IBPBI/1/4511-48/15/ESZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 15 stycznia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 16 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych tytułem organizacji szkolenia dla pracowników oraz wybranych klientów odbiorców - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych tytułem organizacji szkolenia dla pracowników oraz wybranych klientów odbiorców.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej, która jest producentem systemów instalacyjnych działającym na obszarze całej Polski, a także liderem na krajowym rynku instalacji zgrzewanych. Spółka, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w prowadzonych księgach handlowych. Spółka, w ramach prowadzonej przez siebie działalności, chce organizować szkolenia produktowe przeznaczone dla aktualnych oraz ewentualnych odbiorców produktów oferowanych przez spółkę. Do szkoleń mieliby przystąpić pracownicy oraz wybrani klienci odbiorców. Przedmiotem szkolenia miałaby być prezentacja oraz omówienie procesu produkcji, a także omówienie sztandarowych systemów spółki (innowacyjny, kompletny system do c.o. płaszczyznowego i grzejnikowego oraz komplementarny system zgrzewany z polipropylenu znajdujący zastosowanie w instalacjach centralnego ogrzewania grzejnikowego, instalacjach zimnej i ciepłej wody użytkowej oraz instalacjach technologicznych w przemyśle). Celem organizowanych przez spółkę szkoleń miałoby być przekazywanie i pozyskiwanie wiedzy dotyczącej dystrybuowanych przez nią produktów oraz opis ich wykorzystania. Ze względu na to, że spółka prowadzi działalność na terenie całego kraju szkolenia byłyby także prowadzone na rzecz kontrahentów, których siedziby znajdują się w znacznej odległości od siedziby spółki, w związku z czym konieczne byłoby także zakwaterowanie w hotelu osób biorących udział w szkoleniu w dniu poprzedzającym szkolenie oraz następującym po szkoleniu. Oprócz zakwaterowania spółka, w trakcie pobytu osób szkolonych w związku z przeprowadzanymi szkoleniami, zapewniałaby im także posiłki (śniadania, obiadokolacje) oraz catering (zimne i ciepłe napoje, drobne przekąski w trakcie szkolenia) zarówno w siedzibie spółki, jak i poza nią.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty prowadzonego szkolenia w tym zakwaterowania w hotelu, wydatki na artykuły spożywcze oraz usługi gastronomiczne nabywane przez spółkę jawną dla zaproszonych osób odbywających szkolenie organizowane przez spółkę, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu przez wspólnika spółki jawnej na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawczyni, można zakwalifikować poniesione wydatki, jako koszty uzyskania przychodu, ponieważ w pełni wpisują się one w definicję kosztów uzyskania przychodu określoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa PIT"), tj. są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy PIT.

Podstawowym celem spotkań szkoleniowych nie jest budowanie pozytywnego wizerunku podatnika, lecz przekazywanie kontrahentom wiedzy na temat oferowanych przez podatnika produktów, ich właściwości oraz zastosowania. Przy czym, wiedza przez nich zdobyta ma skutkować zwiększeniem sprzedaży tychże produktów, a w konsekwencji uzyskaniem i zwiększeniem przychodu podatnika. Działaniem spółki, której podatnik jest wspólnikiem, jest zarazem promowanie aktualnych produktów, jak i samej marki, zwiększając zainteresowanie sprzedawanymi wyrobami. Powołując się na interpretację indywidualną Wnioskodawczyni wskazała również, że jej zdaniem do kosztów uzyskania przychodu zaliczyć można nie tylko koszty związane z zakupem usług gastronomicznych i produktów spożywczych, lecz także dotyczące przejazdu/przelotu, noclegowych, organizacji konferencji (w tym najem sali, wynagrodzenie dla wykładowców), dotyczących uczestnictwa w konferencji (jeżeli uczestnictwo w danej konferencji jest odpłatne) oraz wydatki związane z nabyciem następujących towarów: materiały marketingowe i foldery informacyjne zawierające ofertę handlową Spółki oraz opis stosowania preparatów.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała

* wyrok 7 Sędziów NSA z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11,

* wyrok NSA z 13 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1147/10,

* interpretację ogólną wydaną przez Ministra Finansów z 25 listopada 2013 r., sygn. DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 marca 2010 r. Znak: IPPB5/423-33/10-4/JC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Zatem aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien on, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* powinien być właściwie udokumentowany.

Dokonując powyższej kwalifikacji podatnik winien mieć również na uwadze negatywny katalog kosztów, zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, bądź wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami szkoleń. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej, która w ramach prowadzonej przez siebie działalności, zamierza organizować szkolenia produktowe. Do szkoleń mieliby przystąpić pracownicy oraz wybrani klienci odbiorców. Celem organizowanych przez spółkę szkoleń miałoby być przekazywanie i pozyskiwanie wiedzy dotyczącej dystrybuowanych przez nią produktów oraz opis ich wykorzystania. Ze względu na to, że spółka prowadzi działalność na terenie całego kraju szkolenia byłyby także prowadzone na rzecz kontrahentów, których siedziby znajdują się w znacznej odległości od siedziby spółki, w związku z czym konieczne byłoby także zakwaterowanie w hotelu osób biorących udział w szkoleniu w dniu poprzedzającym szkolenie oraz następującym po szkoleniu. Oprócz zakwaterowania spółka, w trakcie pobytu osób szkolonych w związku z przeprowadzanymi szkoleniami, zapewniałaby im także posiłki (śniadania, obiadokolacje) oraz catering (zimne i ciepłe napoje, drobne przekąski w trakcie szkolenia) zarówno w siedzibie spółki jak i poza nią. Wiedza zdobyta przez uczestników szkolenia będzie skutkować zwiększeniem sprzedaży oferowanych przez spółkę produktów, a w konsekwencji i zwiększeniem przychodów Wnioskodawczyni.

Mając powyższe na względzie, na gruncie przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że wydatki, o których mowa we wniosku, zostaną poniesione w celu uzyskania przychodu z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Wydatki te nie zostały również ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. W szczególności wydatki te, nie stanowią wydatków na reprezentację.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na organizację szkolenia, poniesione w związku z uczestnictwem w tym spotkaniu wybranych klientów, kontrahentów (np. koszty zakwaterowania w hotelu, posiłków oraz cateringu), będą mogły (co do zasady) stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez nią działalności gospodarczej pod warunkiem należytego ich udokumentowania. Kosztem tym będą także wydatki poniesione w związku z uczestnictwem w części szkoleniowej spotkania pracowników spółki. Przy czym dla Wnioskodawczyni, jako wspólnika spółki jawnej, ww. wydatki będą stanowić koszt podatkowy proporcjonalnie do jej prawa do udziału w zysku spółki. W myśl bowiem art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zaznaczyć również należy, że to na podatniku ciąży również obowiązek należytego udokumentowania ww. wydatków. Przy czym, posiadane dowody nie mogą się ograniczać do faktur (rachunków) stwierdzających wysokość poniesionych wydatków, lecz winny to być dowody umożliwiające w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo - skutkowego poniesionych wydatków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto potwierdzające racjonalność poniesionych wydatków.

Nadmienić także należy, że zasadność zaliczenia tych wydatków (w szczególności związek pomiędzy ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu), do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.