IBPBI/1/423-79/14/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 listopada 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 24 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości dokonywania amortyzacji podatkowej wskazanych we wniosku podlegających amortyzacji środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 24 listopada 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie możliwości dokonywania amortyzacji podatkowej wskazanych we wniosku podlegających amortyzacji środków trwałych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, posiadającą status polskiego rezydenta podatkowego (dalej: "Wnioskodawczyni"). Zamierza utworzyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: "Spółka 1"). Na dzień składania niniejszego wniosku Spółka 1 nie została jeszcze zarejestrowana. Wnioskodawczyni zakłada, ze Spółka 1 zostanie wspólnikiem (komplementariuszem) w istniejącej, zawiązanej w 2013 r., spółce komandytowo-akcyjnej (dalej jako: "SKA", "Spółka").

SKA została zawiązana we wrześniu 2013 r. W tym samym terminie został podpisany Statut SKA w wymaganej przepisami kodeksu spółek handlowych formie aktu notarialnego. Postanowieniem Sądu Rejonowego z października 2013 r. Spółka została wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Zgodnie z zarejestrowanym Statutem SKA, rok obrotowy Spółki nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym i trwa od dnia 1 grudnia 2013 r. do dnia 31 października 2015 r. W rezultacie, wobec SKA zastosowanie znajdą tzw. przepisy przejściowe wynikające z ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1387). W szczególności w odniesieniu do Spółki nie znajduje zastosowania art. 4 ust. 2 ustawy zmieniającej, z uwagi na fakt jej rejestracji (jak również stosownych zmian w zakresie roku obrotowego) w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego przed dniem wejścia w życie ww. przepisu, tj. przed dniem 12 grudnia 2013 r.

W konsekwencji powyższego, na dzień składania niniejszego wniosku, jak również na planowany dzień dokonania darowizny przedsiębiorstwa, SKA nie jest i nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i jest/będzie osobową spółką handlową, niebędącą osobą prawną.

Gdy Spółka 1 będzie już komplementariuszem SKA, Spółka otrzyma w drodze darowizny przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego (dalej jako: "Przedsiębiorstwo"). W skład Przedsiębiorstwa wchodzą w szczególności takie składniki majątkowe, jak prawa własności zabudowanych nieruchomości, prawa własności nieruchomości niezabudowanych, prawa użytkowania wieczystego nieruchomości (dalej jako: "Środki trwałe"). Środki trwałe są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności podmiotu, który będzie wnosił do SKA Przedsiębiorstwo w drodze darowizny i są przez ten podmiot amortyzowane (te, które takiej amortyzacji podlegają w świetle przepisów prawa podatkowego).

Umowa darowizny, na podstawie której SKA otrzyma Przedsiębiorstwo, będzie określać wartość rynkową darowanego Przedsiębiorstwa (określoną przez niezależnego rzeczoznawcę), w szczególności wartość rynkową poszczególnych Środków trwałych. SKA będzie wykorzystywać składniki otrzymanego Przedsiębiorstwa na potrzeby związane z prowadzoną przez SKA działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy składniki majątkowe, w tym w szczególności te środki trwałe, które w świetle ustaw podatkowych mogą stanowić środki trwałe podlegające amortyzacji, otrzymane przez SKA w ramach uzyskanego w darowiźnie Przedsiębiorstwa, z uwagi na fakt, że SKA będzie używać je na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w okresie przekraczającym rok, mogą podlegać amortyzacji w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji, czy odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych będą stanowić koszty uzyskania przychodu spółki z o.o. od momentu rozpoczęcia amortyzacji, tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie składników majątkowych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Na wstępie Wnioskodawczyni zaznacza, że na dzień składania niniejszego wniosku, jak również na planowany dzień dokonania darowizny Przedsiębiorstwa, SKA nie jest i nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i jest/będzie osobową spółką handlową, niebędącą osobą prawną. Podatnikami podatku dochodowego są wspólnicy SKA.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "ustawa CIT"), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie, oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Definicja przedsiębiorstwa zawarta została w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny" - powinno być: tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), zgodnie z którym, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Jednocześnie, biorąc pod uwagę, że art. 55¹ Kodeksu cywilnego posługuje się zwrotem "w szczególności", utrwalił się pogląd, że w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego mogą wchodzić także inne składniki majątkowe, niewymienione w cyt. wyżej przepisie, np. zobowiązania wynikające z prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa pozarolniczej działalności gospodarczej. W myśl natomiast art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, czy darowizny. Jednocześnie należy zauważyć, że ustawa CIT nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Z powyższego wynika, że w przypadku przekazania przedsiębiorstwa innemu podmiotowi, przedmiotem tego przekazania są wszelkie składniki majątkowe funkcjonalnie związane z tym przedsiębiorstwem, o ile na podstawie czynności prawnej będącej podstawą przekazania, bądź przepisów szczególnych, nie zostały z niego wyłączone.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawczyni, w świetle prawa podatkowego, podmiot obdarowany (w tym przypadku SKA) jest uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych wchodzących w skład darowanego Przedsiębiorstwa, w tym środków trwałych, które stanowią jego część, natomiast odpisy amortyzacyjne dokonywane przez SKA mogą zostać kwalifikowane, jako koszty uzyskania przychodów na poziomie jej wspólników, jeśli spełnione zostaną przesłanki umożliwiające dokonywanie amortyzacji, o których mowa w art. 16a-16 m ustawy CIT, z uwzględnieniem jej art. 16.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie zaś z art. 16a ust. 1 ustawy CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Ponadto, odnosząc się do zawartych w ustawie CIT przepisów dotyczących amortyzacji, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia w posiadanie przez podatnika składników majątkowych podlegających amortyzacji: wytworzenie we własnym zakresie i nabycie.

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Zatem przeniesienie własności w drodze darowizny jest po stronie podmiotu obdarowanego "nabyciem", w rozumieniu art. 16a ust. 1 ustawy CIT. Dla przyjęcia, że środki trwałe mogą być amortyzowane, muszą one również spełniać pozostałe warunki, tzn. muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika, muszą być kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres ich używania musi wynosić co najmniej rok, jak również muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy CIT.

Przekładając powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy Wnioskodawczyni zauważa, że SKA, która otrzyma Przedsiębiorstwo w drodze darowizny, będzie uprawniona do amortyzowania wchodzących w jego skład składników majątkowych, jeśli zostaną spełnione przesłanki dotyczące ich amortyzacji, o których mowa w ustawie CIT. W odniesieniu do części środków trwałych wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, w ocenie Wnioskodawczyni, spełniają one przesłankę wynikającą z art. 16a ust. 1 ustawy CIT. W takiej sytuacji SKA będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych. Odpisy te jednocześnie będą kosztem uzyskania przychodów dla wspólników SKA, w proporcji, w jakiej uczestniczyć będą oni w jej zyskach, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz zadanego pytania (wyznaczających zakres wniosku), przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia dotycząca możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych (środków trwałych) wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa, a w związku z tym, możliwości kwalifikowania tych odpisów, jako kosztów uzyskania przychodów na poziomie wspólnika SKA, tj. spółki z o.o., której Wnioskodawczyni będzie udziałowcem. W konsekwencji przedmiotem tej interpretacji nie jest kwestia poprawności zastosowania przez spółkę komandytowo-akcyjną art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o zmianie ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1387). Wskazanie Wnioskodawczyni, zgodnie z którym (...) na dzień dokonania darowizny przedsiębiorstwa, SKA nie jest i nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i jest/będzie osobową spółką handlową, niebędącą osobą prawną (...) przyjęto za element opisu zdarzenia przyszłego.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, że spółka komandytowo-akcyjna, jako spółka niebędąca osobą prawną, jest podmiotem transparentnym podatkowo. Podatnikami na gruncie podatków dochodowych są jej wspólnicy. W sprawie będącej przedmiotem wniosku, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (osoba prawna) będzie komplementariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej. Tym samym, przy określaniu zasad jej opodatkowania zastosowanie znajdą przepisy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ustawy o p.d.o.p.).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamierza utworzyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka ta zostanie wspólnikiem (komplementariuszem) w istniejącej, zawiązanej w 2013 r., spółce komandytowo-akcyjnej. Gdy spółka z o.o. będzie już komplementariuszem SKA, SKA otrzyma w drodze darowizny przedsiębiorstwo. W skład przedsiębiorstwa wchodzą w szczególności takie składniki majątkowe, jak prawa własności zabudowanych nieruchomości, prawa własności nieruchomości niezabudowanych, prawa użytkowania wieczystego nieruchomości. Środki trwałe są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności podmiotu, który będzie wnosił do SKA przedsiębiorstwo w drodze darowizny i są przez ten podmiot amortyzowane (te, które takiej amortyzacji podlegają w świetle przepisów prawa podatkowego). Umowa darowizny, na podstawie której SKA otrzyma Przedsiębiorstwo, będzie określać wartość rynkową darowanego przedsiębiorstwa (określoną przez niezależnego rzeczoznawcę), w szczególności wartość rynkową poszczególnych środków trwałych. SKA będzie wykorzystywać składniki otrzymanego przedsiębiorstwa na potrzeby związane z prowadzoną przez SKA działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 4a pkt 3 ustawy o p.d.o.p., ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie, oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Definicja przedsiębiorstwa zawarta została w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121, dalej jako: "Kodeks cywilny"), zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Jednocześnie, biorąc pod uwagę, że przepis art. 55¹ ww. ustawy posługuje się zwrotem "w szczególności" utrwalił się pogląd, że w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego mogą wchodzić także inne składniki majątkowe, niewymienione w cyt. wyżej przepisie, np. zobowiązania wynikające z prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast w myśl art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, czy też darowizny. Jednocześnie należy zauważyć, że ustawa o p.d.o.p. nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Z powyższego wynika, że w przypadku przekazania przedsiębiorstwa innemu podmiotowi, przedmiotem tego przekazania są wszelkie składniki majątkowe funkcjonalnie związane z tym przedsiębiorstwem, o ile na podstawie czynności prawnej będącej podstawą przekazania, bądź przepisów szczególnych, nie zostały z niego wyłączone.

Odnosząc się do kwestii możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa, a w związku z tym, możliwości kwalifikowania tych odpisów, jako kosztów uzyskania przychodów na poziomie wspólników SKA, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o p.d.o.p., podatnicy mogą uznać za koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. ustawie o p.d.o.p., wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Z treści art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. wynika bowiem, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Należy mieć również na uwadze ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a tiret pierwsze ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw.

Przepis ten wyłącza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od składników majątku nabytych nieodpłatnie, jeżeli jednocześnie takie nieodpłatne nabycie nie wiąże się z rozpoznaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu, bądź przychód taki (dochód) jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, czy też pobór podatku został zaniechany zgodnie ze szczególnymi regulacjami. Jeżeli natomiast środek trwały bądź wartość niematerialna i prawna zostaną nabyte nieodpłatnie, ale podatnik wykaże z tytułu ich otrzymania przychód podlegający opodatkowaniu, będzie miał prawo zaliczać dokonywane odpisy amortyzacyjne do swoich kosztów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Definicja środka trwałego - dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych - zawarta została w art. 16a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przy czym, w myśl art. 16c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z powyższym, wymienione w pkt 1-3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

Zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy o p.d.o.p., podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że składniki majątku, które spółka komandytowo-akcyjna otrzyma w drodze darowizny przedsiębiorstwa (po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 16a ust. 1 ustawy o p.d.o.p.), będą stanowiły jej środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Te z tych składników, które w ogólności podlegają amortyzacji podatkowej, będą mogły być przedmiotem amortyzacji podatkowej, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostaną wprowadzone do ewidencji.

Tym samym, odpisy amortyzacyjne będą mogły stanowić dla spółki z o.o., będącej wspólnikiem tej spółki, koszty uzyskania przychodu, proporcjonalnie do jej udziału w spółce komandytowo-akcyjnej, pod warunkiem dopełnienia warunków wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.