IBPBI/1/415-999/09/KB - Sposób ustalenia wartości początkowej nieruchomości wniesionych do spółki komandytowej w formie aportu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 7 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej nieruchomości wniesionych do spółki komandytowej w formie aportu - jest prawidłowe.

W dniu 7 września 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej nieruchomości wniesionych do spółki komandytowej w formie aportu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z przyszłym wspólnikiem (będącym osobą fizyczną), zamierza założyć spółkę komandytową w rozumieniu ustawy z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej zwana Spółką). Tytułem wkładu niepieniężnego zamierza wnieść do Spółki nieruchomości, będące własnością lub udziałem we współwłasności nieruchomości (dalej zwane Nieruchomościami). Wśród Nieruchomości występują zarówno nieruchomości gruntowe (niezabudowane), jak i nieruchomości zabudowane. Nieruchomości, które mają być przedmiotem wkładu, nie były i nie są wykorzystywane przez wnioskodawcę do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Nieruchomości zostaną wniesione do Spółki według ich aktualnych wartości rynkowych, ustalonych na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależnego rzeczoznawcę.

W zamian za wniesione Nieruchomości Wnioskodawca uzyska w Spółce status wspólnika z udziałem w zyskach generowanych oraz kosztach w przyszłości przez tą Spółkę.

W ramach działalności Spółki, wraz z przyszłym wspólnikiem, planują prowadzić działalność gospodarczą polegającą w szczególności na:

Przewidywany okres używania przedmiotowych Nieruchomości przez Spółkę komandytową jest dłuższy niż 1 rok. W związku z tym przedmiotowe Nieruchomości zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki komandytowej. Wartość początkowa przedmiotowych Nieruchomości w ewidencji środków trwałych Spółki zostanie ustalona w wysokości wartości aportu (wartości rynkowej). Wnioskodawca nie wyklucza, iż Spółka będzie mogła również zbyć niektóre Nieruchomości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jakiej wysokości powinna być ustalona wartość początkowa Nieruchomości w ewidencji środków trwałych Spółki.

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, aport jest wkładem niepieniężnym wnoszonym do Spółki w celu pokrycia udziałów (praw udziałowych). Przedmiotem aportu mogą być tylko takie prawa i rzeczy, które można wycenić, tzn. przypisać im określoną wartość rzeczywistą. Zdolność aportową posiadają m.in. nieruchomości. W świetle art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do osobowej spółki handlowej (czyli również do spółki komandytowej), ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Oznacza to, iż wspólnicy mogą ustalić wartość wkładu na poziomie cen rynkowych lub w niższej wysokości. W zakresie omawianego zdarzenia przyszłego przedmiot aportu do Spółki zostanie ustalony przez wspólników Spółki na poziomie rynkowym i taka też wartość zostanie przyjęta jako wartość początkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 powołanej ustawy.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, stanowi wartość początkowa środków trwałych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Zgodnie bowiem z art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio (art. 22g ust. 16 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak wartość ta, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, wartość tę określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza utworzyć z drugą osobą fizyczną spółkę komandytową. Do spółki tej zamierza wnieść w formie aportu, będące jego własnością nieruchomości gruntowe oraz nieruchomości zabudowane, bądź też udział we współwłasności tych nieruchomości. Nieruchomości te będą stanowiły środki trwałe w prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, wartość początkowa wniesionych aportem do Spółki komandytowej składników majątku, będących środkami trwałymi, może zostać ustalona w wysokości ich wartości rynkowej z dnia wniesienia do Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie dotyczącym skutków podatkowych wniesienia nieruchomości do spółki komandytowej w formie aportu dla drugiego wspólnika Spółki oraz w sprawach będących przedmiotem pytań określonych we wniosku Nr 1 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.