opłat leasingowych, która będzie odpowiadać wartości początkowej przedmiotów leasingu określonej w księgach podatkowych Finansującego. Kwota ta powinna zostać powiększona o ewentualną kwotę wynikającą z opcji wykupu, jeżeli zostanie ona określona w umowie leasingu finansowego. Dodatkowo, jak wynika z ww. przepisu Wnioskodawca będzie uprawniony do uwzględnienia w wartości początkowej środka trwałego kosztów związanych z nabyciem przedmiotowych środków trwałych a naliczonych do dnia ich przekazania do używania np. kosztów aktów notarialnych.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdził także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 9 grudnia 2011 r. znak IBPBI/2/423-1149/1I/PC oraz w interpretacji z 3 marca 2010 r. znak IBPBI/2/423-1499/09/MO, w której organ stanął na stanowisku, iż "Spółka winna ustalić wartość początkową nieruchomości będących przedmiotem leasingu w wysokości wartości netto przedmiotu leasingu (rozumianej jako suma kapitałowych części rat leasingowych) powiększonej o kwotę wynikającą z opcji wykupu oraz o opłaty związane z zawarciem umowy poniesione do dnia oddania środka trwałego do używania."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.