IBPBI/1/4511-393/15/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 26 stycznia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 28 stycznia 2015 r.), uzupełnionym 23 i 26 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w którym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w którym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 lutego 2015 r. Znak: IBPBI/1/4511-92/15/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 23 i 26 lutego 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 1991 r. do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest projektowanie i montaż instalacji ochrony środowiska, elektrycznych i automatyki sterowniczej - Zakład X. Budynek użytkowy będący własnością prywatną, został nabyty 18 lutego 1997 r. kontraktem notarialnym od podmiotu prywatnego przez Wnioskodawcę i jego żonę w równych udziałach po 50%, w stanie surowym. Od momentu zakupu tej nieruchomości do wiosny 1999 r. małżonkowie prowadzili na obiekcie prace wykończeniowe finansowane z ich prywatnych oszczędności oraz kredytu bankowego udzielonego przez bank, doprowadzając obiekt do stanu pozwalającego na rozpoczęcie jego użytkowania.

W 1999 r. do przedmiotowego budynku została przeniesiona siedziba Zakładu i przez okres jego użytkowania budynek był siedzibą Zakładu. Z uwagi na stan prawny nieruchomości nie była naliczana amortyzacja, a w koszty działalności gospodarczej księgowane były tylko koszty bieżącej eksploatacji budynku. W momencie rozpoczęcia w tym budynku działalności gospodarczej, w czerwcu 1999 r. Wnioskodawca zlecił wycenę wartości użytkowanego obiektu na potrzeby zastawu bankowego pod kredyt obrotowy niezbędny do działalności. Biegły sądowy ds. wycen, ustalił wartość budynku wraz z gruntem na kwotę 155.000 zł. Kolejna wycena nieruchomości, jako zastaw pod kredyt bankowy, sporządzona została przez rzeczoznawcę majątkowego w marcu 2003 r. na kwotę 176.776 zł, przy niezmienionych parametrach budynku i wielkości przynależnego do niego gruntu w stosunku do roku 1999 r. Nowa wyższa wycena uwzględniała tylko postępującą inflację.

Na koniec grudnia 2012 r. Wnioskodawca podjął decyzję o ograniczeniu prowadzonej działalności gospodarczej wskutek braku zleceń i przejścia na emeryturę. W związku z ograniczeniem zatrudnienia do 2 osób z dniem 1 stycznia 2013 r. przeniósł siedzibę Zakładu do dzierżawionego lokalu, a posiadaną nieruchomość małżonkowie wystawili do sprzedaży. Zbycie ww. nieruchomości nastąpiło 16 października 2013 r. aktem notarialnym za kwotę 225.000 zł. Całość środków uzyskanych ze sprzedaży budynku została przeznaczona na zakup mieszkania, w którym aktualnie mieszkają córki małżonków. W chwili podpisywania kontraktu, Wnioskodawca zapytał notariusza sporządzającego dokumenty, czy w związku z przeprowadzoną transakcją małżonkowie mają zapłacić jakiś należny Skarbowi Państwa podatek. Otrzymał odpowiedź, że nie ma takiej potrzeby, gdyż od chwili nabycia tej nieruchomości przez małżonków minęło 5 lat.

Będąc w styczniu 2015 r. w urzędzie skarbowym Wnioskodawca wziął leżącą na półkach broszurkę pt. "Opodatkowanie dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości" i przeczytał, że zbycie nieruchomości nie jest opodatkowane podatkiem PIT po upływie 5 lat od jej nabycia pod warunkiem, że nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Wynika z tego, że został przez notariusza dobrze poinformowany, gdyż zbycie tej nieruchomości podlega opodatkowaniu zgodnie z postanowieniami art. 14 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ od zakończenia działalności gospodarczej w tym budynku nie minęło jeszcze 6 lat. Cytowana powyżej regulacja prawna określa, że przedmiotem opodatkowania jest kwota wynikająca z różnicy pomiędzy wartością nieruchomości w chwili jej wprowadzenia do działalności gospodarczej a jej wartością w chwili zbycia

Wartość przedmiotowej nieruchomości w 1999 r. wynosiła 155.000 zł i w takiej wysokości została wprowadzona do działalności gospodarczej a przeszacowana na poziom cen w roku jej zbycia tj. 2013 r. tylko stopą rocznej inflacji co daje kwotę 250.000 zł. Przy tym porównaniu widać, że uzyskana kwota z jej sprzedaży 225.000 zł jest niższa niż jej realna wartość w roku sprzedaży. Ta cena wyniknęła z tego, że po kilkunastoletniej eksploatacji nieruchomości prac remontowych wymagał budynek, jak i utwardzony (z pozapadaną kostką brukową) plac manewrowy.

Z dniem 1 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca przeniósł działalność gospodarczą do jego prywatnego, spółdzielczego mieszkania, które zamierza sprzedać.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 24 lutego 2015 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że:

1. Spółdzielcze prawo własnościowe do lokalu nabył 16 września 1989 r.

2. W ww. lokalu M-4 o powierzchni 72,5 m² zamieszkuje wraz z żoną od 1986 r. a działalność gospodarczą (projektową) prowadzi tylko w jednym pokoju o pow. 8 m².

3. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przysługuje tylko Wnioskodawcy.

4. W obecnych uwarunkowaniach rodzinnych Wnioskodawca zamierza zbyć ww. spółdzielcze prawo do lokalu nie wcześniej niż w przyszłym roku.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z planowaną sprzedażą będę w świetle art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązany do ewentualnego płacenia podatku od tej sprzedaży.

(pytanie wymienione we wniosku jako 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przeniesieniem z dniem 1 sierpnia 2014 r. jednoosobowej działalności gospodarczej do jego spółdzielczego własnościowego mieszkania i zamiarem jego sprzedaży w przyszłym roku, brak jest przesłanek do stosowania przepisów zawartych art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ewentualnego płacenia podatku od jego sprzedaży gdyż:

* przez okres prowadzenia działalności jego wartość może ulec tylko zmniejszeniu a nie wzrostowi,

* do działalności wykorzystuje tylko 8 m² a nie całe mieszkanie,

* do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej nie wlicza żadnych składników kosztowych związanych z utrzymaniem lokalu mieszkalnego.

W ocenie Wnioskodawcy, absurdalny jest zapis ustawowy w sprawie objęcia podatkiem lokali wykorzystywanych do działalności gospodarczej, gdyż ustawodawca uznał, że uniwersalnym kryterium do naliczenia tego podatku jest sam fakt wykorzystywania posiadanego lokalu do działalności gospodarczej, nie ważne czy to jest mieszkanie prywatne (w którym się mieszka), czy lokal użytkowy. Zatem wykorzystanie jednego pokoju w mieszkaniu do działalności gospodarczej w myśl zapisu ustawowego skazuje każdego podatnika, który to robi legalnie, na dowolność interpretacyjną służb fiskalnych przy ewentualnym zbyciu lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy). Przepisy ust. 1 pkt 8 mają jednak zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, który podatnik wykorzystuje do prowadzonej działalności gospodarczej (o ile na skutek prowadzenia tej działalności lokal nie zmieni przeznaczenia na użytkowy), skutki podatkowe tej czynności należy oceniać w kontekście regulacji wynikającej z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ww. ustawy, a nie art. 14 tej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania i montażu instalacji ochrony środowiska, elektrycznych i automatyki sterowniczej. Od 1 sierpnia 2014 r. działalność tą prowadzi w prywatnym mieszkaniu, do którego posiada tytułu prawny w postaci spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Równocześnie w lokalu tym Wnioskodawca zamieszkuje razem z żoną. Powierzchnia lokalu wynosi 72,5 m2 natomiast do działalności Wnioskodawca wykorzystuje jeden pokój o powierzchni 8 m2. Ww. spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego zostało nabyte przez Wnioskodawcę w 1989 r. Do kosztów działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zalicza żadnych wydatków związanych z utrzymaniem tego mieszkania. W przyszłym roku planuje zbyć ww. prawo do lokalu mieszkalnego.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że z uwagi na upływ czasu jaki minął od nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (okres dłuższy niż 5 lat, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) nie wystąpi obowiązek opodatkowania środków uzyskanych z jego sprzedaży. W opisanym stanie faktycznym nie powstanie bowiem w ogóle przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.