IBPBI/1/415-914/13/ŚS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-914/13/ŚS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 września 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 6 września 2013 r.), uzupełnionym 22 listopada 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, udokumentowanych dowodami wewnętrznymi wydatków, poniesionych na zakup od rolników produktów roślinnych (warzyw i owoców) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, udokumentowanych dowodami wewnętrznymi wydatków, poniesionych na zakup od rolników produktów roślinnych (warzyw i owoców). Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 31 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-914/13/ŚS wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 22 listopada 2013 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 4 lipca 2013 r. Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowaną na "zasadach ogólnych". Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Przedmiotem działalności jest handel detaliczny i hurtowy owocami i warzywami. Zakupu owoców i warzyw (towarów handlowych) dokonuje na targowiskach od rolników, od których nie otrzymuje dokumentu zakupu. Rolnicy niechętnie lub wcale nie podają swoich danych personalnych. W związku z taką sytuacją sporządza dowody wewnętrzne, jako dowody zakupu towarów w celu dalszej ich odsprzedaży. Dane wynikające ze sporządzonych dowodów wewnętrznych ujmuje w kolumnie "zakup towarów handlowych" podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki z tytułu zakupu ww. towarów handlowych dokonywanego od rolników, udokumentowane dowodami wewnętrznymi stanowią koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest dokumentowanie zakupu owoców i warzyw od rolników dowodami wewnętrznymi, zgodnie z § 14 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Zakup towarów handlowych od rolników (produktów roślinnych - warzyw i owoców) udokumentowany dowodami wewnętrznymi stanowi koszt uzyskania przychodu. Zdaniem Wnioskodawcy, tak udokumentowany wydatek z tytułu zakupu warzyw i owoców od rolników daje mu możliwość zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Wydatki z tytułu zakupu towarów handlowych, bez wątpienia mogą stanowić koszt podatkowy, jednakże pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zasady i sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz szczegółowe warunki jakie musi spełniać dokument aby mógł stanowić podstawę wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są:

1. faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej "fakturami", wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub

1a.dokumenty określające zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów (zwiększenie przychodów) na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym, (dowody zmniejszenia kosztów/zwiększenia przychodów), zawierające co najmniej:

a.

datę wystawienia dokumentu oraz miesiąc, w którym dokonuje się zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (zwiększenia przychodów),

b.

wskazanie faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - wskazanie umowy albo innego dokumentu, stanowiących podstawę do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (zwiększenia przychodów) zgodnie z art. 24d ustawy o podatku dochodowym,

c.

wskazanie kwoty, o którą podatnik zmniejsza koszty uzyskania przychodów (zwiększa przychody),

d.

podpis osoby sporządzającej dokument, lub

1b.dokumenty określające zwiększenie kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym, (dowody zwiększenia kosztów), zawierające co najmniej:

a.

datę wystawienia dokumentu oraz miesiąc, w którym dokonuje się zwiększenia kosztów uzyskania przychodów,

b.

wskazanie faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - wskazanie umowy albo innego dokumentu, stanowiących podstawę do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (zwiększenia przychodów) zgodnie z art. 24d ustawy o podatku dochodowym,

c.

wskazanie kwoty, o którą podatnik zwiększa koszty uzyskania przychodów,

d.

wskazanie dowodu potwierdzającego uregulowanie zobowiązania, o które podatnik zwiększa koszty uzyskania przychodów,

e.

podpis osoby sporządzającej dokument, lub

2.

inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

a.

wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,

b.

datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,

c.

przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,

d.

podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

W myśl § 13 ww. rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:

1.

dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;

2.

noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;

3.

dowody przesunięć;

4.

dowody opłat pocztowych i bankowych;

5.

inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Ponadto, zgodnie z § 14 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie: nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). Przy czym, możliwość dokumentowania wydatków dowodami wewnętrznymi została ograniczona wyłącznie do wydatków enumeratywnie wskazanych w ww. rozporządzeniu.

W myśl bowiem § 14 ust. 2 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia, dowodami wewnętrznymi można udokumentować m.in.:

1.

zakup, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt;

2.

zakup od ludności, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych, jagód, owoców leśnych i grzybów leśnych (PKWiU ex 02.30.40.0).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wynika iż Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowaną na "zasadach ogólnych". Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Przedmiotem działalności jest handel detaliczny i hurtowy owocami i warzywami. Zakupu owoców i warzyw (towarów handlowych) dokonuje na targowiskach od rolników, od których nie otrzymuje dokumentu zakupu. Rolnicy niechętnie lub wcale nie podają swoich danych personalnych. W związku z taką sytuacją sporządza dowody wewnętrzne, jako dowody zakupu towarów w celu dalszej ich odsprzedaży. Dane wynikające ze sporządzonych dowodów wewnętrznych ujmuje w kolumnie "zakup towarów handlowych" podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż co do zasady, dokumentem będącym podstawą do ujęcia operacji gospodarczej polegającej na zakupie towarów handlowych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jest faktura VAT (w tym faktura VAT RR). Jeżeli jednak osoba fizyczna w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupu od rolników produktów roślinnych (warzyw i owoców), który nie może być udokumentowany poprzez wystawienie faktur VAT RR (gdyż rolnicy odmawiają podania danych osobowych), podstawą wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być inne dokumenty wymienione w cyt. wyżej przepisach. Dopuszczalnym jest bowiem sporządzanie dowodów wewnętrznych dotyczących zakupu bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt. Jednakże dowód taki winien spełniać wymogi określone w ww. przepisach rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym, jeżeli wystawiane przez Wnioskodawcę dowody wewnętrzne potwierdzające dokonanie ww. transakcji spełniają wymagania określone ww. przepisami rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, to dokumenty te będą mogły stanowić dokumenty księgowe będące podstawą wpisu poniesionych wydatków do prowadzonej podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Udokumentowane dowodami wewnętrznymi (sporządzanymi we wskazany powyżej sposób) wydatki, poniesione na zakup od rolników produktów roślinnych (warzyw i owoców), będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl