IBPBI/1/415-9/13/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/1/415-9/13/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 3 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania środków trwałych na potrzeby osobiste wspólników spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2012 r. do wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania środków trwałych na potrzeby osobiste wspólników spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki osobowej niebędącej osobą prawną. Spółka ta powstała w wyniku przekształcenia spółki jawnej w spółkę komandytową. Spółka jawna w dniu przekształcenia była właścicielem m.in. trzech nieruchomości, które obecnie, w związku z przekształceniem spółki jawnej, stanowią majątek spółki komandytowej i wprowadzone są do ewidencji środków trwałych tej spółki. Obecnie, na mocy uchwały, wspólnicy zamierzają powyższe nieruchomości wycofać ze spółki komandytowej i przenieść ich własność na swoją rzecz, do majątków prywatnych nie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (w efekcie czego staną się ich współwłaścicielami). Wycofanie nieruchomości odbędzie się na zasadzie nieodpłatnego przeniesienia ich własności z majątku spółki komandytowej do majątku wspólników tej spółki; w ten sposób wspólnicy nabędą udziały we współwłasności wszystkich wycofywanych nieruchomości. Wysokości udziałów we współwłasności nieruchomości przypadających poszczególnym wspólnikom odpowiadać będzie udziałom w jakich wspólnicy uczestniczą w majątku spółki komandytowej (spółkowym udziałom kapitałowym).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wycofanie nieruchomości z majątku spółki komandytowej i przekazanie ich do prywatnych majątków wspólników, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w taki sposób, że wspólnicy staną się współwłaścicielami przekazanych nieruchomości w udziałach odpowiadających udziałowi poszczególnych wspólników w majątku spółki (spółkowym udziałom kapitałowym poszczególnych wspólników), generować będzie dla Wnioskodawczyni przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wycofanie nieruchomości z majątku spółki do majątku wspólników nie będzie skutkowało powstaniem jakiegokolwiek zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia jako przychodu wycofania składników majątku z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki komandytowej, do majątku prywatnego niezwiązanego z tą działalnością. W szczególności art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi. Wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki komandytowej nie ma charakteru odpłatnego, zaś w momencie wycofania nieruchomości Wnioskodawczyni nie osiągnie żadnego przychodu powodującego powstanie obowiązku podatkowego. W związku powyższym nieodpłatne przekazanie nieruchomości z majątku spółki komandytowej do majątków prywatnych wspólników nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawczyni obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała interpretacje indywidualne wydane przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 lutego 2010 r., Znak: IBPBI/1/415-1003/09/KB,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 października 2010 r., Znak: ILPB1/415-845/10-27/IM oraz z dnia 5 sierpnia 2011 r., Znak: ILPB1/415-670/11-2/AG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 grudnia 2011 r., Znak: IPTPB1/415-151/11/4/AG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - określanego w dalszej części skrótem "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka komandytowa może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

* spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

* prawa wieczystego użytkowania gruntów,

* innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, iż przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Odpłatne zbycie, oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości, stanowiących środki trwałe w spółce osobowej, do majątku prywatnego jej wspólników, niewątpliwie mamy do czynienia ze zbyciem tych nieruchomości. W wyniku bowiem tej czynności dojdzie do przeniesienia prawa własności nieruchomości ze spółki na jej wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie prawa własności nieruchomości z majątku spółki do majątku prywatnego jej wspólników, spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki komandytowej. Spółka jest właścicielem m.in. trzech nieruchomości, które stanowią jej środki trwałe. Obecnie wspólnicy zamierzają (na mocy uchwały) powyższe nieruchomości wycofać ze spółki i przenieść ich własność na swoją rzecz; w efekcie staną się współwłaścicielami ww. nieruchomości, przy czym ich udziały we współwłasności odpowiadać będą udziałom w spółce komandytowej.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz wskazane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż sama czynność nieodpłatnego przekazania nieruchomości, o których mowa we wniosku, na potrzeby prywatne (osobiste) wspólników, nie będzie rodziła dla Wnioskodawczyni, jako wspólnika Spółki komandytowej skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 - 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl