IBPBI/1/423-58/11/KB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/423-58/11/KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 15 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z likwidacją istniejącego środka trwałego, w miejsce którego powstanie nowy środek trwały - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z likwidacją istniejącego środka trwałego, w miejsce którego powstanie nowy środek trwały.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka akcyjna) prowadzi zadanie inwestycyjne obejmujące rozbudowę płaszczyzny postoju samolotów wraz z modernizacją dróg kołowania w Y, realizowane w ramach zadania pod nazwą "...". Elementem prac budowlanych jest etapowa rozbiórka konstrukcji nawierzchni istniejącej płyty postojowej dla samolotów, w miejsce której powstanie nowa o ulepszonych parametrach wytrzymałościowych i użytkowych płyta postojowa dla samolotów, a stanowiąca część rozbudowywanej płaszczyzny operacyjnej. W związku z pracami budowlanymi płyta zostanie całkowicie rozebrana i przestanie fizycznie istnieć. Przyczyną likwidacji płyty postojowej dla samolotów jest budowa nowej płyty postojowej. Istniejąca płyta postojowa jest ujęta w ewidencji środków trwałych i stanowi własność Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki na prace budowlane związane fizyczna rozbiórką (likwidacją) istniejącej płyty postojowej powinny zwiększyć wartość początkową tejże nowej płyty postojowej (nowego środka trwałego), czy powinny zostać bezpośrednio i jednorazowo zaliczone w koszty uzyskania przychodów

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych od dnia przekazania środka trwałego do używania. Katalog kosztów stanowiących koszty wytworzenia środka trwałego jest katalogiem otwartym, wskazuje na to użycie zwrotu "i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych". W związku z tym inne wydatki, które mają związek z budową nowego środka trwałego należy wliczyć w wartość początkową nowego środka trwałego. Nawiązując do stanu faktycznego stwierdzić należy, iż gdyby nie budowa nowej płyty postojowej w miejscu istniejącej, Wnioskodawca nie ponosiłby wydatków na rozbiórkę istniejącej płyty postojowej, bowiem prace rozbiórkowe są elementem procesu inwestycyjnego, prowadzone są w trakcie realizacji budowy nowego środka trwałego. Reasumując, wydatki związane z rozbiórką istniejącej płyty postojowej w związku z budową nowej płyty postojowej o lepszych parametrach, na podstawie art. 16g ust. 4 ww. ustawy powinny zostać zaliczone do kosztu wytworzenia nowej płyty postojowej i będą podlegały zaliczeniu w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości nowo wybudowanej płyty postojowej dla samolotów

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną z dnia 14 września 2011 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Znak: IPPB5/423-651/11-4/JC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 .1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2012 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a.

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b.

nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego jego zorganizowanych części,

c.

ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Kosztem uzyskania przychodów są natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 (art. 15 ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 16f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b. Sposób ustalenia tej wartości początkowej określony został w art. 16g ww. ustawy i uzależniony jest m.in. od sposobu nabycia środka trwałego.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w razie wytworzenia we własnym zakresie, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się koszt wytworzenia. Przy czym, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania (art. 16g ust. 4 ww. ustawy). Cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (art. 16g ust. 5 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż wydatki ponoszone przez podatników na wytworzenie środka trwałego podlegają, co do zasady, zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tego środka trwałego (odpowiadającej kosztowi jego wytworzenia). Przy czym, do kosztu wytworzenia środka trwałego należy zaliczyć wszelkie koszty, poza wyjątkami przewidzianymi w ww. ustawie, których poniesienie związane jest z wytworzeniem tego środka trwałego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wykorzystywał w prowadzonej działalności środek trwały w postaci płyty postojowej dla samolotów, ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i stanowiący własność Spółki. W związku z prowadzoną inwestycją, płyta ta została rozebrana i uległa całkowitej likwidacji. W wyniku realizacji ww. inwestycji, w miejsce dotychczasowej płyty postojowej Wnioskodawca wybuduje nową płytę postojową o ulepszonych parametrach wytrzymałościowych i użytkowych, stanowiącą nowy środek trwały. W związku z powyższym Wnioskodawca poniósł m.in. wydatki związane z fizyczną rozbiórką (likwidacją) istniejącego środka trwałego.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż wydatki poniesione w związku z rozbiórką istniejącego środka trwałego (płyty postojowej), w miejsce którego wybudowany zostanie nowy środek trwały (nowa płyta postojowa o lepszych parametrach), będą zwiększały wartość początkową nowowytwarzanego środka trwałego i będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej wytworzonego środka trwałego (nowej płyty postojowej dla samolotów).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl