IBPBI/1/4511-278/15/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 6 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

* ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu wykupu weksla przez wystawcę oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania ww. przychodów, kwoty wydatkowanej na zakup weksla oraz innych kosztów związanych z dochodzeniem należności z weksla - jest nieprawidłowe,

* momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych - jest bezprzedmiotowe.

W dniu 6 marca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych z wykupem weksla przez jego wystawcę.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie obrotu papierami wartościowymi, w tym wekslami zwykłymi. Działalność polega na inwestowaniu środków finansowych w zakup papierów wartościowych, w tym weksli. Zakup weksli dokonywany jest przez Wnioskodawcę za określoną cenę, która wpłacana jest wystawcom weksla. Jednocześnie

wystawcy weksla zobowiązują się na podstawie umowy podpisywanej z Wnioskodawcą do wykupu weksli po cenie równej wartości nominalnej tych weksli. Zgodnie z umową wykup weksli przez ich wystawców dokonywany jest w określonym czasie, a zapłata dokonywana jest zgodnie z harmonogramem stanowiącym załącznik do umowy.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach i opisanej powyżej działalności można wyróżnić kilka różnych scenariuszy:

1. Wystawca weksla wykupuje weksel - zgodnie z postanowieniami umowy - a tym samym Wnioskodawca uzyskuje środki tyt. wykupu weksla, i zwraca weksel jego Wystawcy,

2. Wystawca weksla nie wykupuje weksla, tj. nie wywiązuje się z zawartej umowy i w tym przypadku Wnioskodawca może:

a. Dochodzić od wystawcy weksla kwoty wskazanej w wekslu,

b. Zbyć weksel na rzecz podmiotu trzeciego, uzyskując tym samym przychód ze sprzedaży weksla.

W przypadku, o którym mowa w pkt 2a, Wnioskodawca ponosi koszty związane z dochodzeniem należności z weksla, w tym koszty obsługi prawnej, koszty postępowania przed sądem cywilnym oraz koszty egzekucji. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

1. Czy w przypadku wskazanym w pkt 1 opisu stanu faktycznego prawidłowo postępuję kwalifikując uzyskane przychody ze zbycia papierów wartościowych (weksli) do źródła przychodów, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

2. Czy w przypadku wskazanym w pkt 1 opisu stanu faktycznego prawidłowo postępuję uznając kwotę wydatkowaną na zakup weksla od jego wystawcy za koszt uzyskania przychodu w momencie uzyskania przychodu z tyt. wykupu weksla przez jego wystawcę.

3. Czy w przypadku wskazanym w pkt 2a opisu stanu faktycznego prawidłowo postępuję uznając za koszty uzyskania przychodów wszystkie wydatki związane z dochodzeniem należności z weksla w tym koszty zastępstwa prawnego, koszty postępowania przed sądami cywilnymi i ewentualne koszty egzekucji w dniu wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

(pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2 i 3)

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "u.p.d.o.f."), ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową wytwórczą budowlaną handlową usługową polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu, bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 4-9 u.p.d.o.f. Wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. obejmuje m.in. kapitały pieniężne, zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a u.p.d.o.f.). Zestawienie powyższych przepisów może prowadzić do wniosku, zgodnie z którym przychody ze zbycia papierów wartościowych kwalifikowane mogą być wyłącznie do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., tj. kapitałów pieniężnych.

Wnioskodawca jest zdania, że sformułowana wyżej zasada nie ma jednak charakteru bezwarunkowego, a to ze względu na wyjątek wynikający z art. 30b ust. 4 w związku z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. Jakkolwiek bowiem zgodnie z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. od dochodów uzyskanych z m.in. odpłatnego zbycia papierów wartościowych podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu, to na mocy art. 30b ust. 4 u.p.d.o.f. przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Z brzmienia tego ostatniego przepisu należy więc wyprowadzić wniosek, że ustawodawca dopuszcza możliwość kwalifikowania dochodu (a więc na wcześniejszym etapie rachunku podatkowego także przychodu) z odpłatnego zbycia, między innymi, papierów wartościowych, do źródła przychodów, jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza, pomimo tego, że przychód taki może być zakwalifikowany także do źródła przychodów w postaci kapitałów pieniężnych; reguła wynikająca z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. jest więc w tym wypadku przełamana.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, z brzmienia art. 30b ust. 4 u.p.d.o.f. wynika, że przepisu art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych

i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Innymi słowy, jeżeli obrót papierami wartościowymi stanowi przedmiot działalności przedsiębiorcy, to przychody uzyskiwane z tego obrotu stanowią przychody z działalności gospodarczej. Tak uzyskany przychód (dochód) podlega łącznemu opodatkowaniu z pozostałymi przychodami, w ramach wykonywanej działalność gospodarczej i spełnia warunek sformułowany w cyt. art. 30b ust. 4 ww. ustawy. Wobec powyższego, uwzględniając fakt, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu papierami wartościowymi - w tym wekslami - przychody przez niego uzyskiwane winny być kwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Na potwierdzenie ww. stanowiska Wnioskodawca powołał:

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 marca 2013 r. sygn. akt II FSK1364/11,

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 grudnia 2011 r. Znak: IPPB1/415-784/11-4/JB.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są, jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, za prawidłowe należy uznać jego postępowanie, w którym w momencie uzyskania przychodu ze zbycia papierów wartościowych za koszt podatkowy (związany z uzyskaniem tego przychodu) uznaje on wydatki związane z nabyciem tych zbywanych papierów wartościowych.

Na potwierdzenie ww. stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 października 2012 r. Znak: ILPB3/423-267/12-3/AO.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje prawidłowo uznając za koszty uzyskania przychodów wszystkie wydatki związane dochodzeniem należności z weksla, w tym koszty zastępstwa prawnego, koszty postępowania przed sądami cywilnymi i ewentualne koszty egzekucji, w dniu wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. O powyższym, jego zdaniem, świadczy fakt, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu papierami wartościowymi, w tym wekslami. Wydatki wskazane powyżej ponoszone są celem osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (art. 22 u.p.d.o.f.), tj. nie są np. wydatkami na nabycie papierów wartościowych (o tych ostatnich mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f.). Wobec powyższego, skoro ponoszone koszty związanej z dochodzeniem należności z weksla w tym koszty zastępstwa prawnego, koszty postępowania przed sądami cywilnymi i ewentualne koszty egzekucji spełniają przesłanki określone w art. 22 u.p.d.o.f. i jednocześnie nie podlegają wyłączeniu z kategorii kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 u.p.d.o.f. mogą stanowić koszt uzyskania przychodu. Jednocześnie zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 6b u.p.d.o.f., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Ponieważ Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 22 ust. 6 u.p.d.o.f. tj. prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a ponoszone wydatki związane są z dochodzeniem należności z weksla w tym koszty zastępstwa prawnego, koszty postępowania przed sądami cywilnymi i ewentualne koszty egzekucji są wydatkami, o których mowa w. art. 22 u.p.d.o.f., to uzasadnionym jest uznanie, że dniem poniesienia kosztów uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy jest dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do zadanego pytania (wyznaczającego zakres wniosku), w kontekście opisanego stanu faktycznego, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej były wyłącznie skutki podatkowe związane z wykupem weksla przez jego wystawcę. Tym samym nie było przedmiotem oceny stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie, związanym ze skutkami podatkowymi związanymi ze zbyciem przez Wnioskodawcę weksli, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej polegającej na obrocie papierami wartościowymi, w tym wekslami.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie mowa o działalności gospodarczej lub pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie zawarte w ww. przepisie, obejmuje więc m.in. kapitały pieniężne zdefiniowane, jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy.

Z powyższego wynika zatem, że jeżeli przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczają określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi, co do zasady, przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 11 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.).

Przy czym, w myśl art. 3 pkt 1 lit. a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

Instytucja weksla uregulowana została w ustawie z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (Dz. U. z 1936 r. Nr 37, poz. 282 z późn. zm.). Weksel emitowany na podstawie przepisów tej ustawy jest papierem wartościowym, którego funkcją jest uregulowanie lub zabezpieczenie zobowiązania pieniężnego.

Wszystkie papiery wartościowe charakteryzują się tym, że prawo idzie za dokumentem. To oznacza, że tylko posiadacz papieru wartościowego może wykonywać prawa z nim związane. Te cechy spełnia weksel.

Weksel jest papierem wartościowym, w którym wystawca bądź wskazana przez niego osoba zobowiązuje się do bezwarunkowego zapłacenia w oznaczonym czasie i do rąk osoby wymienionej w wekslu określonej kwoty. Charakterystyczną cechą weksla jest abstrakcyjność stosunku wekslowego, która oznacza że sam dokument weksla nie jest związany z jakimikolwiek innymi czynnościami prawnymi (np. umową), a więc zapłata sumy wekslowej nie może być uzależniona od jakichkolwiek innych okoliczności czy warunków. Weksel może być przedmiotem obrotu, poprzez przenoszenie praw z niego wynikających na inne osoby. Przeniesienie praw wekslowych może nastąpić na kilka sposobów, zarówno według prawa wekslowego jak i przepisów prawa cywilnego. Może odbyć się to przez indos, przelew (cesję), dziedziczenie, w drodze egzekucji, przez wręczenie oraz wszelkimi innymi sposobami przewidzianymi w prawie cywilnym.

Prawo wykupu weksla przysługuje, zgodnie z art. 50 ww. ustawy, każdemu dłużnikowi wekslowemu. Polega ono na tym, iż dłużnik dokonuje zapłaty całej sumy wskazanej na wekslu na rzecz posiadacza weksla, a ten wydaje dłużnikowi dokument weksla. Należy dodać, iż posiadacz weksla, któremu dłużnik wekslowy oferuje jego wykup, ma obowiązek przyjęcia sumy wekslowej i wydania dokumentu weksla. Wydanie dokumentu weksla dłużnikowi wekslowemu jest bardzo istotnym elementem - z jednej strony chroni dłużnika przed niebezpieczeństwem ponownej zapłaty (np. gdyby weksel przeszedł w posiadanie osoby trzeciej, która nie wiedziała o fakcie wykupu weksla), z drugiej - umożliwia dłużnikowi dochodzenie roszczeń regresowych przeciwko innym dłużnikom wekslowym, o ile takowi istnieją.

Z treści art. 5a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż dyskonto stanowi różnicę między kwotą uzyskaną z wykupu papieru wartościowego przez emitenta a ceną zakupu papieru wartościowego na rynku pierwotnym lub wtórnym, a w przypadku nabycia papierów wartościowych w drodze spadku lub darowizny dyskonto oznacza różnicę pomiędzy ceną wykupu a ceną zakupu tych papierów przez spadkodawcę lub darczyńcę.

Bez względu na to, czy dyskonto jest kwalifikowane jako swego rodzaju odsetki naliczone z góry, lecz płacone w momencie wykupu papieru wartościowego przez emitenta, czy też jako różnica pomiędzy ceną nominalną a ceną emisyjną (realizowaną w momencie wykupu) - podstawę opodatkowania stanowi dyskonto (odsetki) faktycznie otrzymane. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zatem odsetki (dyskonto) od weksla, jako odsetki (dyskonto) z papieru wartościowego, stanowią przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek i dyskonta pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Zgodnie z treścią art. 30a ust. 6 powołanej wyżej ustawy zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a i 5d. Ww. przepis wprost wskazuje, że obliczając zryczałtowany podatek dochodowy od przychodu uzyskanego z tytułu odsetek i dyskonta, osiągniętego przychodu nie pomniejsza się o koszty uzyskania przychodów.

Zatem w dacie faktycznej realizacji weksla, tj. w dniu wykupu weksla przez jego wystawcę powstanie obowiązek obliczenia i pobrania podatku dochodowego.

Mając powyższe na względzie, na mocy ww. art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymane przez Wnioskodawcę dyskonto (odsetki) podlegają zryczałtowanemu opodatkowaniu i jako zaliczane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy (kapitały pieniężne), nie stanowią przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, nawet jeśli środki te będą wpływały na konto dedykowane wyłącznie prowadzonej działalności a weksle, w związku z nabyciem których to dyskonto (odsetki) otrzymano zostaną nabyte w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Tym samym przychody te zawsze, należy rozliczać w ramach odrębnego źródła przychodu jakim są kapitały pieniężne, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 17 ww. ustawy.

W konsekwencji w sytuacji, gdy skutkiem uprzedniego nabycia weksla, jest jego wykup przez wystawcę, na co wskazano w treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, to bez znaczenia pozostaje fakt, że do nabycia tego weksla doszło w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie mógł uznać za koszt podatkowy jakichkolwiek wydatków związanych z nabyciem, czy też dochodzeniem należności wekslowej, albowiem możliwość tą wyklucza cyt. powyżej art. 30a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać także należy, że na gruncie przedmiotowej sprawy nie znajdzie zastosowania powołany w stanowisku art. 30b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem dotyczy on zasad opodatkowania dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. papierów wartościowych, a nie ich wykupu.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu wykupu weksla przez wystawcę oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania ww. przychodów, kwoty wydatkowanej na zakup weksla oraz innych kosztów związanych z dochodzeniem należności z weksla - jest nieprawidłowe,

* momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych - jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zauważyć należy, że wydając niniejsze rozstrzygnięcie nie wzięto pod uwagę powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, albowiem dotyczy ona odmiennego stanu faktycznego niż będący przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej tj. sytuacji zbycia, a nie wykupu papierów wartościowych.

Jednocześnie nadmienić należy, że w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.