IBPBI/1/415-952/08/RM - Zwolnienie z opodatkowania otrzymanego dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika w zakresie nauki zawodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana P. przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. Biura - 1 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania kosztów kształcenia pracownika młodocianego w części dotyczącej:

W dniu 1 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania kosztów kształcenia pracownika młodocianego w części dotyczącej:

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi od 1979 r. działalność gospodarczą w zakresie piekarnictwa, cukiernictwa i handlu. Kształci uczniów posiadając stosowne uprawnienia: dyplom uzyskania tytułu mistrza, w zawodzie w którym kształci i ukończony kurs pedagogiczny.

Zawsze korzystał z ulgi za wyszkolenie ucznia, która pomniejszała jego podatek dochodowy. Od zmiany przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znoszącej ulgi uczniowskie - nadal kształci uczniów. W związku z powyższym otrzymuje Decyzją Wójta Gminy dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika w zakresie nauki zawodu.

Decyzja Wójta wydana jest na podstawie art. 70b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. 2004, Nr 256, poz. 2572 ze zm), art. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty (Dz. U. 2004, Nr 145, poz. 1532) oraz § 1,6,11 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (Dz. U. 1996, Nr 60, poz. 278 z późn. zm.).

Do wnioskodawcy dotarła interpretacja dotyczącą tego zagadnienia wydana Decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy 4 października 2007 r. ITPB1/415- 179/07/PSZ, która odmiennie od praktyki dnia codziennego traktuje temat dofinansowania. W interpretacji tej uznaje się dofinansowanie za przychód zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129, jednakże w konsekwencji zapisu art. 23 ust. 1 pkt 56 nakazuje się pomniejszać koszty uzyskania przychodu o wartość otrzymanego dofinansowania w zakresie wynagrodzeń szkolonych uczniów i ich składek ZUS. Interpretacja ta wprowadza niezrozumiały tryb postępowania, który obcy jest wszystkim rzemieślnikom szkolącym uczniów, ale w związku z tym, że jest to decyzja administracyjna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej - wymaga oficjalnego stanowiska Krajowej Informacji Podatkowej w tej sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy:

ad. 1 w związku z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymane dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika otrzymane na podstawie decyzji Wójta Gminy - jest przychodem zwolnionym z podatku.

ad 2. otrzymane dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika w zakresie nauki zawodu - nie powoduje obowiązku pomniejszenia kosztów uzyskania przychodów w dacie otrzymania dofinansowania w szczególności nie powoduje obowiązku pomniejszenia kosztów uzyskania przychodów o wynagrodzenia szkolonych uczniów i o składki ZUS od tych wynagrodzeń. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 nie ma tu zastosowania, gdyż dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika nie dotyczy zwrotu wypłaconych wynagrodzeń czy zwrotu zapłaconych składek ZUS. Jest to kwota, która tak jak poprzednia ulga podatkowa za wyszkolenie ucznia - ma na celu zrekompensować szkolącemu czas poświęcony na naukę zawodu i wiedzę fachową przekazywaną w ramach szkolenia i organizację szkolenia. Dofinansowanie jest rekompensatą administracyjną za to, że rzemieślnicy szkolą uczniów, a nie jednostki państwowe, za to, że rzemieślnicy organizują młodzieży stanowiska pracy, zapewniając pomieszczenia, narzędzia, dostęp do maszyn, surowców, najnowszych technologii, nadzór, doradztwo itd., zwalniając tym samym z tego obowiązku jednostki samorządu terytorialnego i budżet państwa - zobowiązane do finansowania procesu kształcenia młodzieży.

Otrzymanie ulgi podatkowej w poprzednim systemie finansowania szkoleń uczniów nie było kierowane jako finansowanie wynagrodzeń uczniów i ich składek ZUS i nie miało konsekwencji w ograniczaniu tych kosztów, jako kosztów uzyskania przychodu. Tak więc zmiana formuły nie może zmieniać tego stanu rzeczy. Wypłacanie dofinansowania, które zastępuje dotychczasową ulgę za wyszkolenia ucznia ma ten sam cel i tą samą funkcję - w związku z czym nie może być traktowane jako zwrot kosztów wynagrodzeń i składek ZUS i nie ma wpływu na zaliczenie czy ograniczenie zaliczania tych wydatków w koszty uzyskania przychodu.

Stanowisko wnioskodawcy w sprawie potwierdził pracownik Krajowej Informacji Podatkowej w rozmowie telefonicznej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a - 22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Co do zasady więc m.in. otrzymane dofinansowanie jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

W myśl art. 70b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) pracodawcom, którzy zawarli z młodocianymi pracownikami umowę o pracę w celu przygotowania zawodowego, przysługuje dofinansowanie kosztów kształcenia, jeżeli:

Zgodnie z art. 70b ust. 6 ww. ustawy o systemie oświaty dofinansowanie przyznaje wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce zamieszkania młodocianego pracownika, w drodze decyzji, po stwierdzeniu spełnienia warunków określonych w ust. 1. Przepis art. 70b ust. 8 ww. ustawy stanowi przy tym, iż dofinansowanie z budżetu państwa kosztów kształcenia młodocianych pracowników odbywa się w ramach dotacji celowej na zadania własne.

W myśl art. 106 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) dotacjami są, podlegające szczególnym zasadom rozliczania wydatki budżetu państwa przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie zadań i kosztów, o których mowa w literach a)-e) tego przepisu, zwane dalej "dotacjami celowymi".

Powołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią o zwolnieniu od podatku dochodowego dotacji, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymanych z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. A zatem przyznane wnioskodawcy dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika stanowi zgodnie z cyt. art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychód z prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony jednakże od opodatkowania jako dotacja, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy zakresie pytania 1 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Zatem z powołanego art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż koszty kształcenia młodocianego pracownika, które zostały sfinansowane ("pokryte") otrzymanym dofinansowaniem, nie mogą być kosztem podatkowym. Jeżeli podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów te wydatki, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są kosztem podatkowym, powinien je z tych kosztów wyeliminować.

Dlatego też, w dacie otrzymania dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika należy dokonać stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie otrzymanego dofinansowania. W przypadku nie wystąpienia kosztów do dnia otrzymania dotacji należy skorygować koszty przyszłe. Jeżeli i te nie wystąpią, podatnik nie ma obowiązku dokonywania korekty kosztów wstecz.

Zauważyć należy, iż otrzymane dofinansowanie, jak słusznie zauważa wnioskodawca, nie jest traktowane jako zwrot kosztów wynagrodzeń i składek ZUS szkolonych młodocianych pracowników. Zasady refundacji tych świadczeń reguluje bowiem rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawie refundowania ze środków Funduszu Pracy wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom (Dz. U. Nr 77, poz. 518 z późn. zm.). W przypadku otrzymania przez podatnika, w związku z art. 12 ust. 5 i 8 art. 108 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.) z Funduszu Pracy refundacji wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom i składek na ubezpieczenie społeczne od tych wynagrodzeń należy wykazać ją jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym a wydatki refundowane tymi środkami podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem art. 23 ust. 1 pkt 55 i 55a tej ustawy.

Powyższe pozostaje jednak bez wpływu na opisane w niniejszej interpretacji skutki podatkowe otrzymanego decyzją Wójta Gminy dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy, iż art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania w przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3

ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.