IBPBI/1/415-949/10/KB - Możliwość powstania przychodu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku uzyskania przez wspólnika spółki cywilnej wynagrodzenia w następstwie zawarcia umowy o współpracy pomiędzy spółką cywilną a osobą fizyczną.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-949/10/KB Możliwość powstania przychodu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku uzyskania przez wspólnika spółki cywilnej wynagrodzenia w następstwie zawarcia umowy o współpracy pomiędzy spółką cywilną a osobą fizyczną.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 27 września 2010 r.), uzupełnionego w dniu 26 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu dla przychodu otrzymanego w następstwie zawarcia umowy o dopuszczenie do współpracy pomiędzy osobą fizyczną a wspólnikami spółki cywilnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu dla przychodu otrzymanego w następstwie zawarcia umowy o dopuszczenie do współpracy pomiędzy osobą fizyczną a wspólnikami spółki cywilnej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 17 listopada 2010 r. Znak IBPBI/1/415-949/10/KB, IBPP3/443-719/10/PK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 26 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako wspólnik spółki cywilnej, wraz z drugim wspólnikiem tej spółki zamierzają zawrzeć z osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, umowę o dopuszczenie do współpracy, w której zobowiążą się do wspólnego prowadzenia interesów z osobą fizyczną. W szczególności strony zamierzają wspólnie założyć spółkę osobową, do której przystąpią wspólnicy spółki cywilnej, wnosząc jako aport zorganizowaną część swojego przedsiębiorstwa oraz osoba fizyczna, wnosząc wkład pieniężny. W zamian za to zobowiązanie każdy ze wspólników spółki cywilnej otrzyma od osoby fizycznej wynagrodzenie. Wynagrodzenie będzie płatne w trzech ratach. Żadna ze stron umowy nie może bez ważnych powodów wypowiedzieć, odstąpić, ani w inny sposób zawiesić lub rozwiązać umowy o dopuszczenie do współpracy przed dniem zarejestrowania spółki osobowej. Niezastosowanie się do tej zasady spowoduje obowiązek naprawienia szkody powstałej z tej przyczyny w majątku drugiej strony. Żadna ze stron umowy nie może dokonać cesji praw i obowiązków z niej wynikających, z wyjątkiem sytuacji, gdy cesja ta dokonana zostanie na rzecz drugiej strony umowy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymane z tego tytułu wynagrodzenie stanowi dla wspólnika spółki cywilnej przychód z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

(pytanie wymienione we wniosku jako 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że opłata na rzecz wspólników spółki cywilnej z tytułu zawarcia umowy o współpracę będzie Jego dochodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), dalej: ustawa o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Definicję działalności gospodarczej zawiera art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. W myśl tego przepisu przez działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Powszechnie przyjmuje się, że do przychodów z działalność gospodarczej należy udział w zysku wspólników prowadzących działalność w formie spółki osobowej. Skoro zatem udział wspólników w zysku uznaje się za przychód z działalności gospodarczej, to również zyski z zawarcia umowy o dopuszczenie do współpracy stanowią dochód z tego źródła. We wniosku zwrócono uwagę na fakt, iż zarówno uzyskiwanie dochodu z tytułu udziału w zysku spółki, jak i osiąganie korzyści z zawieranej "z nią" umowy o dopuszczenie do współpracy, nierozerwalnie wiążą się z posiadaniem statusu wspólnika i uczestniczeniu w działalności prowadzonej przez spółkę. Gdyby dana osoba nie była wspólnikiem spółki, to nie istniałyby żadne podstawy do uzyskiwania przez nią dochodu z tytułu zawarcia umowy o dopuszczenie do współpracy. Przedmiotem takiego porozumienia jest zawsze przyrzeczenie wspólnego brania udziału w przedsięwzięciach gospodarczych, których istotnym i cennym uczestnikiem jest właśnie spółka. Nie ma przy tym wątpliwości, że w wypadku nieposiadania statusu wspólnika określony podmiot w ogóle nie uzyskałby jakiegokolwiek dochodu. Związek uzyskiwanego przysporzenia ze spółką i prowadzoną przez nią działalnością jest na tyle bliski, że uzasadnia włączenie zysków z tytułu zawarcia umowy o współpracę do przychodów z działalności gospodarczej. Maksymalizacja zysku, będąca celem działalności gospodarczej, może się zatem wiązać z podejmowaniem różnego rodzaju działań, które jako typowe działania przedsiębiorcy dyktowane rachunkiem ekonomicznym, pozostają w ramach działalności gospodarczej. Stanowią one niewątpliwie funkcjonalną całość, w ramach której pewne czynności mają charakter wiodący, inne natomiast pełnią rolę służebną, czy pomocniczą wobec działalności podstawowej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, bez wątpienia korzyść w postaci stosownej opłaty z tytułu zawartej umowy o współpracę będzie stanowiła dochód spółki podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Należy go przyporządkować do źródła przychodów z działalności gospodarczej. Przemawia za tym przede wszystkim to, że jest on uwarunkowany posiadaniem statusu wspólnika i prowadzeniem przez samą spółkę działalności gospodarczej. Bez tych elementów zawarcie umowy o współpracę w ogóle nie mogłoby mieć miejsca.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 czerwca 2010 r. Znak: IPPB1/415-348/10-2/ES,

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 902/09,

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 1424/09.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 9 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza;

* inne źródła.

W myśl art. 5a ust. 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Zauważyć jednak należy, iż z uwagi na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikuje uzyskiwane przez podatników przysporzenia majątkowe do różnych źródeł przychodów, także wspólnicy spółki osobowej mogą w związku z prowadzoną w ramach spółki działalnością uzyskiwać przychody z różnych źródeł. Jedynie bowiem w przypadku gdy wspólnicy tej spółki uzyskają przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu cyt. wyżej art. 5a pkt 6 oraz 5b ww. ustawy (a więc przychody ze źródła, z którego przychody ustawa nie kwalifikuje do innego źródła przychodów), przychody te uznaje się za przychody ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Cytowany wyżej art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ogólną definicję przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast w art. 14 ust. 2 wymienione zostały jedynie przykładowe zdarzenia powodujące powstanie tego przychodu. Z powyższego wynika, iż przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej co do zasady są wszelkie przysporzenia lub korzyści majątkowe związane z tą działalnością.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie sformułowania "w szczególności" powoduje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty a zatem do tej kategorii zaliczyć można również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. Z przychodem z innych źródeł mamy zatem do czynienia w każdym przypadku, kiedy podatnik osiąga korzyść majątkową, a ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie kwalifikuje danej korzyści do innego źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, jako wspólnik dwuosobowej spółki cywilnej. Wraz z drugim wspólnikiem zamierzają zawrzeć z osobą trzecią umowę o dopuszczenie do współpracy. W umowie tej wspólnicy spółki zobowiążą się do wspólnego prowadzenia interesów z osobą fizyczną, w szczególności do założenia z tą osobą spółki osobowej, do której zostanie wniesiona w formie aportu zorganizowana część przedsiębiorstwa prowadzonego w formie spółki cywilnej. Żadna ze stron ww. umowy nie może bez ważnych powodów wypowiedzieć, odstąpić, ani w inny sposób zawiesić lub rozwiązać tej umowy przed dniem zarejestrowania spółki, bez obowiązku naprawienia szkody. W zamian za to zobowiązanie Wnioskodawca otrzyma od ww. osoby fizycznej wynagrodzenie, płatne w trzech ratach.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przychód uzyskany w związku z zawarciem wskazanej we wniosku umowy o dopuszczenie do współpracy, będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie nie stanowi bowiem korzyści uzyskanej z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej. Jest to przychód uzyskany przez wspólników spółki cywilnej w związku z zobowiązaniem się do prowadzenia w przyszłości wspólnie z inną osobą fizyczną działalności gospodarczej w formie innej spółki osobowej, która w przyszłości ma zostać przez strony umowy zawiązana. Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, iż do spółki tej ma być w przyszłości wniesiona zorganizowana część przedsiębiorstwa ww. spółki cywilnej.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnej oraz wyroków, stwierdzić należy, iż zostały one wydane w stanach faktycznych odmiennych od zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Nie mogą zatem stanowić one podstawy do wydania niniejszej interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 - 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl