IBPBI/1/4511-152/15/ZK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 lutego 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 10 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania wskazanych we wniosku nieruchomości za środki trwałe w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości uznania za środki trwałe w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej składników majątku, o których mowa we wniosku.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem podlegającym od całości swoich dochodów opodatkowaniu na terenie Polski. Jest jednocześnie czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest również kupno i sprzedaż nieruchomości, wynajem, dzierżawa składników majątkowych i niemajątkowych (nieruchomości, znaków towarowych), działalność finansowa (udzielanie pożyczek), działalność inwestycyjna (obrót udziałami i papierami wartościowymi) oraz działalność doradcza. W ramach umowy darowizny Wnioskodawca otrzymał nieruchomości (działki) zabudowane oraz niezabudowane grunty oraz prawo użytkowania wieczystego niezabudowanych gruntów, od osoby z pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: od ojca). Wszystkie nieruchomości gruntowe (zabudowane, jak i niezabudowane) zostały wprowadzone w całości do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. Dostawa nie była dokumentowana fakturą VAT. Wnioskodawca nie wyklucza, że będzie nabywał również inne nieruchomości. Wśród nieruchomości, które Wnioskodawca otrzymał i które wprowadził do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej są następujące nieruchomości:

* Działka 461/2 jest działką rolną niezabudowaną, nieruchomość nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, jak również decyzją o indywidualnych warunkach zabudowy. Od momentu otrzymania tej działki w formie darowizny, nieruchomość została wydzierżawiona odpłatnie na cele rolne rolnikowi.

* Działka 514 jest działką niezabudowaną, przeznaczoną pod zabudowę zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego. Działka ta jest funkcjonalnie powiązana z działką 501 - służy polepszeniu zagospodarowania tej działki. Działka ta została oddana w odpłatną dzierżawę wraz z działką 501.

* 1/2 działki 501 jest działką zabudowaną budynkiem użytkowym o charakterze gastronomicznym. Obie działki (1/2 działki 501 oraz 514) zostały ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wydzierżawione użytkownikowi restauracji. Budynek restauracji został wybudowany w całości ze środków dzierżawcy i nie jest ujęty w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy, a więc nie jest też amortyzowany.

* Działka 253 położona jest na terenie wyznaczonym w planie liniami rozgraniczającymi oznaczonym symbolem UT1, którego funkcją podstawową są tereny usług turystycznych i komercyjnych; jednocześnie działka położona jest na obszarze zieleni wewnętrznej wyłączonym z lokalizacji zabudowy. Działka została przeznaczona do dzierżawy.

* Działka 278/3 jest w użytkowaniu wieczystym; jest zabudowana budynkiem handlowo-usługowym o powierzchni 155 m² (wydzierżawianym pod usługi gastronomiczne (bar) oraz zaplecze szkółki narciarskiej), innym budynkiem niemieszkalnym o powierzchni 53 m² oraz nieukończonym 4 kondygnacyjnym budynkiem przeznaczonym na usługi turystyczne (pozwolenie na budowę wygasło ponad 10 lat temu), nieujawnionym w księdze wieczystej. Zabudowania na działce (pozycja 1 i 2) wymagają kapitalnego remontu przekraczającego ich wartość, dlatego nie są ujęte w ewidencji środków trwałych, a więc i nie są amortyzowane. Niewykluczone jednak, że nabywca chcąc zmienić koncepcję gospodarczą wykorzystania terenu będzie chciał je rozebrać, nie oznacza to bynajmniej, że rozbiórka naniesień jest przesądzona bądź się rozpoczęła. Część tej działki o powierzchni 950 m² jest wydzierżawiana, jako stok narciarski, pozostała cześć jest przeznaczona pod dzierżawę. Działka numer 278/3 poprzednio u darczyńcy miała numer 278/1. Na potrzeby uregulowania granic z sąsiadem tej działki wydzielono z niej działkę numer 278/2 i wymieniono z sąsiadem na działkę numer 279/2, która stanowi własność, jest zabudowana budowlą - murem oporowym. Działka 279/2 jest przeznaczona do dzierżawy. Działka numer 278/1 po podziale i wymianie otrzymała numer 278/3. Formalnie po podziale działki i zmianie właściciela nie zawarto nowej umowy dzierżawy tylko spisano trójstronne porozumienie z dotychczasowym dzierżawcą uaktualniając stan własnościowy. Wnioskodawca nie ponosił w związku z przedmiotowymi zabudowaniami nakładów na ich ulepszenie.

Wraz z przejętymi w formie darowizny nieruchomościami Wnioskodawca na mocy przepisów prawa cywilnego wszedł w prawa wydzierżawiającego, jednakże wraz z nieruchomościami nie przejdą należności i zobowiązania oraz składniki majątkowe funkcjonalnie związane z tymi nieruchomościami, tj. środki pieniężne, inne prawa majątkowe, ruchomości bądź inne składniki majątkowe (osobowe).

Zabudowania na działkach nie mają charakteru mieszkalnego. Przychody z dzierżawy/najmu ww. działek Wnioskodawca kwalifikuje do przychodów z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy posiadane działki gruntowe zabudowane bądź niezabudowane stanowią środki trwałe w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.- dalej "u.p.d.o.f.").

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, każda działka gruntowa z osobna (zabudowana oraz niezabudowana) bezsprzecznie stanowi środek trwały, odrębny od budynków i budowli na nich się znajdujących. Zgodnie z art. 22a ust. 1 u.p.d.o.f., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jednocześnie, na mocy art. 22c pkt 1 u.p.d.o.f., amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

W opinii Wnioskodawcy, posiadane działki zabudowane bezsprzecznie są środkami trwałymi, gdyż zostały przeznaczone do wynajmu lub dzierżawy, bądź są odpłatnie wynajmowane/ dzierżawione innym podmiotom. Tym samym działki te będą stanowiły środek trwały w rozumieniu u.p.d.o.f. Nie oznacza to bynajmniej, że taka nieruchomość (działka) stanowi jeden środek trwały w rozumieniu u.p.d.o.f.; w rezultacie odrębnym środkiem trwałym będzie każdy z gruntów bądź każde prawo użytkowania wieczystego gruntu i odrębnym środkiem trwałym będą naniesienia budowlane w postaci m.in. budynku bądź budowli.

Konkludując każda z zabudowanych działek z osobna będzie stanowić środek trwały odrębny od naniesionych na niej zabudowań w postaci budynku lub budowli.

Analogiczne w tej kwestii stanowisko należy zająć odnośnie niezabudowanych działek, jak i prawa użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych, które zdaniem Wnioskodawcy są odrębną od budynków i budowli kategorią środków trwałych. W efekcie ich nabycie nie powiększa wartości początkowej budynków, które zostaną na nich wybudowane. Jednocześnie grunty nie podlegają amortyzacji co wynika bezpośrednio z art. 22c pkt 1 u.p.d.o.f. Oznacza to, że jeżeli grunty bądź prawo użytkowania wieczystego gruntów zostały nabyte przez Wnioskodawcę dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok, wówczas stanowią one środek trwały, ale nie będą one podlegały amortyzacji w rozumieniu u.p.d.o.f. W związku z tym, podobnie jak ruchome środki trwałe podlegające amortyzacji, należy wprowadzić je do ewidencji środków trwałych i traktować je na gruncie u.p.d.o.f. jako środki trwałe.

Podsumowując, w przypadku nieruchomości zabudowanych, każda z zabudowanych działek z osobna będzie stanowić środek trwały, odrębny od naniesionych na niej zabudowań w postaci budynku lub budowli. W przypadku nieruchomości niezabudowanych, każda z działek będzie stanowić odrębny środek trwały.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 7 maja 2012 r., Znak: IPTPB1/415-79/12-6/KSU,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 lipca 2009 r., Znak: IBPBI/1/415-322/09/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy, że w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), prawo wieczystego użytkowania gruntu nie jest środkiem trwałym, lecz wartością niematerialną i prawną, a więc odrębną rodzajowo kategorią składników majątku trwałego. Nieprawidłowość ta, nie ma jednak pływu na ocenę istoty przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy w sprawie. Wskazać także należy, że uprawniony organ, może w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego zbadać, czy wskazane we wniosku składniki majątku, spełniają (będą spełniać) warunki do ich uznania za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2-5 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.