IBPBI/1/4511-323/15/ŚS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 18 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych ujawnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanej do użytkowania części budynku oraz sposobu ustalenia jej wartości początkowej - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych ujawnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanej do użytkowania części budynku oraz sposobu ustalenia jej wartości początkowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca przez cały okres swojej działalności w Polsce podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jest wspólnikiem spółki jawnej (dalej: Spółka). Przedmiotem działalności Spółki jest w szczególności działalność budowlana związana ze wznoszeniem budynków, budowli i instalacji, a także prowadzenie prac wykończeniowych. Wspólnikami Spółki są osoby fizyczne. Udziały wspólników w zyskach i stratach Spółki są równe.

Wszyscy trzej wspólnicy Spółki, będący wcześniej wspólnikami spółki cywilnej, uzyskali w dniu 31 grudnia 1999 r. od wójta decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i wydającą pozwolenie na budowę dla spółki cywilnej, na wykonanie budynku biurowo - usługowego o powierzchni użytkowej 1066 m² na zakupionych przez wspólników do spółki cywilnej nieruchomościach - na działkach ewidencyjnych nr 4625/11, 4628/16, 4642/14, 4645/17, 4660/12, 4675/12, 4675/13 (obecnie działki nr 5383, 5384, 5368/4). Zgodnie z treścią decyzji, inwestor był zobowiązany do uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu przed przystąpieniem do jego użytkowania.

W oparciu o decyzję (pozwolenie na budowę) w latach 2000 - 2008 został wybudowany budynek biurowo-usługowy, składający się z poziomu piwnic, parteru, piętra oraz poddasza. Z uwagi na brak środków nie została wykończona jedynie część pierwszego piętra (część piętra posiadająca odrębną klatką schodową o projektowanym mieszkalnym charakterze, z przeznaczeniem głównie dla potrzeb zapewnienia noclegów dla klientów Spółki oraz pod wynajem dla gości) oraz poddasze. Nie zostało również wykończone odrębne (alternatywne) wejście do budynku od strony południowo wschodniej). W pozostałym zakresie obiekt został w całości wykończony i możliwe stało się jego pełne wykorzystanie w sposób zgodny z funkcjami do jakich został zaprojektowany.

Decyzją z 5 marca 2009 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej: PINB), udzielił Spółce pozwolenia na użytkowanie części budynku biurowo - usługowego (kategoria obiektu XVI), obejmującej poziom piwnic, parteru (z wyjątkiem wejść do budynku od strony południowo-wschodniej) oraz części I piętra budynku (części biurowej). Zgodnie z treścią przedmiotowej decyzji do użytkowania zostało oddane 732,60 m² powierzchni użytkowej z 1066 m² powierzchni użytkowej całego obiektu. Podstawę wydania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, stanowiły przedłożone organowi dokumenty, m.in. kopie zawiadomień o zakończeniu budowy przesłane do Państwowej Inspekcji Pracy, Państwowej Straży Pożarnej, Państwowego Inspektora Sanitarnego; oświadczenie inwestora o braku sprzeciwu zawiadomionych instytucji wraz z pozytywną opinią Państwowej Straży Pożarnej z dnia 23 grudnia 2008 r.; protokół badania i pomiaru instalacji elektrycznej i odgromowej; protokół kontroli i sprawdzenia przewodów dymowych i wentylacyjnych; protokół z odbioru technicznego przyłącza energetycznego; protokół odbioru technicznego przyłącza wodociągowo-kanalizacyjnego; protokół odbioru przyłącza kanalizacji sanitarnej; mapa z inwentaryzacji powykonawczej; kopia projektu zagospodarowania terenu; porównawczy wykaz zmian numeracji działek ewidencyjnych. Podstawę do wydania decyzji stanowiły również wyniki przeprowadzonej przez inspektorów PINB w dniu 2 lutego 2009 r. kontroli.

W oparciu o wszystkie ww. dokumenty oraz czynności organ stwierdził, że wnioskowana część obiektu (o powierzchni użytkowej 732,6 m²) nadaje się do użytkowania. Potwierdził również, że roboty zostały wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną, normami technicznymi oraz że użytkowanie tej części budynku nie zagraża bezpieczeństwu ludzi, ani mienia. Przedmiotowa decyzja stała się ostateczna w dniu 27 marca 2009 r.

Powierzchnia użytkowa części budynku oddana do użytkowania stanowi w przybliżeniu 69% całkowitej powierzchni użytkowej obiektu (732,60 m² z 1066 m²). Nieruchomość, na której został wybudowany budynek, należy do Spółki Jawnej (powstałej z przekształcenia w 2001 r. spółki cywilnej w spółkę jawną), której jedynymi wspólnikami są trzej wspólnicy. W oparciu o wydaną przez PINB decyzję Spółka od 1 czerwca 2009 r. rozpoczęła używać wszystkie oddane do użytkowania pomieszczenia w obiekcie (o powierzchni użytkowej 732,60 m²). Z dniem 1 czerwca 2009 r. Spółka zmieniła również swój adres (czyli adres obiektu). Od tamtej pory obiekt jest używany zgodnie z przeznaczeniem wskazanym w projekcie budowlanym, jako obiekt biurowo - usługowy. Jedynie w piwnicy kilka pomieszczeń nieznacznie zmieniło sposób pierwotnie planowanego korzystania - zamiast charakteru usługowego (salon odnowy biologicznej i małej rekreacji) pomieszczenia te wykorzystywane są na cele biurowo-magazynowe, przy czym zmiana ta nie była związana z żadnymi zmianami technicznymi obiektu, a jedynie sposobem wyposażenia i korzystania. Dostęp do wszystkich użytkowanych pomieszczeń w budynku odbywa się zgodnie z pierwotnymi założeniami - poprzez wejście frontowe, bez konieczności korzystania z pozostałych, nieoddanych do użytkowania części obiektu.

Nieoddane części budynku, tj. wejście z południowo-wschodniej strony oraz część mieszkalna na I piętrze i poddasze nie są użytkowane. Dodatkowe wejście do budynku od południowo-wschodniej strony zostało zabezpieczone z zewnątrz metalowym ogrodzeniem. Do części mieszkalnej na I piętrze prowadzi osobna, nieużytkowana klatka schodowa z poziomu parteru z osobnym wyjściem na zewnątrz budynku. Do użytku nie zostało również oddane poddasze. Łączna powierzchnia użytkowa pomieszczeń nieoddanych do użytkowania to 333,40 m². Fakt ten w żaden sposób nie ogranicza możliwości korzystania z całej pozostałej - oddanej do użytku - części budynku, która wykorzystywana jest przez Spółkę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w sposób w pełni zgodny z zakładanymi uprzednio planami, co umożliwia osiąganie przez Spółkę przychodów i minimalizację kosztów (choćby uniknięcie kosztów wynajmu niezbędnej do prowadzenia działalności gospodarczej powierzchni biurowo - administracyjnej oraz zaplecza socjalnego dla pracowników).

Budowa obiektu związana była z poczynieniem znacznych nakładów finansowych. Wśród przedmiotowych nakładów możemy wyróżnić m.in. koszty budowy obiektu (w tym koszty składników rzeczowych, wykorzystanych usług obcych, wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi). Ponadto Spółka w 2007 r. zaciągnęła kredyt, którego jedynym celem było sfinansowanie kosztów budowy obiektu. Przedmiotowy kredyt został ostatecznie spłacony w 2012 r. W związku z zaciągniętym kredytem Spółka poniosła wydatki w postaci prowizji bankowej oraz odsetek z okresu 2007 - 2012. Na koszt budowy obiektu składają się również wydatki czynione po 1 czerwca 2009 r. na wykończenie (adaptację) pomieszczeń, jak dotąd nie oddanych do użytkowania. Powyższe wydatki nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a Spółka ujmuje je na koncie księgowym "środki trwałe w budowie". Jak dotąd nie doszło do wpisania przedmiotowego obiektu do ewidencji środków trwałych.

Aktualnie zamiarem wspólników, w tym Wnioskodawcy, jest ujawnienie opisanego powyżej budynku w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a następnie rozpoczęcie dokonywania zaliczania w koszty prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych (w odpowiedniej proporcji) począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ujawniony zostanie przedmiotowy środek trwały w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przy założeniu, że na wartość początkową tego środka trwałego będą składały się wszystkie opisane w poprzednim akapicie wydatki związane z wytworzeniem przedmiotowego środka trwałego, poniesione do dnia ujawnienia budynku w ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy uprawnione jest ujawnienie przez Spółkę (w której Wnioskodawca jest wspólnikiem), w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych środka trwałego w postaci opisanego we wniosku budynku, oddanego częściowo do użytkowania na podstawie decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego i wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej i w związku z tym zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl art. 22 ust. 8 u.p.d.o.f., odpisów amortyzacyjnych w wysokości ustalonej od wartości początkowej budynku odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej do ogólnej powierzchni użytkowej budynku.

Czy na wartość początkową tego środka trwałego będą składały się wydatki na budowę obiektu oraz koszty obsługi kredytu bankowego poniesione za okres do dnia ujawnienia budynku w ewidencji środków trwałych.

Zdaniem Wnioskodawcy, spółka jawna nie posiada osobowości prawnej i nie jest płatnikiem (winno być: podatnikiem) podatku dochodowego. Podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są natomiast wspólnicy spółki jawnej, a przepisy regulujące prawa i obowiązki w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (w tym w zakresie amortyzacji środków trwałych) dotyczą podatników tego podatku, czyli wspólników spółki jawnej, a nie samej spółki. W tym zakresie obowiązuje ustawowa zasada, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Takie same zasady stosuje się do rozliczania kosztów uzyskania przychodów. Zatem gdy właścicielem środka trwałego jest spółka jawna podmiotami uprawnionymi do zaliczenia w koszty podatkowe odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środka trwałego będą wspólnicy tejże spółki.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.f.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b u.p.d.o.f., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 8 u.p.d.o.f., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22c ust. 2 u.p.d.o.f., składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Środki trwałe wprowadza się zatem do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych według wartości początkowej najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania, przy czym w przypadku gdyby podatnik tego nie dokonał, to może w terminie późniejszym poprzez ujęcie środka trwałego w ewidencji środków trwałych dokonać jego ujawnienia. Zaniechanie wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych w miesiącu przekazania ich do używania i dopiero późniejsze jego ujawnienie skutkuje tym, że odpisów amortyzacyjnych od takiego środka trwałego dokonuje się dopiero począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (ujawnione).

Ponadto zgodnie z art. 22f ust. 4 u.p.d.o.f., jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej bądź wynajmowana lub wydzierżawiana - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości, budynku lub lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości, budynku lub lokalu.

Z art. 22g ust. 1 u.p.d.o.f. wynika, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia. Z kolei art. 22g ust. 4 u.p.d.o.f. stanowi, że za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zdaniem Wnioskodawcy, z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że budynek może zostać zaliczony do środków trwałych, jeżeli stanowi on własność lub współwłasność podatnika, został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie, jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres jego używania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok oraz jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23b ww. ustawy. Z przedstawionego stanu faktycznego (winno być: opisu zdarzenia przyszłego) wynika, że wszystkie te warunki są spełnione.

Z analizy dotychczas wydawanych interpretacji indywidualnych wynika, że w analogicznych stanach faktycznych kwestia jednej z przesłanek warunkujących uznanie budynku za środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej budziła swego czasu pewne wątpliwości, jednakże w sposób jednoznaczny zostały one rozwiane przez orzecznictwo Sądów Administracyjnych w tym orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego. Mowa jest o przesłance kompletności i zdatność do użytku środka trwałego (budynku) w dniu przyjęcia do używania. Aktualne poglądy zarówno orzecznictwa, doktryny jak i organów skarbowych nie pozostawiają wątpliwości, że składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjnie umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Przez sformułowanie "zdatny do użytku" należy przy tym, rozumieć możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania. W przypadku nieruchomości budowlanych o kryterium kompletności i zdatności do użytku przesądza uzyskanie przez podatnika potwierdzenia w postaci wydanej przez właściwy organ administracji państwowej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu, która to materię regulują przepisy prawa budowanego.

Zgodnie z art. 54 ustawy - Prawo budowlane, do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji.

Zgodnie z art. 55 ustawy - Prawo budowlane, przed przystąpieniem do użytkowania obiektu budowlanego należy uzyskać ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie, jeżeli:

Z powołanych wyżej przepisów ustawy - Prawo budowlane wynika, że to właściwy organ budowlany musi dokonać oceny, czy obiekt budowlany może być użytkowany przed wykonaniem konkretnych robót budowlanych, które są niezbędne do wykonania całości obiektu i to właśnie ten organ decyduje w takim przypadku czy jest możliwe wcześniejsze użytkowanie obiektu oraz w jakim zakresie, a tym samym czy dany obiekt jest już kompletny i zdatny do użytku i w jakim zakresie, pomimo nie wykonania niektórych prac.

Z treści decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 5 marca 2009 r., w sprawie pozwolenia na użytkowanie części budynku biurowo - usługowego obejmującej poziom piwnic, parteru (z wyjątkiem wejść do budynku od strony południowo-wschodniej) oraz części I piętra budynku (części biurowej) wynika jednoznacznie, że w zakresie oddanej do użytkowania części budynku o powierzchni użytkowej 732,60 m² organ uznał budynek za kompletny i zdatny do użytku. W ww. decyzji organ nie zastrzegł żadnych warunków ani terminów ograniczających możliwość korzystania z oddanej do użytkowania części budynku. Decyzja PINB stała się prawomocna w dniu 27 marca 2009 r. i w tym też dniu Spółka miała możliwość rozpoczęcia korzystania z budynku w zakresie oddanych do użytku 732,60 m² powierzchni użytkowej. Spółka od 1 czerwca 2009 r. faktycznie używa całej oddanej do użytkowania części budynku na cele związane wyłącznie z prowadzoną dzielnością gospodarczą. Wnioskodawca zaznaczył, że obecnie użytkowana część budynku nie wymaga czynienia dodatkowych nakładów oraz stanowi kompletny i wykończony obiekt w całości przystosowany do korzystania przez Spółkę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i zgodny z pierwotnymi planami Spółki co do budynku.

Zdaniem Wnioskodawcy, podkreślić należy, że nieoddana część budynku w żadnym stopniu nie uniemożliwia, ani nie utrudnia korzystania przez Spółkę z oddanej części budynku. Korzystanie przez Spółkę z oddanej do użytkowania części budynku nie wymaga korzystania z pomieszczeń (części) jeszcze nieoddanych do użytkowania. Ponadto nieużytkowane elementy budynku zostały należycie zabezpieczone.

W tych okolicznościach, w sytuacji gdy Spółka ujawni przedmiotowy budynek w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wspólnicy (w tym Wnioskodawca) będą mogli dokonywać odpisów amortyzacyjnych w wysokości ustalonej od wartości początkowej budynku odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej (732,6 m²), do ogólnej powierzchni użytkowej tego budynku (1066 m²). Wnioskodawca będzie miał prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, takiej części odpisów amortyzacyjnych w jakiej przysługuje mu prawo do udziału w zyskach i stratach Spółki. W celu prawidłowego ustalenia wartości początkowej środka trwałego (budynku) należy zgodnie z art. 22g ust. 4 u.p.d.o.f., zaliczyć wszystkie koszty budowy obiektu bezpośrednio związane z realizacją inwestycji (w tym koszty materiałowe, usług obcych, pracownicze, koszty prowizji bankowych oraz odsetek) naliczone i poniesione do chwili ujęcia budynku w ewidencji środków trwałych i używania obiektu (koszt wytworzenia budynku). Dopiero wprowadzenie (ujawnienie) składnika majątkowego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi zdarzenie, z którym wiąże się ustalenie wartości początkowej danego składnika majątkowego oraz określenie pozostałych kluczowych elementów (klasyfikacja składników majątku, określenie stawek amortyzacyjnych i innych). Przed wprowadzeniem (ujawnieniem) składnika majątkowego do ewidencji środków trwałych składnik taki nie posiada statusu środka trwałego, stąd też wszelkie koszty z nim związane nie mogą być zaliczane do kosztów bezpośrednich, ani pośrednich prowadzenia działalności gospodarczej, ale jedynie jako wydatek powiększający wartość początkową danego środka trwałego. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, wartością początkową budynku będzie wartość kosztów budowy obiektu bezpośrednio związanych z realizacją inwestycji (w tym koszty materiałowe, usług obcych, pracownicze, koszty prowizji bankowych oraz odsetek) naliczone i poniesione przez Spółkę do chwili ujęcia (ujawnienia) budynku w ewidencji środków trwałych (warunek używania obiektu został już przez Spółkę spełniony).

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

* wyroki NSA z 5 marca 2014 r., sygn. akt II FSK 1274/12, z 8 maja 2014 r. sygn. akt II FSK 1274/12,

* wyrok WSA z 9 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Ol 731/10,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 października 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-850/14/ZK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.