IBPBI/1/415-939/10/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku opatrzonym datą 31 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 23 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 6 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu opodatkowania dochodów uzyskiwanych w związku z zawartą umową dystrybucji tworzonych przez Wnioskodawczynię gier na telefony komórkowe - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu opodatkowania dochodów uzyskiwanych w związku z zawartą umową dystrybucji tworzonych przez Wnioskodawczynię gier na telefony komórkowe.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 listopada 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-939/10/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 6 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Jako osoba prowadząca działalność gospodarczą Wnioskodawczyni świadczy usługi polegające na wytwarzaniu gier przeznaczonych na telefony komórkowe. Prawa do dystrybucji tych gier posiadają podmioty podpisujące z Wnioskodawczynią odpowiednią umowę licencyjną. Wynagrodzenie Wnioskodawczyni naliczane jest na podstawie przesyłanych jej od dystrybutorów raportów, obrazujących ilość pobrań stworzonych przez nią gier, w danym okresie. Częstotliwość przysyłania tych raportów uzależniona jest od postanowień umownych mówiących o okresie czasu i równocześnie przekroczonej kwocie należności, nie są to wprost okresy rozliczeniowe. Z racji na zaistnienie pośredników pomiędzy finalnym dystrybutorem, a Wnioskodawczynią - producentem gier, raport ujawniający ilość pobrań gier dociera do Wnioskodawczyni nierzadko po ponad 60 dniach od końca okresu którego dotyczy. W sytuacji tak dużego przesunięcia w czasie nie ma możliwości ustalenia prawidłowej zaliczki na podatek dochodowy w ciągu roku podatkowego w oparciu o art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosowanie bowiem ww. przepisu do ustalenia momentu osiągnięcia przychodu wydaje się również nie odpowiednie w przypadku, gdy moment rozliczenia zależy nie tylko od czasu, ale również od kwoty należności.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

* w umowach określone jest tylko wynagrodzenie prowizyjne, od ilości ściągnięć. Przyjęte okresy rozliczeniowe zależą od standardowych zapisów umownych u dystrybutorów i wahają się od miesiąca do kilku miesięcy. W tych umowach nie występuje żadna stała, minimalna lub gwarantowana kwota.

* wynagrodzenie naliczane jest wyłącznie, jako przemnożenie ilości ściągnięć przez stawkę za ściągnięcie,

* dopiero po otrzymaniu raportu ściągnięć (nawet do trzech miesięcy od okresu rozliczeniowego) Wnioskodawczyni jest uprawniona do wystawienia faktury (wg jego wskazań), która płatna jest po jej wystawieniu wg umownego terminu płatności. Wcześniej byłoby to nie możliwe ze względu na postanowienia umowne oraz brak informacji na temat ilości ściągnięć,

* faktury zawierają ilość ściągnięć (odczytaną z raportu) i ustaloną cenę jednostkową za jedno ściągnięcie,

* umowy nie przenoszą na klienta praw autorskich. Ogromna większość dotyczy praw dystrybucji gier stworzonych przez Wnioskodawczynię. W nielicznych przypadkach dotyczą praw dystrybucji gier, na które Wnioskodawczyni posiada licencję od ich twórców.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób prawidłowo ustalić moment osiągnięcia przychodu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w takiej sytuacji najwłaściwszym wydaje się precyzyjne ustalenie w umowie momentu wykonania usługi W świetle braku takiej definicji w ustawie, ustalenie jej umowne na dzień dostarczenia raportu o dokonanych pobraniach powoduje, że właśnie ten dzień staje się momentem osiągnięcia przychodu.

Pozwala to na prawidłowe ustalenie zaliczki na podatek dochodowy, ponieważ:

* pozwala na precyzyjne zastosowanie art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* pozwala na naliczenie dochodu w prawidłowym okresie rozliczeniowym,

* jest zgodne z wymową art. 14 ust. 1 ustawy, który za przychód z działalności gospodarczej uznaje kwoty należne, a przed dostarczeniem raportu Wnioskodawczyni nie ma należności od dystrybutora.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawczyni powołała interpretację indywidualną Znak: ITPB1/415-396/09/PSZ wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), wyszczególniono dwa odrębne źródła przychodów w postaci:

* pozarolniczej działalności gospodarczej,

* kapitałów pieniężnych i praw majątkowych,

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy jako działalność zarobkowa:

Jeżeli zatem przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczają określony przychód do innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodów - przychód ten przy braku przeciwnego wskazania nie może być uznany za przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Z treści złożonego wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, iż Wnioskodawczyni, w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, świadczy usługi polegające na wytwarzaniu gier przeznaczonych na telefony komórkowe. Prawa do dystrybucji tych gier posiadają podmioty podpisujące z Wnioskodawczynią odpowiednie umowy. W związku z zawarciem tych umów nie dochodzi do przeniesienia przysługujących Wnioskodawczyni praw autorskich. Większość zawartych umów dotyczy praw do dystrybucji gier stworzonych przez Wnioskodawczynię.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie w wyniku zawarcia i wykonywania wskazanych we wniosku umów dystrybucji nie dochodzi do zbycia autorskich praw majątkowych do gier tworzonych przez Wnioskodawczynię, a jedynie następuje przeniesienie własności egzemplarzy tych gier (co oznacza, że korzystanie przez nabywców ograniczone jest wyłącznie do zakresu niezbędnego do korzystania z tych gier), to przychody uzyskiwane w związku z zawarciem tych umów dystrybucyjnych stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatków dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z ust. 1c ww. przepisu za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Powyższy przepis stanowi generalną zasadę określającą moment powstania przychodu uzyskanego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wyjątki od tej zasady wprowadza art. 14 ust. 1e, 1h i 1i ww. ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1e ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

W myśl art. 14 ust. 1i ww. aktu prawnego w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie, jak wskazano we wniosku oraz jego uzupełnieniu, w zawartych z dystrybutorami gier umowach nie określono okresów rozliczeniowych, jak również nie wynikają one z wystawionych przez Wnioskodawczynię faktur to przychód w związku z zawarciem tychże umów powstaje w myśl cytowanego powyżej art. 14 ust. 1c cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w dniu wystawienia przez Wnioskodawczynię faktury (zgodnie z odrębnymi przepisami) w oparciu o dostarczony przez dystrybutora raport sprzedaży.

Zauważyć przy tym należy, iż Wnioskodawczyni nie świadczy na rzecz dystrybutora żadnych usług, ani nie sprzedaje mu towarów. Wystawiana przez Nią faktura jest następstwem dokonanej przez jej kontrahenta (w wykonaniu ww. umowy dystrybucyjnej) sprzedaży gier na telefony komórkowe.

W związku z powyższym przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienić należy, że w niniejszej interpretacji indywidualnej nie odniesiono się do momentu uzyskania przychodu z tytułu zawarcia przez Wnioskodawczynię z dystrybutorami umów dotyczących sprzedaży gier na telefony komórkowe, nabytych uprzednio od innych twórców. Powyższy zakres nie był bowiem przedmiotem pierwotnie złożonego wniosku, lecz wynika z jego uzupełnienia. Jeżeli zatem Wnioskodawczyni jest zainteresowana uzyskaniem interpretacji indywidualnej w tym zakresie winna wystąpić z nowym wnioskiem ORD-IN.

Informuje się jednocześnie, iż wydając niniejszą interpretację nie wzięto pod uwagę powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej Znak: ITPB1/415-396/09/PSZ wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, jako wydanej w indywidualnej sprawie podmiotu, który o jej wydanie wystąpił, w odmiennym stanie faktycznym niż wynikający z treści wniosku z dnia 31 maja 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.