IBPBI/1/4511-382/15/WRz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/4511-382/15/WRz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 24 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 31 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z wynajęciem mieszkania w Belgii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z wynajęciem mieszkania w Belgii.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od lutego 2012 r. Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne - w zakresie oprogramowania - dla klienta mającego siedzibę w Belgii. Usługi te nie mogą być wykonywane zdalnie ze względu na bezpieczeństwo danych oraz utworzenie zespołu roboczego w siedzibie klienta. W związku z tym wynajął mieszkanie - od osoby prywatnej nieprowadzącej działalności gospodarczej, w którym będzie przebywał w czasie wykonywania usług dla tego klienta, tj. miesięcznie ok. 15 dni kalendarzowych. W ciągu pozostałych dni w miesiącu Wnioskodawca przebywa w Polsce. W trakcie roku kalendarzowego nie przebywa on w Belgii dłużej niż 183 dni. Stałe miejsce zamieszkania oraz ośrodek interesów życiowych Wnioskodawcy znajduje się w Polsce. W Polsce osiąga on również przychody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Dochody Wnioskodawcy opodatkowane są "podatkiem liniowym". Działalność wykonywana na

terytorium Belgii nie jest wykonywana przez położony tam zakład, a usługi świadczone są głównie w siedzibie klienta, w razie potrzeby także zdalnie z wynajmowanego mieszkania lub z Polski. Przy wynajmie długoterminowym czynsz płatny jest miesięcznie za cały miesiąc bez względu na to czy w mieszkaniu Wnioskodawca przebywa tylko 15 dni w miesiącu, czy też cały miesiąc. Jednak wynajem mieszkania w Belgii jest tańszy niż wynajem pokoju hotelowego na kilkanaście dni w miesiącu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty związane z wynajmem mieszkania za granicą (czyli czynsz za wynajem) będą w całości stanowiły koszt uzyskania przychodu.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W związku z powyższym, kosztami prowadzonej działalności gospodarczej będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Na uwagę zasługuje również to, że wydatki związane z wynajęciem mieszkania nie zostały wymienione w art. 23 powołanej ustawy, w związku z tym mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, jeżeli będzie istniał związek pomiędzy tymi wydatkami, a chociażby potencjalną możliwością uzyskania przez firmę przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu. Wnioskodawca uważa, że wynajęcie mieszkania w Belgii jest pośrednio związane z osiąganiem przychodu, ponieważ ze względu na bezpieczeństwo danych oraz utworzoną przez klienta grupę roboczą - większość prac musi zostać dokonana w siedzibie kontrahenta. Poza tym, koszt wynajmu mieszkania jest niższy niż koszt pokoju hotelowego. Z tej też przyczyny koszt wynajmu mieszkania za granicą na czas wykonywania usług dla klienta zagranicznego może stanowić koszt uzyskania przychodu w mojej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać o tym, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie, bądź zabezpieczenie źródła przychodów) spoczywa na podatniku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca od lutego 2012 r. świadczy usługi informatyczne - w zakresie oprogramowania - dla klienta mającego siedzibę w Belgii. Usługi te, co do zasady nie mogą być wykonywane zdalnie ze względu na bezpieczeństwo danych oraz utworzenie zespołu roboczego w siedzibie klienta. W związku z tym wynajął mieszkanie, od osoby prywatnej nieprowadzącej działalności gospodarczej, w którym będzie przebywał w czasie wykonywania usług, tj. miesięcznie ok. 15 dni kalendarzowych. W ciągu pozostałych dni w miesiącu przebywa w Polsce. W roku kalendarzowym Wnioskodawca nie przebywa w Belgii dłużej niż 183 dni. Stałe miejsce zamieszkania oraz ośrodek interesów życiowych Wnioskodawcy znajduje się w Polsce. Działalność wykonywana na terytorium Belgii nie jest wykonywana przez położony tam zakład, a usługi świadczone są głównie w siedzibie klienta, w razie potrzeby także zdalnie z wynajmowanego mieszkania lub z Polski.

Mając powyższe na względzie stwierdzić, należy, że co do zasady wydatki na wynajem wskazanego we wniosku mieszkania, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile mieszkanie to w całości będzie wykorzystywane dla celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wskazać przy tym należy, na konieczność właściwego udokumentowania wskazanych we wniosku wydatków, stosownie do rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych. Przy czym zgromadzone dokumenty potwierdzające ponoszone koszty nie mogą ograniczać się wyłącznie do zawartej z wynajmującym umowy najmu mieszkania, stwierdzającej jedynie wysokość poniesionych wydatków. Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach w okolicach wynajmowanego mieszkania, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność tychże wydatków.

Jeżeli więc poniesione wydatki będą spełniać wszystkie wymienione powyżej warunki, to będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonych we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl