IBPBI/1/4511-266/15/ŚS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który 24 lutego 2015 r. wpłynął do tut. Biura drogą elektroniczną (e-PUAP), uzupełnionym 6 marca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych likwidacji (rozwiązania) spółki jawnej - jest prawidłowe.

W dniu 24 lutego 2015 r. wpłynął do tut. Biura drogą elektroniczną e-PUAP ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych likwidacji (rozwiązania) spółki jawnej. Wniosek powyższy uzupełniony został 6 marca 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego będzie miał miejsce zamieszkania w Polsce gdzie będzie podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca będzie jednym z dwóch wspólników spółki jawnej (dalej: "Spółka Osobowa"). Umowa Spółki Osobowej będzie przewidywała, że proporcja udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki Osobowej,

jak również w majątku likwidacyjnym lub majątku otrzymanym wskutek rozwiązania Spółki Osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego będzie wyższa niż proporcja wartości wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do wartości wkładów wniesionych przez drugiego wspólnika Spółki Osobowej. W toku działalności Spółki Osobowej, w wyniku decyzji biznesowej jej wspólników może w przyszłości dojść do likwidacji tej spółki, bądź też jej rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego. W wyniku takiego zdarzenia, Wnioskodawca otrzyma środki pieniężne. Środki pieniężne, będące przedmiotem wypłaty wskutek likwidacji, bądź rozwiązania Spółki Osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, będą pochodziły z przychodów z działalności gospodarczej podlegających opodatkowaniu proporcjonalnie u wspólników Spółki Osobowej (w tym Wnioskodawcy) - podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.; dalej "ustawa p.d.o.f.")).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane w wyniku likwidacji, bądź rozwiązania Spółki Osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego środki pieniężne, stanowić będą dla Wnioskodawcy przychód podatkowy w rozumieniu przepisów ustawy p.d.o.f., w sytuacji gdy umowa Spółki Osobowej będzie przewidywała, że proporcja udziału Wnioskodawcy w majątku likwidacyjnym/majątku otrzymanym wskutek rozwiązania Spółki osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego do udziału w tym majątku drugiego ze wspólników - będzie równa proporcji udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki Osobowej do udziału w jej zysku drugiego ze wspólników - ale wyższa niż proporcja wartości wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do Spółki osobowej do wartości wkładu wniesionego przez drugiego wspólnika Spółki osobowej.

W ocenie Wnioskodawcy, środki pieniężne otrzymane w wyniku likwidacji, bądź rozwiązania Spółki Osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, nie będą stanowić dla niego przychodu podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy p.d.o.f., w sytuacji gdy umowa Spółki Osobowej będzie przewidywała, że proporcja udziału Wnioskodawcy w majątku likwidacyjnym/majątku otrzymanym wskutek rozwiązania Spółki osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego do udziału w tym majątku drugiego ze wspólników - będzie równa proporcji udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki Osobowej do udziału w jej zysku drugiego ze wspólników - ale wyższa niż proporcja wartości wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do wartości wkładu wniesionego przez drugiego wspólnika Spółki osobowej.

Na gruncie obowiązujących przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm,; dalej: "k.s.h."), prawidłowe jest ustalenie w umowie spółki osobowej zasad podziału majątku likwidacyjnego w innej proporcji, niż wartość wkładów wspólników spółki osobowej. Zgodnie z art. 82 k.s.h., w przypadku likwidacji spółki osobowej lub jej rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, w pierwszej kolejności z majątku spółki spłaca się wszelkie zobowiązania spółki (a także, w przypadku istnienia zobowiązań spornych lub niewymagalnych, pozostawia odpowiednie kwoty na ich pokrycie). Następnie, pozostały majątek dzieli się pomiędzy wspólników. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spółki należy spłacić wspólnikom udziały, natomiast nadwyżkę, pozostałą po spłacie udziałów, należy podzielić pomiędzy wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku. Niemniej jednak procedurę opisaną powyżej należy stosować dopiero wówczas, gdy sama umowa spółki nie przewiduje innego sposobu podziału majątku likwidacyjnego. Wynika to wprost z treści art. 82 § 2 zdanie drugie k.s.h. Powyższe oznacza zatem, że wspólnicy (w tym Wnioskodawca) mają możliwość innego określenia sposobu podziału majątku, niż przewidziany w k.s.h. w przypadku likwidacji Spółki Osobowej lub jej rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego. Wysokość "udziałów likwidacyjnych" (tekst jedn.: części majątku, przypadającego na poszczególnych wspólników w przypadku likwidacji lub rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego) może być określona w umowie spółki w sposób dowolny np. według prawa do udziału w zysku. Oznacza to, że dopuszczalne jest zawarcie postanowień w umowie Spółki Osobowej, zgodnie z którymi, proporcja udziału Wnioskodawcy w majątku likwidacyjnym/majątku otrzymanym wskutek rozwiązania Spółki Osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego będzie wyższa niż proporcja wartości wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do wartości wkładu drugiego wspólnika Spółki Osobowej.

Stosownie do art. 5a pkt 26 ustawy p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędącą osobą prawną, w myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 cytowanego powyżej przepisu stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy p.d.o.f., za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy p.d.o.f., z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy p.d.o.f., do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy p.d.o.f. (przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej), nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki. Przyjęcie tej zasady jest podyktowane faktem, że podatnikiem podatku dochodowego z udziału w zyskach spółki niebędącej osobą prawną jest wspólnik tej spółki. Przychody i koszty osiągane przez tę spółkę w czasie jej trwania są na bieżąco uwzględniane u wspólników, jako przychody i koszty z udziału w niej.

Zatem, stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy p.d.o.f., otrzymanie środków pieniężnych, w związku z likwidacją spółki osobowej, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, nawet w sytuacji gdy wartość udziału Wnioskodawcy w majątku likwidacyjnym/majątku otrzymanym wskutek rozwiązania Spółki Osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego będzie wyższa niż proporcja wartości wkładów wniesionych przez Wnioskodawcę do wartości wkładów drugiego wspólnika Spółki Osobowej - przepis ten nie stawia bowiem żadnych dodatkowych warunków do spełnienia, aby takie otrzymane środki pieniężne nie były przychodem. Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawcy, jako likwidację spółki osobowej w rozumieniu przepisów ustawy p.d.o.f. należy rozumieć zakończenie działalności takiej spółki poprzez wykreślenie jej z KRS, bez względu na to czy będzie to poprzedzone czynnościami likwidacyjnymi, czy też decyzją wspólników postępowanie likwidacyjne nie będzie prowadzone. Stąd też należy przyjąć, że dyspozycja przepisu art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy PDO,F obejmuje ustanie bytu prawnego Spółki Osobowej (poprzez jej wykreślenie z KRS) będące skutkiem uchwały wspólników o rozwiązaniu takiej Spółki, bez względu na to czy wystąpią przesłanki uzasadniające przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 lipca 2014 r. Znak: ITPB1/415-497/14/AD,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 września 2014 r., Znak: IBPBI/1/415-786/14/AP,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 sierpnia 2014 r., Znak: IPPB1/415-597/14-4/MT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółka jawna jest spółką, która nie posiada osobowości prawnej. Spółka ta nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki jawnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce jawnej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. W świetle cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki osobowej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika.

Kodeks spółek handlowych zawiera przepisy stanowiące, że wspólnicy mają równe prawa do udziału w zysku spółki. Przepisy powyższe mają charakter dyspozytywny, co oznacza, że wspólnicy spółki osobowej mogą w umowie spółki wprowadzić rozwiązania odbiegające od wskazanego wzorca normatywnego, tj. określić prawo w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody, koszty uzyskania przychodów i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty z udziału w spółce.

Zauważyć należy, że przepisy Kodeksu spółek handlowych dopuszczają również możliwość uregulowania w umowie spółki jawnej zasad podziału majątku likwidacyjnego w sposób inny niż proporcjonalny do wartości udziałów wspólników w zyskach i stratach spółki osobowej. Zgodnie bowiem z art. 82 k.s.h., z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku. Rzeczy wniesione przez wspólnika do spółki tylko do używania zwraca się wspólnikowi w naturze. Tym samym, Kodeks spółek handlowych przewiduje, że pierwszeństwo w ww. zakresie mają postanowienia umowy spółki.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Powyższy przepis regulujący kwestie związane z zakończeniem uczestnictwa podatnika w spółce niebędącej osobą prawną został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2011 r. Jego celem było rozwianie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących skutków podatkowych zakończenia uczestnictwa podatnika w spółce osobowej (w tym także w wyniku likwidacji takiej spółki). Orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące interpretacji przepisów obowiązujących do końca 2010 r. było niejednolite; wskazywało jednak, że w przypadku wykazania przez podatnika przychodu z tytułu likwidacji spółki osobowej może dochodzić do podwójnego opodatkowania tych samych przysporzeń majątkowych w sytuacji, gdy otrzymane przez niego składniki majątku sfinansowane były z opodatkowanych przez niego (na bieżąco w ciągu poszczególnych lat podatkowych, jako dochód z działalności gospodarczej), lecz pozostawionych w spółce zysków. Ustawodawca postanowił zatem, że w przypadku likwidacji spółki osobowej gdy wspólnik otrzyma z tego tytułu środki pieniężne nie będą one podlegały opodatkowaniu, o ile będą miały swoje źródło w dochodach już opodatkowanych, np. w opodatkowanych przez podatnika, lecz pozostawionych w spółce zyskach, czy też wniesionym wkładzie do spółki (pochodzącym z własnych, opodatkowanych wcześniej środków podatnika).

Jednocześnie zauważyć należy, że cyt. przepisy nie odnoszą się wyłącznie do sytuacji, w której dochodzi do zakończenia bytu prawnego spółki niebędącej osobą prawną na skutek przeprowadzenia formalnego postępowania likwidacyjnego. Pod pojęciem "likwidacji" użytym w tym przepisie należy rozumieć, każdy, dopuszczalny i zgodny z przepisami prawa sposób ustania bytu prawnego takiej spółki, w wyniku którego dochodzi m.in. do podziału pomiędzy wspólników majątku spółki. Jeżeli zatem przepisy regulujące ustrój (tworzenie, funkcjonowanie i rozwiązywanie) danego typu spółki przewidują możliwość jej rozwiązania bez przeprowadzenia formalnego procesu likwidacji, np. na skutek jednomyślnej decyzji wszystkich wspólników, to skutki podatkowe takiego rozwiązania spółki należy oceniać także w oparciu o treść cyt. wyżej art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie jednym z dwóch wspólników spółki jawnej (dalej: "Spółka Osobowa"). Umowa Spółki Osobowej będzie przewidywała, że proporcja udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki Osobowej, jak również w majątku likwidacyjnym lub majątku otrzymanym wskutek rozwiązania Spółki Osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego będzie wyższa niż proporcja wartości wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do wartości wkładu wniesionego przez drugiego wspólnika Spółki Osobowej. W toku działalności Spółki Osobowej, w wyniku decyzji biznesowej jej wspólników może w przyszłości dojść do likwidacji tej spółki, bądź też jej rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego. W wyniku takiego zdarzenia, Wnioskodawca otrzyma środki pieniężne. Środki pieniężne będące przedmiotem wypłaty wskutek likwidacji, bądź rozwiązania Spółki Osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego będą pochodziły z przychodów z działalności gospodarczej podlegających opodatkowaniu proporcjonalnie u wspólników Spółki Osobowej (w tym Wnioskodawcy) - podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że (co do zasady) otrzymanie przez Wnioskodawcę w wyniku likwidacji (rozwiązania) spółki jawnej środków pieniężnych nie spowoduje u niego powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile źródłem pochodzenia tych środków nie będą dochody, które pomimo istnienia takiego obowiązku nie zostały opodatkowane podatkiem dochodowym. Również zawarcie w umowie spółki jawnej postanowienia, zgodnie z którym proporcja udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki Osobowej, jak również w majątku likwidacyjnym lub majątku otrzymanym wskutek rozwiązania Spółki Osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego będzie wyższa niż proporcja wartości wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do wartości wkładu wniesionego przez drugiego wspólnika Spółki Osobowej, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy, powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.