IBPBI/1/423-52/11/KB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 21 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu alokowania kosztów uzyskania przychodu ponoszonych wspólnie dla uzyskania przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych, jak i zwolnionego z opodatkowania tym podatkiem - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 października 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu alokowania kosztów uzyskania przychodu ponoszonych wspólnie dla uzyskania przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych, jak i zwolnionego z opodatkowania tym podatkiem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka akcyjna) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji opakowań szklanych, produkcji i remontów maszyn i urządzeń oraz obsługi (czyszczenia, napraw i remontów) opakowań transportowych. Jeden z oddziałów Wnioskodawcy został objęty na podstawie przepisów § 5 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej, udzielanej przedsiębiorcom, działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, granicami specjalnej strefy ekonomicznej i uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej w jej granicach i na korzystanie ze zwolnienia podatkowego. Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność operacyjną na posiadanych maszynach i urządzeniach w SSE ale ponieważ nie wypełnił jeszcze warunków określonych w zezwoleniu, nie korzysta ze zwolnienia. Prowadzi natomiast na terenie strefy proces inwestycyjny, po realizacji którego rozpocznie również produkcję na nowych maszynach oraz urządzeniach i zacznie osiągać przychody ze źródła, z którego dochód będzie zwolniony z opodatkowania. Po rozpoczęciu korzystania ze zwolnienia podatkowego i osiąganiu przychodów w SSE Wnioskodawca będzie ponosił koszty ogólnego zarządu, które dotyczyć będą funkcjonowania całej Spółki, a więc zarówno działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty ogólnego zarządu, związane z działalnością opodatkowaną i zwolnioną z opodatkowania w okresie, kiedy Wnioskodawca będzie uzyskiwał zarówno przychód ze źródeł z których dochód jest zwolniony z opodatkowania, jak i opodatkowany, można alokować do poszczególnych źródeł z wykorzystaniem innych metod np. proporcji, kluczy, wskaźników, niż wynika to z art. 15 ust. 2 ustawy o p.d.o.p....

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadą jest precyzyjne wydzielenie rzeczywistych kosztów związanych z działalnością strefową oraz pozastrefową. W Jego opinii, w pierwszej kolejności należy dokonać przypisania przychodów, przypadających na poszczególne źródła (strefowe i pozastrefowe) i przyporządkować im koszty uzyskania przychodu, czyli wyodrębnić przychody i koszty związane z działalnością opodatkowaną i zwolnioną. W kolejnym kroku, w przypadku kosztów wspólnych, tj. tych, których Wnioskodawca nie jest w stanie wprost przypisać do rodzaju działalności, istnieje możliwość rozliczenia tych kosztów, przy wykorzystaniu rozmaitych wskaźników i proporcji. Powinny być one tak skonstruowane, aby w możliwie najbardziej precyzyjny sposób alokowane koszty odpowiadały podziałowi na działalność strefową i pozastrefową.

Na tle przedstawionego zdarzenie przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy). Przy czym, w myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

* przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

* kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Przy czym, zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio (art. 15 ust. 2a ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż w przypadku gdy podatnik prowadzi działalność gospodarczą, z której część dochodu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a część jest zwolniona z opodatkowania winien jest przyporządkowywać koszty uzyskania przychodów odpowiednio do przychodów, z których dochód polega opodatkowaniu oraz do przychodów, z których dochód jest zwolniony z opodatkowania. Przychodów, z których dochód podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym, oraz kosztów uzyskania tych przychodów nie uwzględnia się przy ustalania podstawy opodatkowania. Podatnik zobowiązany jest zatem do przypisywania rzeczywistych kosztów do poszczególnych kategorii przychodów. W przypadku zatem, gdy podatnik ponosi koszty wspólne dotyczące zarówno przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz przychodów, z których dochód jest zwolniony z opodatkowania, winien jest określić jaka część tych kosztów przypada na poszczególne ww. kategorie przychodów. W przypadku, gdy ustalenie rzeczywistego podziału kosztów wspólnych na poszczególne rodzaje przychodów nie jest możliwe na podstawie prowadzonej przez podatnika ewidencji księgowej, koszty te należy przyporządkować do poszczególnych przychodów według proporcji wskazanej w cyt. art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe oznacza, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje jedynie dwie metody przyporządkowania kosztów wspólnych do poszczególnych kategorii przychodów:

* w rzeczywistej wysokości, w jakiej koszty te zostały poniesione aby uzyskać określone przychody, tj. przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bądź jest zwolniony z tego opodatkowania, lub

* według proporcji określonej w art. 15 ust. 2 tej ustawy, tj. w takiej proporcji w jakiej ww. przychody (z których dochód podlega opodatkowaniu lub jest zwolniony z opodatkowania) pozostają do ogólnej kwoty przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje zatem możliwości stosowania innych kluczy rozliczeniowych do alokacji wspólnych kosztów uzyskania przychodu poniesionych dla uzyskania przychodów, z których dochód podlega opodatkowaniu i przychodów, z których dochód jest zwolniony z opodatkowania, niż proporcja wskazana w cyt. art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca uzyskał zezwolenie na prowadzenie w jednym z oddziałów działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Będzie zatem uzyskiwał przychody, z których dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz przychody, z których dochód będzie zwolniony z opodatkowania tym podatkiem. Będzie także ponosił koszty uzyskania ww. przychodów.

Biorą pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli Wnioskodawca nie będzie w stanie przyporządkować rzeczywistej wysokości poniesionych kosztów uzyskania przychodu do przychodów, z których dochód będzie podległ opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz przychodów, z których dochód będzie podlegał zwolnieniu z tego opodatkowania (z tytułu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przez jeden z oddziałów), to koszty te będzie zobowiązany przyporządkowywać do poszczególnych kategorii ww. przychodów na zasadach wskazanych w cyt. art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w takiej proporcji w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Z uwagi na powyższe, stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała